Jef van Hoof

Jef van Hoof
Data i miejsce urodzenia	8 maja 1886 ; Antwerpia
Pochodzenie	flamandzkie
Data i miejsce śmierci	24 kwietnia 1959 ; Antwerpia
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jef van Hoof (ur. 8 maja 1886 w Antwerpii, zm. 24 kwietnia 1959 tamże^[1]^[2]) – belgijski kompozytor.

Życiorys

Studiował w Koninklijk Vlaams Conservatorium w Antwerpii u Paula Gilsona, Jozefa Huybrechtsa i Lodewijka Mortelmansa^[1]^[2]. W 1909 i 1911 roku zdobył belgijską Prix de Rome^[1]. Dyrygował amatorskim chórem Kunst en Vermaak oraz zespołem instrumentów dętych w Antwerpii, grał też jako organista^[1]. Od 1936 roku był nauczycielem harmonii w Koninklijk Vlaams Conservatorium, w latach 1942–1945 był jego dyrektorem^[1].

Tworzył w stylistyce neoromantycznej^[2]. Jego dorobek obejmuje m.in. 5 symfonii (I 1938, II 1941, III 1945, IV 1951, V 1956), opery Tycho-Brahe (1911), Meivuur (1916) i Jonker Lichthart (1928), ponadto liczne utwory chóralne, pieśni i utwory na fortepian^[2]. Należy do najbardziej popularnych kompozytorów flamandzkich, sławę przyniosły mu liczne pieśni o tematyce narodowej i historycznej oraz pieśni patriotyczne, które weszły na stałe do lokalnego repertuaru^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 4. Część biograficzna hij. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1993, s. 290. ISBN 83-224-0453-0.
↑ ^a ^b ^c ^d Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1606. ISBN 978-0-02-865528-4.

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 4. Część biograficzna hij. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1993, s. 290. ISBN 83-224-0453-0.

[baker-2] Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1606. ISBN 978-0-02-865528-4.

[1]