Przejdź do zawartości

Johan Nordahl Brun

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Johan Nordahl Brun
Ilustracja
Johan Nordahl Brun na litografii z 1853
Data urodzenia

1745

Data śmierci

1816

Zawód, zajęcie

duchowny, pisarz, poeta, dramaturg, mówca

Johan Nordahl Brun (ur. 1745, zm. 1816) – norweski duchowny, pisarz, poeta, dramaturg i mówca. Absolwent Uniwersytetu Kopenhaskiego. Biskup Bergen od 1804.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był pierwszoplanową postacią w kopenhaskim Towarzystwie Norweskim. Był tam znany z predyspozycji wodzowskich i chęci władzy, co wywoływało rozdrażnienie także wśród Duńczyków. Jego utwory nie były dobrze przyjmowane w duńskim świecie artystycznym i politycznym. Pieśń Za zdrowie Norwegii, ojczyzny olbrzymów (norw. For Norge, Kiempers Fødeland, 1772) została zakazana przez cenzurę duńską. Przysporzyło jej to popularności – utwór przez około pięćdziesiąt lat pełnił rolę hymnu narodowego (nazywano go norweską Marsylianką). Charakter narodowy miał również dramat Einer Tambeskielver z 1772, sięgający do zdarzeń z wczesnej historii Norwegii[1].

Po powrocie do Norwegii został duchownym, osiągając godność biskupa. Tworzył wówczas przede wszystkim liryki patriotyczne, religijne oraz refleksyjne. Pod względem artystycznym znacznie przewyższały one twórczość współczesnych mu autorów. Napisał też komedie ideowo przeciwne założeniom rewolucji francuskiej. W 1814 wziął udział w wydarzeniach mających na celu uzyskanie przez Norwegię niepodległości[1].

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Dramaty

[edytuj | edytuj kod]
  • Einer Tambeskielver, 1772
  • Zarin, 1772
  • Toldbetienten, 1783
  • Væveriet, 1783
  • Republiki paa Oen, 1793
  • Officieren, 1802

Poezja

[edytuj | edytuj kod]
  • Evangeliske Sange, 1786
  • Mindre Digte, 1791
  • Jonathan. Et Digt i ti Sange, 1796

Literatury faktu

[edytuj | edytuj kod]
  • Hellige taler i Anledning af Ungdommens Confirmation, 1782
  • Fornuftig kierlighed til fædrelandet, 1788
  • Tanker om Norges Odels-Ret, 1788
  • Hellige taler, 2 bd., 1797-1798
  • Anhang til hellige taler, 1805
  • Tolv hellige Taler, 1806

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Władysław Floryan, Dzieje literatur europejskich, Wyd. 1, t. 2, Warszawa: Państ. Wydawn. Nauk, 1977–1991, s. 82, ISBN 83-01-00180-1, OCLC 4438384 [dostęp 2022-06-21].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Szelągowska Krystyna: My Norwegowie. Tożsamość narodowa norweskich elit w czasach nowożytnych. Kraków 2011, s. 242-243.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]