Jan Majewski (dyplomata)

Ten artykuł dotyczy dyplomaty. Zobacz też: Jan Majewski – ujednoznacznienie.

Jan Kazimierz Majewski (ur. 1931 w Nowym Puznowie) – polski pułkownik SZ PRL, urzędnik, dyplomata; ambasador PRL w Tajlandii (1979–1983), Wiceminister SZ (1985–1992).

Jest absolwentem Szkoły Głównej Służby Zagranicznej, Wydziału Prawa Uniwersytetu Warszawskiego i Wojskowej Akademii Politycznej w Warszawie. Doktor habilitowany prawa międzynarodowego. W latach 1952–1969 żołnierz wywiadu Sztabu Generalnego Wojska Polskiego - Zarządu II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. Dosłużył do stopnia pułkownika. Do 1971 pracował pod przykryciem w Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych. Następnie rozpoczął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Wypełniał zadania operacyjne na placówkach w Londynie, Nowym Delhi. Był Ambasadorem PRL w Tajlandii (1979–1983). Po powrocie został Dyrektorem Departamentu II (azjatyckiego) MSZ (nadal będąc żołnierzem wywiadu). Od 7 lutego 1985 do 21 sierpnia 1992 podsekretarz stanu w MSZ, a od 1992 do 1995 Chargé d’affaires w Ambasadzie RP w Islamabadzie.

• Polonia w Stanach Zjednoczonych: organizacje, udział w życiu politycznym, Warszawa: Polski Instytut Spraw Międzynarodowych, 1970.
• Apostołowie z Pentagonu, Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1971.
• Użycie sił zbrojnych USA: teoria – praktyka. Użycie sił zbrojnych USA w świetle Konstytucji i praktyki międzynarodowej, Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1972.

• Tadeusz Kosobudzki: MSZ od A do Z. Ludzie i sprawy Ministerstwa Spraw zagranicznych w latach 1990–1995. Warszawa: Wydawnictwo'69, 1997, s. 150–151. ISBN 83-86244-09-7.
• BarbaraB. Wizimirska BarbaraB., Rocznik Polskiej Polityki Zagranicznej, Warszawa: Polski Instytut Spraw Międzynarodowych, 1992 . Brak numerów stron w książce