Przejdź do zawartości

Juozas Bernatonis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Juozas Bernatonis
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 września 1953
Kowno

Minister spraw wewnętrznych Litwy
Okres

od 12 lipca 2001
do 28 kwietnia 2003

Przynależność polityczna

LSDP

Poprzednik

Vytautas Markevičius

Następca

Virgilijus Bulovas

Minister sprawiedliwości Litwy
Okres

od 13 grudnia 2012
do 13 grudnia 2016

Przynależność polityczna

LSDP

Poprzednik

Remigijus Šimašius

Następca

Milda Vainiutė

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Witolda Wielkiego (Litwa)

Juozas Bernatonis (ur. 8 września 1953 w Kownie) – litewski polityk, dyplomata, minister spraw wewnętrznych w latach 2001–2003, minister sprawiedliwości od 2012 do 2016.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1976 ukończył studia na Wydziale Technologii Chemicznej Kowieńskiego Instytutu Politechnicznego. W latach 1987–1990 odbył studia doktoranckie w zakresie filozofii w Wyższej Szkole Nauk Politycznych w Pradze. W 1990 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych. W 2002 ukończył zaoczne studia prawnicze na Uniwersytecie Wileńskim.

W latach 1976–1979 był pracownikiem naukowym w laboratorium badawczym w Kowieńskim Instytucie Politechnicznym. Od 1980 kierował wydziałem studenckim KC Komsomołu Litewskiej SRR, a od 1986 do 1987 pracował jako instruktor w wydziale nauki KC Komunistycznej Partii Litwy.

Od 1990 był członkiem Litewskiej Demokratycznej Partii Pracy, zasiadał w jej prezydium i zarządzie, a od 1997 był jej wiceprzewodniczącym. W latach 1990–1992 pełnił funkcję kierownika grupy ds. działalności parlamentarnej w sekretariacie LDDP. W 1992 był referentem frakcji parlamentarnej tego ugrupowania. W 1992 został wybrany do Sejmu z listy LDDP. W latach 1993–1996 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Sejmu.Od 1994 kierował grupą roboczą przy prezydencie do spraw ratyfikacji Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. W latach 1997–1998 był doradcą ds. politycznych prezydenta Algirdasa Brazauskasa.

W 1998 wszedł do Sejmu z listy LDDP po zrzeczeniu się mandatu przez Virgilijusa Bulovasa. Objął funkcję wiceprzewodniczącego frakcji parlamentarnej LDDP. W latach 1999–2000 był wiceprzewodniczącym sejmowej komisji do spraw NATO. W 2000 został wybrany do Sejmu jako kandydat koalicji socjaldemokratycznej (LDDP-LSDP-LRS-NDP). Od 2000 do 2001 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego komisji prawa i praworządności. W 2001 dołączył do współtworzonej przez jego ugrupowanie Litewskiej Partii Socjaldemokratycznej, w której pełnił m.in. funkcję wiceprzewodniczącego.

12 lipca 2001 otrzymał nominację na stanowisko ministra spraw wewnętrznych w rządzie Algirdasa Brazauskasa. Pełniąc tę funkcję, oskarżył nadkomisarza policji Vytautasa Grigaravičiusa o tolerowanie bezprawnego zbierania przez funkcjonariuszy informacji o najwyższych urzędnikach państwowych. Specjalnie powołana komisja sejmowa do zbadania tej sprawy stwierdziła, że oskarżenia ministra były bezpodstawne. Juozas Bernatonis przyznał się do błędu i podał się do dymisji[1]. Została ona przyjęta przez prezydenta Rolandasa Paksasa 28 kwietnia 2003.

W 2004 ponownie został wybrany do Sejmu, z listy koalicji Litewskiej Partii Socjaldemokratycznej i Nowego Związku. W latach 2005–2006 był doradcą premiera Algirdasa Brazauskasa ds. polityki wewnętrznej, a w 2006 głównym doradcą premiera Gediminasa Kirkilasa.

2 października 2006 został powołany na stanowisko ambasadora Litwy w Estonii, zrzekając się mandatu poselskiego. Po zakończeniu kadencji powrócił do działalności politycznej. W 2012 ponownie uzyskał mandat poselski[2].

13 grudnia 2012 rozpoczął urzędowanie jako minister sprawiedliwości w rządzie Algirdasa Butkevičiusa[3]. W 2016 został wybrany do Sejmu na kolejną kadencję[4]. 13 grudnia tegoż roku zakończył pełnienie funkcji rządowej. W październiku 2017 wystąpił z LSDP[5]. W marcu 2018 przystąpił do nowo powołanej Litewskiej Socjaldemokratycznej Partii Pracy[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Minister spraw wewnętrznych podał się do dymisji. magwil.lt, 2003. [dostęp 2012-10-21].
  2. Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2012. [dostęp 2012-10-21]. (lit.).
  3. Sejm zatwierdził program rządowy. delfi.lt, 13 grudnia 2012. [dostęp 2012-12-13].
  4. Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2016. [dostęp 2012-10-21]. (lit.).
  5. Ośmiu posłów z frakcji socjaldemokratycznej opuszcza szeregi partii, jeden usunięty decyzją rady. zw.lt, 14 października 2017. [dostęp 2017-11-12].
  6. Tomasz Otocki: Na Litwie powstaje nowa lewicowa partia. przegladbaltycki.pl, 24 marca 2018. [dostęp 2018-03-26].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]