Jaskinia między Żleby
49°15′00″N 19°52′00″E/49,249906 19,866703| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
19 m |
| Deniwelacja |
0 m |
| Wysokość otworów |
1101 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
105 m |
| Ekspozycja otworów |
ku N, S |
| Data odkrycia |
znana od dawna |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.D-08.06 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°15′00″N 19°52′00″E/49,249906 19,866703
| |
Jaskinia między Żleby (Tunel pod Zimną, Tunel Pawlikowskiego, Dziura Między Żleby) – jaskinia w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich. Ma dwa otwory wejściowe znajdujące się w Organach, w pobliżu Jaskini Mroźnej i Jaskini Zimnej, powyżej Szczeliny pod Tunelem Pawlikowskiego, na wysokości 1101 m n.p.m. Jaskinia jest pozioma, a jej długość wynosi 19 metrów[1].
Opis jaskini
[edytuj | edytuj kod]Jaskinię stanowi tunel przebijający na wylot żebro skalne w Organach.
Od otworu północnego idzie się korytarzem, który zwęża się i przechodzi w szczelinę. Po paru metrach łagodnie zakręca i doprowadza do obszernego otworu południowego[2].
Przyroda
[edytuj | edytuj kod]W jaskini w niewielkiej ilości występują nacieki grzybkowe i mleko wapienne.
W tunelu można spotkać mchy, glony i porosty[2].
Historia odkryć
[edytuj | edytuj kod]W 1887 roku jaskinię opisał Jan Gwalbert Pawlikowski, który zwiedził ją w 1885 roku. Nazwał ją Tunel pod Zimną. Tunelem Pawlikowskiego natomiast nazwał ją Stefan Zwoliński, który był w niej w latach trzydziestych XX wieku.
8 września 1951 roku Kazimierz Kowalski sporządził plan i opis jaskini pod nazwą Dziura między Żleby[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jaskinie Tatr [online], 16 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-16].
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-04-01].