Jugurta

Jugurta
Iugurtha
	; Jugurta w łańcuchach przed Sullą
	Król Numidii
Okres	od 118 p.n.e.; do 104 p.n.e.
Poprzednik	Micypsa
Następca	Gauda
	Dane biograficzne
Data i miejsce urodzenia	około 160 p.n.e. ; Numidia
Data i miejsce śmierci	104 p.n.e. ; Więzienie Mamertyńskie w Rzymie
Ojciec	Mastanabal
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jugurta (ur. około 160 p.n.e., zm. 104 p.n.e.) – król Numidii w latach 118–104 p.n.e.

Życiorys

Jugurta był wnukiem Masynissy, synem Mastanabala. Za rządów jego stryja, króla Numidii Micypsy, został wysłany do Hiszpanii na czele wojsk mających wesprzeć Rzymian w wojnie numantyjskiej. Zdolności Jugurty przykuły uwagę Scypiona Afrykańskiego Młodszego, który zasugerował królowi adopcję bratanka^[1]. Micypsa przed swoją śmiercią podzielił państwo na trzy części, którymi mieli władać: adoptowany Jugurta, Hiempsal i Adherbal (dwaj naturalni synowie Micypsy). Jugurta szybko pozbył się dwóch rywali – Hiempsala zamordował, a Adherbala zmusił do ucieczki. Rzymska interwencja doprowadziła do podziału Numidii. Jugurta otrzymał część zachodnią, Adherbal wschodnią wraz ze stołeczną Cyrtą^[2].

Dążąc do zjednoczenia państwa w 112 p.n.e. zdobył Cyrtę i nakazał zabić Adherbala wraz z przebywającymi tam kupcami pochodzącymi z Italii, przez co popadł w zatarg z Rzymem (tak zwana wojna jugurtyńska, która toczyła się w latach 111–105 p.n.e.). Dość długo wojna przebiegała niepomyślnie dla Rzymu (przekupstwa Jugurty wśród polityków i wodzów rzymskich). W jej trakcie Jugurta pojawił się w Rzymie i bronił swych racji przed Senatem, jednak po zabójstwie przebywającego tam pretendenta do tronu Numidii Massywy nakazano mu opuścić Italię^[3]. Dopiero szereg zwycięstw nad wojskami Numidii odniósł Kwintus Cecyliusz Metellus Numidyjski, a Gajusz Mariusz pokonał Jugurtę ostatecznie w bitwie pod Cyrtą.

Gdy prowadzono go w pochodzie tryumfalnym, oszalał. W więzieniu zdarto mu z ciała tunikę, a szamotanina o jego złote kolczyki odznaczała się taką chciwością, że oderwano mu płatek ucha. Następnie wepchnięto go, nagiego, do jamy w ziemi. Rozglądał się wkoło całkiem zdezorientowany, wreszcie rzekł, szeroko się uśmiechając: „Na Herkulesa, ta rzymska łaźnia jest zimna!”

Plutarch z Cheronei „Żywot Mariusza” 12 [w:] „Żywoty sławnych mężów”

Jugurta został stracony w Rzymie, w Więzieniu Mamertyńskim.

Zobacz też

(1248) Jugurtha

Przypisy

↑ Salustiusz, Wojna z Jugurtą, 6 .
↑ Salustiusz, Wojna z Jugurtą, 16 .
↑ Salustiusz, Wojna z Jugurtą, 35 .

Bibliografia

Maciej Maciejowski: Wojna jugurtyńska 111-105 p.n.e., seria: Bitwy/Taktyka #18, Wydawnictwo Inforteditions, Zabrze 2008.
Philip Matyszak: Wrogowie Rzymu: od Hannibala do Attyli, króla Hunów. Urszula Ruzik−Kulińska (tłum.). Warszawa: Bellona, 2007, s. 60−68. ISBN 978-83-11-10678-9. OCLC 169812829. (pol.).
John D. Fage, Roland Olivier: The Cambridge History of Africa. Tom 2. Cambridge University Press, 1979, s. 185-186.

[1] Salustiusz, Wojna z Jugurtą, 6 .

[2] Salustiusz, Wojna z Jugurtą, 16 .

[3] Salustiusz, Wojna z Jugurtą, 35 .

[1]