Katedra św. Eulalii w Barcelonie
archikatedra | |||||||
Fasada zachodnia | |||||||
Państwo | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Wspólnota autonomiczna | |||||||
Miejscowość | |||||||
Wyznanie | |||||||
Kościół | |||||||
Archidiecezja | |||||||
Wezwanie |
Krzyża Świętego i św. Eulalii | ||||||
Przedmioty szczególnego kultu | |||||||
Relikwie |
św. Eulalii | ||||||
| |||||||
Położenie na mapie Barcelony | |||||||
Położenie na mapie Hiszpanii | |||||||
Położenie na mapie Katalonii | |||||||
Położenie na mapie prowincji Barcelony | |||||||
41°23′02″N 2°10′35″E/41,383889 2,176389 | |||||||
Strona internetowa |
Katedra Świętej Eulalii (Catedral de la Santa Creu i Santa Eulàlia) w Barcelonie (Katalonia, Hiszpania) jeden z cenniejszych przykładów architektury gotyckiej w Hiszpanii. Wzniesiona w kilku etapach w XIII–XV w. na miejscu starszej świątyni wybudowanej przez Rzymian. W XIX w. otrzymała monumentalną neogotycką fasadę zachodnią stanowiącą wschodnią pierzeję placu katedralnego. Siedziba archidiecezji barcelońskiej.
Patrocinium
[edytuj | edytuj kod]Świątynia poświęcona jest świętej Eulalii (zm. 304) – dziewicy, męczennicy, która według tradycji zginęła w Barcelonie w czasie ostatnich prześladowań chrześcijan za czasów panowania Dioklecjana[1] i Maksymiana. Eulalia, zanim zginęła była torturowana i znieważana. Tradycja mówi, iż została publiczne obnażona, lecz nagle spadł śnieg, który oszczędził jej skromność. Pochowana jest w katedrze w bardzo bogato zdobionym nagrobku wykonanym z alabastru w stylu gotyckim. Dzieło wykonał uczeń Giovanniego Pisano.
Dzieje
[edytuj | edytuj kod]Geneza katedry barcelońskiej sięga czasów rzymskich, kiedy na tym terenie została wzniesiona świątynia. Znana już od 343 świątynia po upadku cesarstwa została przejęta przez Wizygotów. Nowy kościół powstał w VI wieku, istniał do 985, kiedy to został zniszczony z rąk Maurów. W 1058 wzniesiono na tym miejscu nowy romański kościół, zaś w 5 maja 1298 położono kamień węgielny pod nowy, większy kościół zachowując fragmenty starszej świątyni. Budowa trwała długo, aż do 1448. Wówczas powstało obecne gotyckie prezbiterium, transept, trójnawowy korpus oraz zabudowania wraz z krużgankiem. W 1500 do kamiennej świątyni dobudowano dzwonnicę. Skromna elewacja zachodnia z późnoromańskim portalem otrzymała w latach 1887–1898 reprezentacyjną fasadę w stylu neogotyckim z ośmioboczną wieżą i wielkim reprezentacyjnym wejściem na osi. Pracami kierowali architekci August Font i Josep Oriol Mestres.
Wystrój wnętrza
[edytuj | edytuj kod]Oprócz nagrobka św. Eulalii katedra kryje inne dzieła rzeźby gotyckiej, takie jak stalle, czy też portal Św. Iwona. W jednej z kaplic znajduje się krzyż pochodzący ze statku, który brał udział w bitwie pod Lepanto Bitwa ta pomiędzy Turcją a Ligą Świętą, zakończona zwycięstwem chrześcijan miała miejsce w 1571. Od strony południowej do katedry przylegają zabudowania dawnej siedziby arcybiskupa, skupione wokół czworobocznego krużganka. W wirydarzu znajduje się mały staw z fontanną, w którym pływa trzynaście gęsi, co ma symbolizować wiek patronki.
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Widok na katedrę przed wzniesieniem fasady zachodniej
-
Prezbiterium z ołtarzem głównym.
-
Grób św. Eulalii.
-
Widok na gotycką dzwonnicę.
-
Krużganki
-
Widok na gotyckie stalle w prezbiterium
-
Krzyż z bitwy pod Lepanto
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona katedry (kat.)
- O katedrze barcelońskiej. aviewoncities.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-22)]. (ang.)
- Katedra Św. Eulalii na Sacred Destinations (ang.)