Kirow (1977)
![]() | |
Historia | |
Położenie stępki |
27 marca 1974 |
---|---|
Wodowanie |
27 grudnia 1977 |
![]() | |
Nazwa |
Kirow |
Wejście do służby |
30 grudnia 1980 |
![]() | |
Nazwa |
Kirow / Admirał Uszakow (od 1992) |
Wycofanie ze służby | |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
standardowa: 24 000 t |
Długość |
252 m |
Szerokość |
28,5 m |
Zanurzenie |
9,5 m |
Napęd | |
2 reaktory jądrowe wytwarzające parę dla 2 turbin parowych o mocy 70000 KM każda | |
Prędkość |
31 węzłów |
Uzbrojenie | |
20 wyrzutni pocisków przeciwokrętowych P-700 Granit 12 wyrzutni pocisków przeciwlotniczych S-300 2 wyrzutnie pocisków przeciwlotniczych Osa-M 1 działo 130 mm 8 dział 30 mm 10 wyrzutni torped kaliber 533 mm 2 wyrzutnie rakietowych bomb głębinowych RBU-1000 | |
Wyposażenie lotnicze | |
3 śmigłowce Ka-25 lub Ka-27 | |
Załoga |
740 |
Kirow – radziecki a następnie rosyjski krążownik rakietowy z napędem atomowym projektu 1144. Okręt będący pierwszą z serii jednostką projektu 1144 wszedł do służby w grudniu 1980. Jednostkę nazwano imieniem działacza bolszewickiego Siergieja Kirowa. W 1992 imię okrętu zmieniono na „Admirał Uszakow” dla uczczenia żyjącego w latach 1744–1817 admirała Fiodora Uszakowa. Okręt wycofano ze służby w 2001 z powodu braku środków na remont i przebudowę.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Stępkę pod budowę pierwszego okrętu projektu 1144 położono w stoczni bałtyckiej w Leningradzie 27 marca 1974. Wodowanie nastąpiło 26 grudnia 1977, wejście do służby 30 grudnia 1980. Okręt przydzielono do Floty Północnej. Przez analityków NATO okręt został oznaczony jako BALCOM I. W 1990 w czasie, gdy przebywał w rejonie Morza Śródziemnego, na okręcie doszło do awarii reaktora atomowego, w wyniku czego jednostkę przeniesiono do rezerwy.
W 1992, po rozpadzie Związku Radzieckiego, z powodów politycznych zmieniono imię okrętu na „Admirał Uszakow”. W 1999 na okręcie rozpoczął się remont. Ze względów finansowych w 2001 zdecydowano przerwać prace remontowe i ostatecznie wycofać jednostkę ze służby[1].
W 2003 podjęto decyzję o rozbiórce okrętu. We wrześniu 2004 podjęto decyzję o wybraniu biura projektowego Onega w celu opracowania projektu rozbiórki i dezaktywacji okrętu. Okręt oczekuje na rozbiórkę w porcie Siewierodwińsk. Koszt złomowania, wynoszący 40 milionów dolarów, zdecydowała się pokryć Norwegia. Dodatkowe 12 milionów dolarów należy wydać na przystosowanie składowiska przeznaczonego dla części siłowni atomowej okrętu.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Project 1144.2 (ang.)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- www.globalsecurity.org (ang.)