Julian Ejsmond
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki | |
![]() | |
Odznaczenia | |
![]() |
Julian Ejsmond (ur. 26 lutego 1892 w Warszawie, zm. 29 czerwca 1930 w Zakopanem) – polski poeta, bajkopisarz, tłumacz literatury, porucznik piechoty Wojska Polskiego, odznaczony Krzyżem Walecznych[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 26 lutego 1892 w Warszawie, w rodzinie Franciszka Teodora, artysty malarza, i Marii, córki literata Juliana Wieniawskiego[2] . Studiował filologię polską na UJ w Krakowie i UW[3].
Jako ochotnik wstąpił do Wojska Polskiego. Studiował w sławnej szkole oficerskiej w Saint-Cyr, którą ukończył i został zatwierdzony w stopniu podporucznika. 1 czerwca 1921 pełnił służbę w Departamencie I Ministerstwa Spraw Wojskowych, a jego oddziałem macierzystym był 79 pułku piechoty[4]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 i 346. lokatą w korpusie oficerów piechoty[5][6]. W 1923 służył w macierzystym pułku w Słonimie[1]. W 1924 był już w rezerwie[7].
Był zagorzałym myśliwym[8] – nie tylko polował, ale również redagował pisma łowieckie, wydawał kalendarze myśliwskie. W 1929 został wiceprezesem LOP.
Pracował jako urzędnik, równolegle rozwijając swą twórczość literacką i edytorską[9]. Pierwsze wiersze zaczął publikować w 1907. Pierwszy tomik poezji wydał w 1909. Jego twórczość była zróżnicowana gatunkowo, pisywał: wiersze miłosne, ballady, romanse, liryki, felietony, satyry, bajki, opowiadania. Zasłużył się także jako tłumacz pisanych w łacinie utworów Kochanowskiego, Sarbiewskiego, Propercjusza, Owidiusza, Petroniusza. Tłumaczył także teksty dla czasopisma „Skamander” (należał do grupy pisarzy luźno związanych z czasopismem). Napisał tekst „Inwentarz kultury narodowej”, wydrukowany w 36 zeszycie w roku 1925.
Zginął tragicznie 29 czerwca 1930 nad Morskim Okiem, w wypadku samochodowym[2] . Został pochowany w rodzinnym grobowcu na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 194–I–16/17)[10].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Ożenił się z Janiną z Scheinkönigów (1900-1961), córką Michała i Zofii z Pociejów[11], z którą miał dwóch synów: Juliana (ur. 1920), który po II wojnie osiadł w Szwajcarii, oficera francuskiego krzyża wojennego 1939-1945 (zmienił nazwisko na D'Eysmond) i Stanisława (1922-2009). Potomkowie Juliana żyją obecnie w Szwajcarii i Francji.
Twórczość (wybór)
[edytuj | edytuj kod]- Baśń o ziemnych ludkach, 1914
- Podręcznik całowania, 1923
- W zbożu, 1925
- Opowieść o Janku Kominiarczyku i o dymiącym piecu króla Stasia, 1925
- Wspomnienia myśliwskie, 1925
- Sztuka wymyślania, 1927
- Bajki, 1927
- W puszczy, 1927
- Ryś w dzisiejszej Polsce, 1929
- Moje przygody łowieckie, 1929
- Przygody wiewióreczki, 1929
- Żywoty drzew, 1929
- W słońcu, 1930
- Patrząc na moich synków, 1931
- Janek w puszczy, 1931
- Mali myśliwi, 1931
- Moje przygody łowieckie, 1961
- Ostatni
Upamiętnienie
[edytuj | edytuj kod]Od jego nazwiska pochodzi nazwa Zakręt Ejsmonda (1359 m n.p.m.) na drodze z Palenicy Białczańskiej do Morskiego Oka w Tatrach, gdzie poeta odniósł śmiertelne obrażenia w wypadku samochodowym w 1930 r.[12]. W Gdyni jest ulica Ejsmonda, przy której istniał kiedyś stadion Arki Gdynia.
