Jarosław Edward Wenderlich
Data i miejsce urodzenia |
14 października 1948 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
27 kwietnia 2016 |
Zawód, zajęcie |
prawnik |
Odznaczenia | |
Jarosław Edward Wenderlich (ur. 14 października 1948 w Bydgoszczy, zm. 27 kwietnia 2016 tamże[1]) – polski prawnik i urzędnik państwowy, działacz opozycji w okresie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Czesława i Hanny[1]. W 1970 ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Podczas studiów był członkiem Zrzeszenia Studentów Polskich i uczestnikiem protestów studenckich w 1968. Po ukończeniu studiów pracował w Urzędzie Wojewódzkim w Bydgoszczy (1971–1972) oraz w redakcjach czasopism wydawanych w bydgoskich zakładach pracy (m.in. ZNTK, ZR „Predom-Romet” – 1972–1974). W latach 1974–1981 odbył aplikację, asesurę oraz pełnił funkcję podprokuratora w bydgoskiej Prokuraturze Wojewódzkiej. Od 1982 wykonywał zawód radcy prawnego.
Od 1980 był związany z opozycją antykomunistyczną. Był redaktorem pism wydawanych przez Międzyzakładowy Komitet Związkowy Regionu Bydgoskiego oraz „Solidarność” Rolników Indywidualnych Regionu Bydgoskiego, Toruńskiego i Włocławskiego, a także rzecznikiem prasowym i doradcą prawnym MKZ. Uczestnik „prowokacji bydgoskiej” z 19 marca 1981. Po wprowadzeniu stanu wojennego w grudniu 1981 włączył się w działalność podziemia. Był członkiem założycielem Prymasowskiego Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i ich Rodzinom w Bydgoszczy. Współzakładał czasopisma podziemne („Chrześcijański Informator Kulturalny”, „Świadectwo”), w których również sam publikował. Zajmował się kolportażem wydawnictw drugiego obiegu. Za swą działalność był zatrzymywany, przesłuchiwany i poddawany przeszukaniom, utrudniano mu również wykonywanie zawodu radcy prawnego.
Po upadku komunizmu, do marca 1989 był członkiem Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”. W 1989 założył Stowarzyszenie Polityczne „Prawda i Sprawiedliwość”. W latach 1989–1990 był członkiem Komisji Praworządności i Przestrzegania Prawa Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy oraz współzałożycielem bydgoskich struktur Stronnictwa Pracy. W latach 1990–2014 był wicedyrektorem, a następnie dyrektorem Delegatury Najwyższej Izby Kontroli w Bydgoszczy. Działał również w Towarzystwie Miłośników Miasta Bydgoszczy oraz w tutejszych strukturach Sokolstwa Polskiego[2].
W uznaniu swej działalności został odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi (1997)[3], Krzyżem Semper Fidelis (2006), Krzyżem Wolności i Solidarności (2015)[4] oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2007)[5]. Krótko przed śmiercią odebrał medal Kazimierza Wielkiego, przyznany mu przez Radę Miasta w Bydgoszczy.
Jego syn (również Jarosław) jest radcą prawnym i samorządowcem, był podsekretarzem stanu w Kancelarii Premiera.
Pochowany na cmentarzu katolickim św. Wincentego à Paulo w Bydgoszczy[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Jarosław Wenderlich. rejestry-notarialne.pl.
- ↑ Zmarł Jarosław Wenderlich. portalkujawski.pl, 2016-04-28. [dostęp 2024-12-30].
- ↑ M.P. z 1998 r. nr 5, poz. 77.
- ↑ M.P. z 2015 r. poz. 314.
- ↑ M.P. z 2007 r. nr 42, poz. 478.
- ↑ Ostatnie pożegnanie Jarosława Edwarda Wenderlicha. 2016-05-02. [dostęp 2024-12-30].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Edward Wenderlich Jarosław. encysolpl. [dostęp 2024-12-30].
- Magda Jasińska: Jarosław Wenderlich nie żyje. radiopik.pl, 2016-04-27. [dostęp 2024-12-30].
- Absolwenci Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu
- Członkowie Prymasowskiego Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i ich Rodzinom
- Członkowie Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” (III Rzeczpospolita)
- Członkowie Zrzeszenia Studentów Polskich
- Ludzie urodzeni w Bydgoszczy
- Odznaczeni Brązowym Krzyżem Zasługi (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni krzyżem Semper Fidelis
- Odznaczeni Krzyżem Wolności i Solidarności
- Pochowani na Cmentarzu katolickim św. Wincentego à Paulo w Bydgoszczy
- Politycy ChDSP i Stronnictwa Pracy (III RP)
- Polscy radcy prawni
- Pracownicy Najwyższej Izby Kontroli
- Urodzeni w 1948
- Zmarli w 2016