Janusz Powolny
Janusz Wolny, Gwendolyn Bradley i Janusz Powolny, XIV MFM, Busko-Zdrój, 1 lipca 2008 | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Gatunki | |
Zawód |
Janusz Powolny (ur. 1964 w Warszawie) – polski dyrygent i działacz muzyczny. Dyrektor Filharmonii Opolskiej (1995–1999). Członek jury międzynarodowych konkursów muzycznych. Uczeń prof. Ryszarda Dudka[1].
Współpracował z wieloma polskimi orkiestrami (m.in. z NOSPR-em i z Sinfonia Varsovia) oraz zespołami zagranicznymi z kilkunastu europejskich państw (m.in. z Niemiec, Szwajcarii, Wielkiej Brytanii i Rosji), a także z zespołami z Egiptu, Kanady czy Korei. Występował na licznych festiwalach w Polsce m.in. Wratislavia Cantans czy Gaude Mater oraz za granicą[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w 1964 w Warszawie w rodzinie inżyniera Leona Jana Powolnego (zm. ok. 1984) i lekarki ppłk Stefanii Szantyr-Powolnej (ur. 1924)[2][3]. Wnuk farmaceuty hrabiego Bolesława Ursyn-Szantyra (zm. 1945) i urzędniczki Emilii z Ostrowskich[2]. Miał dwoje rodzeństwa: starszą siostrę zmarłą w dzieciństwie i Renatę Powolny-Laitakari (germanistkę; mieszka w Finlandii)[2][4].
Nauka
[edytuj | edytuj kod]Absolwent Konserwatorium Muzycznego w Bernie w Szwajcarii (fortepian) oraz Szkoły Muzycznej im. Józefa Elsnera w Warszawie (z wyróżnieniem). Studiował dyrygenturę w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie (dyplom u prof. Ryszarda Dudka). Był studentem w Mozarteum w Salzburgu oraz jako stypendysta rządu francuskiego w École Normale de Musique w Paryżu, gdzie zdobył tamtejszy dyplom. Uczył się również w Hochschule für Musik w Monachium oraz w Wiedniu. Ukończył także kursy menedżerskie z zarządzania kulturą. Jest też absolwentem Instytutu Lingwistyki Stosowanej Uniwersytetu Warszawskiego[1].
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Dyrektor festiwalu Światowe Dni Muzyki Warszawa’92 (nominowanego w kategorii „Najlepszy Festiwal Roku 1992 na Świecie” do nagrody The Classical Music Award) w latach 1990–1992. Od 1992 jest dyrektorem oddziału warszawskiego Impresariatu „Ars Vitae”. Drugi dyrygent w Filharmonii Łódzkiej im. Artura Rubinsteina (1993). Od 1994 jest dyrektorem Agencji Artystycznej JP, w której pracuje nad realizację projektów artystycznych z czołowymi polskimi i zagranicznymi solistami i orkiestrami np. z Gwendolyn Bradley. W 1995 został dyrektorem artystycznym i naczelnym w Filharmonii Opolskiej, a także we własnej Opolskiej Orkiestrze Kameralnej (1995–1999). Od 2000 jest dyrektorem Orkiestry Kameralnej „Sinfonietta Polonia”[1].
Osiągnięcia[1]
[edytuj | edytuj kod]- finalista Międzynarodowego Konkursu Dyrygenckiego im. Ernesta Ansermeta w Genewie (1994)
- laureat konkursu dla dyrygentów w Paryżu (1995)
- Złota płyta - płyta live z muzyką filmową Henryka Kuźniaka (wraz z Polską Orkiestrą Radiową)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Janusz Powolny – dyrygent [dostęp z dnia: 2016-07-23]
- ↑ a b c Mjr dr n. med. Stefania Szantyr-Powolna [dostęp z dnia: 2016-07-22]
- ↑ Historia, pamięć i opieka - bohaterzy z szeregów Armii Krajowej [dostęp z dnia: 2016-07-22]
- ↑ KONTAKT - Pismo Zjednoczenia Polskiego w Helsingforsie PDF [dostęp z dnia: 2016-07-23]
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- "Tota Pulchra" Renata Baszun Youtube [dostęp z dnia: 2016-07-23]