Kaikō
![]() Kaikō na pokładzie statku | |
Bandera | |
---|---|
Port macierzysty | |
Właściciel |
Japan Agency for Marine-Earth Science and Technology (JAMSTEC) |
Operator |
JAMSTEC |
Dane podstawowe | |
Typ | |
Historia | |
Data budowy |
1991[1] |
Data wodowania |
1993[1] |
Data oddania do eksploatacji |
1993[1] |
Data wycofania ze służby |
2003 |
Dane techniczne | |
Liczebność załogi |
bezzałogowy |
Długość całkowita (L) |
3 m |
Masa całkowita |
10,6 t |
Napęd mechaniczny | |
Silnik |
Kaikō (jap. かいこう)[2] – japoński zdalnie sterowany pojazd, zbudowany przez Japan Agency for Marine-Earth Science and Technology (JAMSTEC) do eksploracji głębin morskich i oceanicznych. Według stanu na 2019 rok, Kaikō był drugą z jedynie pięciu jednostek, które kiedykolwiek zeszły na dno Rowu Mariańskiego, osiągając Głębię Challengera. W latach 1995–2003 ta, ważąca 10,6 t, bezzałogowa maszyna wykonała ponad 250 zanurzeń, pobierając 350 biologicznych próbek (w tym 180 różnych bakterii) z których część może być przydatna w zastosowaniach medycznych oraz przemysłowych[3]. 29 maja 2003 roku Kaikō zaginął na morzu w pobliżu wybrzeża wyspy Sikoku podczas tajfunu Chan-Hom, gdy zerwaniu uległ kabel łączący maszynę ze statkiem będącym na powierzchni.
Do 2007 roku rolę Kaikō pełnił zastępczo inny zdalnie sterowany pojazd, Kaikō7000II. W tym czasie JAMSTEC zaczął przeprowadzać testy nowej maszyny, która docelowo przejmie obowiązki straconego Kaikō – ABISMO (Automatic Bottom Inspection and Sampling Mobile).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c The sea trial of "KAIKO", the full ocean depth research ROV", [w:] M. Kyo i inni, OCEANS '95. MTS/IEEE. Challenges of Our Changing Global Environment (Conference Proceedings), t. 3, San Diego, październik 1995, s. 1991–1996, DOI: 10.1109/OCEANS.1995.528882., ISBN 978-0-933957-14-5 .
- ↑ 無人探査機 「かいこう」 [online], JAMSTEC [dostęp 2025-01-23] (jap.).
- ↑ Suvendrini Kakuchi , The Underwater Wonders Revealed by Kaiko, Tierramérica: Environment & Development [zarchiwizowane 2011-05-26] (ang.).