Kamienica przy ulicy Nowy Świat 21 w Warszawie
Kamienica w 2020 | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres |
ul. Nowy Świat 21 |
Typ budynku |
kamienica |
Styl architektoniczny | |
Kondygnacje |
3 |
Położenie na mapie Warszawy | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
52°13′57,0″N 21°01′11,0″E/52,232500 21,019722 |
Kamienica przy ulicy Nowy Świat 21 w Warszawie – socrealistyczna kamienica znajdująca się przy ulicy Nowy Świat 21 w Warszawie.
Opis
[edytuj | edytuj kod]W II połowie XVIII wieku stał tu piętrowy (a w głębi posesji dwupiętrowy) budynek należący do Andrzeja Szponholtza. W 1882 roku frontowy budynek został podwyższony przez Adolfa Schimmelpfenniga do wysokości trzech kondygnacji i otrzymał neobarokową oprawę okien. Przed I wojną światową znajdował się tu bar „Centralny”, księgarnia Idzikowskiego, sklep papierniczy Piaseckiego, dom handlowy „Grafika”, skład fortepianów oraz zakład krawiecki dla pań Gruszczyńskiego. W okresie międzywojennym funkcjonowały tu: apteka i perfumeria braci Szamotulskich oraz księgarnia „Perzyński-Niklewicz”.
W latach 30. XX wieku kamienica została podwyższona o jeszcze jedno piętro.
Po II wojnie światowej budynek został niestarannie odbudowany do wysokości drugiego piętra[1]. Obecnie mieści się w nim sklep „Pantera” oraz „Bar Kawowy Amatorska” uwieczniony w literaturze przez Janusza Głowackiego: opisał ten lokal w 1969 roku w kryminale „Dzień słodkiej śmierci”, który ukazał się jako dwunasty zeszyt w serii „Ewa wzywa 07”. Główny podejrzany, siedząc na stołku barowym i pijąc kawę przygląda się w lustrze klientom kawiarni snując rozważania o tym, kto go może śledzić[2]. Lokal przetrwał czasy komunizmu i działa do dziś, a lustro jest nadal elementem jego wystroju.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Nowy Świat 21. www.warszawa1939.pl. [dostęp 2018-07-19].
- ↑ Janusz Głowacki: Dzień słodkiej śmierci. Warszawa: ISKRY, 1969, seria: Ewa wzywa 07.