John O’Malley
Data i miejsce urodzenia |
11 czerwca 1927 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
11 września 2022 |
Miejsce pochówku | ?↗ |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja | |
Prezbiterat |
14 czerwca 1959 |
John William O’Malley (ur. 11 czerwca 1927 w Tiltonsville, zm. 11 września 2022 w Baltimore[1]) – amerykański jezuita, historyk Kościoła.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1945 ukończył szkołę średnią, następnie przez jeden semestr studiował na John Carroll University w Cleveland. W 1946 wstąpił do nowicjatu jezuickiego prowincji Chicago[1]. Przez trzy lata studiował filozofię w West Baden College w West Baden Springs, następnie uczył historii w Saint Ignatius High School w Chicago. W 1956 powrócił do West Baden College, żeby studiować teologię. 14 czerwca 1959 przyjął święcenia kapłańskie[1]. W 1960 wyjechał do Austrii, gdzie przygotowywał się do trzeciej profesji. Planował podjęcie studiów nad niemiecką kontrreformacją. Ostatecznie jednak zainteresował się historią Włoch. W tym samym roku rozpoczął studia doktoranckie na Uniwersytecie Harvarda. Tam pod kierunkiem Myrona P. Gilmore'a podjął badania nad włoskim renesansem. W 1963 otrzymał dwuletnie stypendium w American Academy w Rzymie. Bezpośrednio przed wyjazdem do Europy, 15 sierpnia 1963 złożył trzecią (ostatnią) profesję[1]. W 1965 obronił na Uniwersytecie Harvarda pracę doktorską poświęconą Egidio di Viterbo[1][2].
W 1965 powrócił do Stanów Zjednoczonych. W latach 1965–1979 pracował w na Uniwersytecie w Detroit, najpierw na Wydziale Historycznym, następnie na Wydziale Studiów Religioznawczych, którym kierował w latach 1976-1979. W latach 1979–2006 pracował w Weston School of Theology w Cambridge (Massachusetts). Od 2006 był profesorem historii Kościoła na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Georgetown. W czerwcu 2020 przeszedł na emeryturę i zamieszkał w jezuickiej wspólnocie Saint Claude de la Colombiére w Baltimore[1].
Uczestniczył w 32 (1974-1975) i 33 (1983) Kapitule Generalnej swojego zakonu[1].
Od 1995 był członkiem Amerykańskiej Akademii Sztuk i Nauk[3], od 1997 należał do Amerykańskiego Towarzystwa Filozoficzne, w latach 2010-2016 był jego wiceprzewodniczącym[4]. W 1990 był przewodniczącym American Catholic Historical Association[5], w latach 1998-2000 przewodniczącym Renaissance Society of America[6].
W 2016 otrzymał Harvard Centennial Medal[7], w 2017 George E. Ganss, S.J. Award[8], w 2019 Uniwersytet Villanova przyznał mu Medal Civitas Dei[9]. Za całokształt osiągnięć swoje nagrody przyznały mu także Society for Italian Historical Studies (2002)[4], Renaissance Society of America (2005)[10] i American Catholic Historical Association (2012)[4].
Opublikował m.in.:
- Praise and blame in Renaissance Rome. Rhetoric, doctrine, and reform in the sacred orators of the papal court, c. 1450-1521 (1979) – nagrodzona Marraro Prize przyznawaną przez Amerykańskie Towarzystwo Historyczne[4]
- Catholicism in early modern history. A guide to research (1988)
- The first Jesuits (1993) – wyd. polskie Pierwsi jezuici (wyd. WAM, Kraków 1999) – nagrodzona the Jacques Barzun Prize przez Amerykańskie Towarzystwo Filozoficzne i the Philip Schaff Prize przez American Catholic Historical Association[4]
- Trent and all that. Renaming Catholicism in the early modern era (2000) – nagrodzona the Roland Bainton Prize[4]
- Four cultures of the West (2004)
- What happened at Vatican II (2008) – wyd. polskie Co się zdarzyło podczas Soboru Watykańskiego II (wyd. WAM, Kraków 2011)
- A history of the popes. From Peter to the present (2010) – wyd. polskie Historia papieży (wyd. WAM, Kraków 2011)
- Saints or Devils Incarnate? Studies in Jesuit History (2013)
- Trent. What happened at the council (2013) – wyd. polskie Trydent. Co się zdarzyło podczas soboru (wyd. WAM, Kraków 2014) nagrodzona the John Gilmary Shea Prize[11]
- The Jesuits. A history from Ignatius to the present (2014) – wyd. polskie Krótka historia jezuitów (wyd. WAM, Kraków 2021)
- Catholic history for today's church. How our past illuminates our present (2015)
- Vatican I. The council and the making of the ultramontane church (2018)
- The education of a historian. A strange and wonderful story (2021)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g Remembering Jesuit Father John O’Malley
- ↑ Georgetown Mourns Beloved Jesuit Professor, Renowned Historian John O’Malley, S.J.
- ↑ Father John W. O’Malley
- ↑ a b c d e f American Philosophical Society Member History
- ↑ ACHA Newsletter Fall 2022
- ↑ Renaissance Society of America. In Memoriam
- ↑ GSAS presents Centennial Medals
- ↑ Feore Family Lecture on Jesuit Studies. "Past, Present, and Future of Jesuit Studies: Historiographical Thoughts" Presented by John O’Malley, S.J. Corcoran Commons, Boston College October 3, 2017
- ↑ Civitias Dei Medal
- ↑ The Paul Oskar Kristeller Lifetime Achievement Award
- ↑ The Shea Prize at a Glance
- ISNI: 0000000121236846
- VIAF: 8670148574288824430001
- LCCN: n79109026
- GND: 122134176
- BnF: 12167252b
- SUDOC: 030208092
- SBN: BVEV000954
- NLA: 35398488
- NKC: jn20020721320
- BNE: XX1173827
- NTA: 068190816
- BIBSYS: 90185929
- CiNii: DA03244839
- PLWABN: 9810699894205606
- NUKAT: n95207306
- J9U: 987007266012205171
- LNB: 000133249
- NSK: 000153871
- CONOR: 9299299
- BLBNB: 000647849
- KRNLK: KAC201406724