Jerzy Nowakowski (ekonomista)

Ten artykuł dotyczy ekonomisty. Zobacz też: inne osoby o tym nazwisku.

Jerzy Nowakowski

Data urodzenia	1945
profesor nauk ekonomicznych
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Doktorat	1978
Habilitacja	1988
Profesura	22 października 1998[1]
Uczelnia	Szkoła Główna Handlowa w Warszawie
Odznaczenia

Jerzy Jan Nowakowski (ur. 1945^[2]) – polski ekonomista, profesor, kierownik Zakładu Bankowości Inwestycyjnej w Instytucie Bankowości Kolegium Ekonomiczno-Społecznego Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie^[3]. Jego działalność naukowa skupia się przede wszystkim na bankowości, rynkach kapitałowych i zarządzaniu ryzykiem na rynkach finansowych.

W 1967 ukończył studia na Wydziale Matematyczno-Fizycznym Uniwersytetu Warszawskiego. W 1978 uzyskał stopień doktora z dyscypliny statystyka ekonomiczna na podstawie pracy napisanej pod kierunkiem prof. Ryszarda Zasępy. W 1988 uzyskał habilitację z nauk ekonomicznych na podstawie pracy z zakresu ekonometrii. W 1998 uzyskał nominację profesorską. Od początku pracy naukowej związany ze Szkołą Główną Planowania i Statystyki^[4].

Autor ponad 180 publikacji naukowych (w tym książki, podręczniki, monografie, w których występuje głównie jako współautor). Promotor 25 prac doktorskich (finanse i bankowość). W 2002 Minister Edukacji Narodowej i Sportu uhonorował „Bankowość – podręcznik akademicki” pod red. W. L. Jaworskiego i Z. Zawadzkiej nagrodą zespołową – wśród zespołu nagrodzonych znalazł się także prof. J. Nowakowski.

• Członek Prezydium Komitetu Nauk o Finansach Polskiej Akademii Nauk^[5].
• Członek Rady Naukowej NBP^[6].
• Wiceprzewodniczący Polskiego Stowarzyszenia Finansów i Bankowości^[4].
• Kierownik Podyplomowych Studiów Bankowości w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie^[7].
• Dziekan Kolegium Zarządzania i Finansów Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie (1999–2005)^[4].
• Członek Senatu Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie (1999–2005)^[4].
• Prodziekan Kolegium Zarządzania i Finansów Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie (1996–1999)^[4].
• Wicedyrektor Instytutu Ekonometrii Szkoły Głównej Planowania i Statystyki, a następnie Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie (1985-91).

• 1981 – Brązowy Krzyż Zasługi
• 1981 – Złoty Krzyż Zasługi
• 2002 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• 2005 – Medal Komisji Edukacji Narodowej

• Zastosowanie teorii Carolana i Fischera na rynku kapitałowym,(współautor: K. Borowski), Difin, Warszawa 2005.
• Finanse i bankowość w integrującej się Unii Europejskiej (współredaktor: T. Famulska), Difin, Warszawa 2006, ISBN 83-7251-654-5.
• Пoльскi банки на pинку капіталу – Еволюція банківської системи Польщі (współautor: K. Borowski), Wydawnictwo Marii C. Skłodowskiej, Lublin 2006.
• Polaryzacja rynku kredytowego mikro oraz małych przedsiębiorstw (MMP) w świetle Nowej Umowy Kapitałowej (NUK) – na przykładzie metody standardowej, Studia i Prace KZiF nr 70/2006, ISBN 83-7251-654-5.
• Zarządzanie aktywami i pasywami banku oraz Zarządzanie portfelem kredytowym, w: Bankowość, red. M. Zaleska, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2013.
• W kierunku nowego ładu świata finansów, Oficyna Wydawnicza SGH, Warszawa 2015.