Kazimierz Sarnicki

Kazimierz Sarnicki

Kazimierz Sarnicki (przed 1928)
podpułkownik audytor
Data urodzenia	27 stycznia 1898
Data i miejsce śmierci	1976 Buckinghamshire
Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Polskie Siły Zbrojne
Jednostki	1 Pułk Artylerii, 5 Pułk Artylerii Polowej, WSO VI, Dep. Spraw. MSWoj., Sąd Polowy Nr 76, Najwyższy Sąd Wojskowy w Londynie
Stanowiska	szef wydziału departamentu, szef sądu polowego, prokurator NSW
Odznaczenia

Kazimierz Jan Klemens Sarnicki (ur. 27 stycznia 1898, zm. 1976 w Buckinghamshire) – doktor praw, podpułkownik służby sądowej Wojska Polskiego.

Urodził się 27 stycznia 1898^[1]. Przed 1914 był uczniem C. K. Gimnazjum im. Franciszka Józefa we Lwowie^[2]. Po wybuchu I wojny światowej wstąpił do Legionów Polskich 16 sierpnia 1914 i służył jako szeregowy w 1 pułku artylerii. W terminie nadzwyczajnym 10 czerwca 1916 zdał egzamin dojrzałości w macierzystym gimnazjum^[3].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia porucznika artylerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919^[4], a następnie do stopnia kapitana artylerii ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923^[5][6]. W latach 20. pozostawał oficerem 5 pułku artylerii polowej w garnizonie Lwów^[7][8]. Ukończył studia prawnicze, w 1928 uzyskując tytuł naukowy doktora praw na Uniwersytecie Jagiellońskim^[9]. W 1928, pozostając oficerem 5 pułku artylerii polowej, pracował w Wojskowym Sądzie Okręgowym Nr VI we Lwowie^[10]. Przeniesiony do służby sądowej został awansowany do stopnia majora w korpusie oficerów sądowych ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1932^[11][12]. W latach 30. pracował w Departamencie Sprawiedliwości Ministerstwa Spraw Wojskowych^[13]. W jego strukturze w sierpniu 1939 w stopniu podpułkownika audytora był szef Wydziału Administracji Sądownictwa i Więziennictwa. Publikował w „Wojskowym Przeglądzie Prawniczym”^{[14][15][16][17]}.

Po wybuchu II wojny światowej w okresie kampanii wrześniowej sprawował stanowisko szefa Sądu Polowego Nr 76, powołanego przy Kwaterze Głównej Naczelnego Wodza.

Po wojnie pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii. W 1946 był prokuratorem Najwyższego Sądu Wojskowego w Londynie w strukturze Polskich Sił Zbrojnych^[18]. Uchwałą z 26 września 1946 Tymczasowego Rządu Jedności Narodowej Edwarda Osóbki-Morawskiego, wraz z 75 innymi oficerami Wojska Polskiego, został pozbawiony obywatelstwa polskiego, które przywrócono mu w 1971. 10 maja 1951 został powołany przez Prezydenta RP na uchodźstwie Augusta Zaleskiego na stanowisko sędziego Sądu Obywatelskiego w Londynie^[19]. Używał nazwiska Casimir Clement John Sarnicki. Mieszkał w miejscowości Wraysbury^[20].

Zmarł w 1976 w Buckinghamshire^[21].

• Krzyż Niepodległości (16 września 1931)^[22][23]
• Krzyż Walecznych^[24][25]
• Złoty Krzyż Zasługi (11 listopada 1936)^[26][27]

• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. Kazimierz Sarnicki. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2016-07-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-16)].