Jan Rakowicz
Data urodzenia |
8 marca 1851 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
7 grudnia 1926 |
Alma mater | |
Praca | |
Projekty |
plany urbanistyczne rozbudowy miast |
Odznaczenia | |
Jan Rakowicz (ur. 8 marca 1851, zm. 7 grudnia 1926[1][2] w Poznaniu) – inżynier budownictwa, doktor nauk technicznych, urbanista, pedagog i społecznik.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w rodzinie Gabriela (ur. 1818), który prowadził duże gospodarstwo rolne, i Kunegundy z Zynków (1824–1890)[3]. Ukończył gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu, następnie Królewski Instytut Przemysłowy w Charlottenburgu (późniejszą Politechnikę Berlińską wcześniej wywodzącą się z dawnej Akademii Budowlanej), w którym uzyskał stopnie inżyniera i doktora. W 1880 roku wrócił do Poznania i podjął samodzielną pracę architektoniczną. Opracowywał projekty kamienic (przy dzisiejszych ulicach Ratajczaka i 27 Grudnia), później biskup Florian Stablewski mianował go architektem diecezjalnym. Od 1891 roku uczył w szkole budowlanej w Poznaniu, potem został karnie przeniesiony do Zgorzelca, następnie do Magdeburga. W 1898 otrzymał tytuł profesorski od Ministerstwa Przemysłu i Handlu Rzeszy Niemieckiej. W latach 1911–1919 kierował Biurem Regulacji Miasta w Krakowie.
W 1919 roku Naczelna Rada Ludowa mianowała go dyrektorem powstałej Państwowej Szkoły Budownictwa w Poznaniu, która poza działem budownictwa obejmowała też dział drogowo-wodny, a ponadto dział miernictwa, przekształcony później w mierniczo-melioracyjny (przez 3 lata działała szkoła ceramiczno-ceglarska). Jednocześnie pracował jako architekt. Był przewodniczącym Wydziału Technicznego w Towarzystwie Przyjaciół Nauk w Poznaniu, jako jego czołowy działacz, a ponadto członkiem Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania.
Był mężem Izabeli z Szumanów (1865–1929), z którą miał syna Zygmunta Augusta (1897–1988).
Zmarł w Poznaniu. Pochowany na cmentarzu Zasłużonych Wielkopolan (kwatera 3-25)[2].
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]- jako kierownik Biura Regulacji Miasta opracował plan rozbudowy Krakowa
- plan urbanistyczny Sosnowca
- plan urbanistyczny poznańskich Podolan
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Złoty Krzyż Zasługi (23 czerwca 1925)[4]
Upamiętnienie
[edytuj | edytuj kod]Jednej z ulic w Poznaniu (Jeżycach) nadano imię Jana Rakowicza.
10 września 2021 roku nadano auli szkolnej w Zespole Szkół Budownictwa Nr 1 w Poznaniu imienia prof. Jana Rakowicza[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wydarzenia (s. 273). „Kronika Miasta Poznania” 12/1926. [dostęp 2012-07-09]. (pol.).
- ↑ a b Plan Poznania - Cmentarze [online], www.poznan.pl [dostęp 2023-03-14] .
- ↑ Jan Rakowicz [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2023-03-14] .
- ↑ M.P. z 1925 r. nr 153, poz. 685 „za zorganizowanie państwowej szkoły budownictwa w Poznaniu”.
- ↑ Prof. Jan Rakowicz – pierwszy dyrektor naszej szkoły - Zespół Szkół Budownictwa Nr 1 w Poznaniu [online], 7 września 2021 [dostęp 2023-03-14] (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- praca zbiorowa pod red. Marii Aleksandry Smoczkiewiczowej Cmentarz Zasłużonych na Wzgórzu św. Wojciecha w Poznaniu, Warszawa–Poznań, PWN, 1982, ISBN 83-01-04101-3.
- 15-lecie Państwowej Szkoły Budownictwa w Poznaniu. Sprawozdanie za 15-letni okres istnienia szkoły 1919/20–1933/34. Opr. inż. W. Twardowski. Poznań, 1936 (w zasobach Biblioteki Narodowej).
- Członkowie Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania
- Ludzie związani z Krakowem
- Ludzie związani z Poznaniem
- Ludzie związani z Sosnowcem
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Pochowani na cmentarzu Zasłużonych Wielkopolan w Poznaniu
- Polscy architekci
- Polscy nauczyciele
- Polscy urbaniści
- Urodzeni w 1851
- Zmarli w 1926