24 listopada 1975 w Warszawie jednej z ulic na terenie obecnej dzielnicy Żoliborz zostało nadanie imię Juliana Ejsmonda[13].
Eleonora Oesterreicher | Józef Wolff | Herszek Mayer Helman | Gitla Aronowicz Kielmanowicz | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Edward Wolff | Regina Wolff | Tadeusz Wieniawski | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Józef Wieniawski | Isabelle Bessie-Hampton | Henryk Wieniawski | Julian Wieniawski | Konrad Wieniawski | Aleksander Wieniawski | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Régine Wieniawski | Antoni Wieniawski | Maria Pia Ejsmond | Adam Tadeusz Wieniawski | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Stanisław Ejsmond | Julian Ejsmond | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 352.
- ↑ a b Żołnierze Niepodległości ↓.
- ↑ Ejsmond Julian, [w:] Współcześni polscy pisarze i badacze literatury. 2: C - F, Warszawa: Wydawn. Szkolne i Pedagogiczne, 1994, s. 253, ISBN 978-83-02-05446-4 [dostęp 2025-01-30] .
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 209, 611.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 77.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 424.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 308, 433.
- ↑ Ejsmond Julian (1892-1930). [dostęp 2013-08-28].
- ↑ Julian Ejsmond, [w:] Jan Parandowski, Wspomnienia i sylwety, Wrocław: Ossolineum, 1969, s. 60-62 .
- ↑ Cmentarz Powązkowski w Warszawie. (red.). Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984. ISBN 83-03-00758-0.
- ↑ Akt nr 489/1919 w par. św. Aleksandra w Warszawie
- ↑ Józef Nyka, Tatry Polskie, wyd. Trawers 2004.
- ↑ Uchwała nr 34 Rady Narodowej m. st. Warszawy z dnia 24 listopada 1975 r. w sprawie nadania nazw ulicom, "Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy, Warszawa, dnia 30 grudnia 1975 r., nr 16, poz. 115, s. 1.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Juliusz Kozolubski. Ś.p. Julian Ejsmond. „Żołnierz Polski”. 28, s. 684, 1930-07-13. Warszawa.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Żołnierze Niepodległości : Ejsmond Julian. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2023-01-26].
- J. Ejsmond, Wiersze, Warszawa 1909. Reprodukcja cyfrowa na stronie Polona.pl.
- Polska w pieśniach cudzoziemskich. Utwory o Polsce poetów łacińskich, francuskich, włoskich, hiszpańskich, szwedzkich, niemieckich, angielskich, rosyjskich, rusińskich i czeskich, w wolnym przekł. J. Ejsmonda, Warszawa 1915. Reprodukcja cyfrowa na stronie Polona.pl.
- J. Kochanowski, Przekład łacińskich utworów Jana Kochanowskiego z Czarnolasu, [przeł.] J. Ejsmond, Warszawa 1919. Reprodukcja cyfrowa na stronie Polona.pl.
- J. Ejsmond, Ryś w dzisiejszej Polsce, Kraków 1929. Reprodukcja cyfrowa na stronie Polona.pl.
- J. Ejsmond, Wśród bzów i jaśminów, [ante 1930]. Reprodukcja cyfrowa maszynopisu na stronie Polona.pl.
- Eysymontowie herbu Korab
- Ludzie urodzeni w Warszawie (Królestwo Kongresowe)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie 79 Pułku Piechoty (II RP)
- Pochowani na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
- Polacy upamiętnieni nazwami obiektów fizjograficznych na Ziemi
- Polscy twórcy literatury dziecięcej i młodzieżowej
- Polscy bajkopisarze
- Polscy poeci XX wieku
- Polscy tłumacze literatury łacińskojęzycznej
- Polskie ofiary wypadków drogowych
- Porucznicy piechoty II Rzeczypospolitej
- Urodzeni w 1892
- Zmarli w 1930