Jezioro Kamionkowskie (Warszawa)

Jezioro Kamionkowskie
	; Jezioro Kamionkowskie
	Położenie
Państwo	Polska
Lokalizacja	Warszawa
	Morfometria
Powierzchnia	8 ha
Wymiary; • max długość; • szerokość	; 900 m; 100-150 m
	Położenie na mapie Warszawy Jezioro Kamionkowskie
	Położenie na mapie Polski Jezioro Kamionkowskie
	Położenie na mapie województwa mazowieckiego Jezioro Kamionkowskie
	52°14′43″N 21°03′17″E/52,245278 21,054722
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jezioro Kamionkowskie (nazwa urzędowa)^[1], Jeziorko Kamionkowskie, Łacha Kamionkowska^[2] – wydłużona łacha wiślana położona w Warszawie, pomiędzy Kamionkiem a parkiem Skaryszewskim.

Charakterystyka

Jeziorko jest połączone Kanałem Wystawowym z Jeziorkiem Gocławskim^[2]. Północny, wysoki brzeg stanowi skarpa tarasu praskiego (3-5 m), pozostałe brzegi są niskie. Przy wschodnim, zabagnionym brzegu występuje roślinność szuwarowo-trzcinowa^[2].

Do początku XX wieku jeziorko miało bezpośrednie połączenie z Wisłą. Obecnie zmodyfikowany zachodni odcinek stanowi Port Praski oddzielony od jeziorka Kamionkowskiego. Jest ono jednak połączone ze środkowym basenem portu krytym kanałem – tzw. kolektorem stadionowym, biegnącym pod al. Zieleniecką i terenami Stadionu Narodowego.

Dane morfometryczne

Powierzchnia: 8 ha
Długość: 900 m
Szerokość: 100–150 m
Głębokość: 2–5 m
Dno: zamulone

Historia

W okresie międzywojennym na jeziorze znajdowały się przystań i wytyczony na lustrze wody basen Akademickiego Związku Sportowego^[3].

14 sierpnia 1944 niemiecka obrona przeciwlotnicza zestrzeliła samolot Liberator ze 178 dywizjonu RAF, który spadł do jeziora^[4]. Zginęła cała załoga oprócz Henry'ego Leyne'a, który ranny dostał się do niewoli^[4]. To wydarzenie upamiętnia kamień pamiątkowy odsłonięty w 1988 w parku Skaryszewskim przez Margaret Thatcher^[5].

W związku z 25. rocznicą polsko-niemieckiego traktatu o dobrym sąsiedztwie pojawiła się inicjatywa utworzenia polsko-niemieckiego ogrodu przyjaźni. Pomysł ma zostać zrealizowany na północnym brzegu Jeziora Kamionkowskiego^[6].

Galeria

Jezioro Kamionkowskie – wschodni kraniec

Zobacz też

Taras zalewowy Wisły w Warszawie

Przypisy

↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 129, ISBN 83-239-9607-5 .
↑ ^a ^b ^c Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 297. ISBN 83-01-08836-2.
↑ Stefan Szczepłek. Sportowa Praga. „Skarpa Warszawska”, s. 34, marzec 2019.
↑ ^a ^b Lesław M. Bartelski: Praga. Warszawskie Termopile 1944. Warszawa: Fundacja „Wystawa Warszawa Walczy 1939–1945”, 2000, s. 119. ISBN 83-87545-33-3.
↑ Stanisław Ciepłowski: Wpisane w kamień i spiż. Inskrypcje pamiątkowe w Warszawie XVII–XX w.. Warszawa: Argraf, 2004, s. 269. ISBN 83-912463-4-5.
↑ Tomasz Urzykowski: Park Skaryszewski. Niemcy z Polakami budują ogrody pojednania. wyborcza.pl, 2017-04-16. [dostęp 2017-04-16].

[1] Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 129, ISBN 83-239-9607-5 .

[Encyklopedia-2] Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 297. ISBN 83-01-08836-2.

[3] Stefan Szczepłek. Sportowa Praga. „Skarpa Warszawska”, s. 34, marzec 2019.

[Bartelski-4] Lesław M. Bartelski: Praga. Warszawskie Termopile 1944. Warszawa: Fundacja „Wystawa Warszawa Walczy 1939–1945”, 2000, s. 119. ISBN 83-87545-33-3.

[5] Stanisław Ciepłowski: Wpisane w kamień i spiż. Inskrypcje pamiątkowe w Warszawie XVII–XX w.. Warszawa: Argraf, 2004, s. 269. ISBN 83-912463-4-5.

[6] Tomasz Urzykowski: Park Skaryszewski. Niemcy z Polakami budują ogrody pojednania. wyborcza.pl, 2017-04-16. [dostęp 2017-04-16].

[1]