Jan Krauze

Jan Krauze
Pełne imię i nazwisko	Jan Konrad Eligard Kelles-Krauze
Data i miejsce urodzenia	11 września 1881 ; Rakowicze (woj. wileńskie)
Data i miejsce śmierci	10 listopada 1969 ; Kraków
Zawód, zajęcie	Maszynoznawca
Tytuł naukowy	profesor
Stanowisko	Rektor AGH
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jan Konrad Eligard Krauze (ur. 11 września 1882 w Rakowiczach (woj. wileńskie), zm. 10 listopada 1969 w Krakowie) – polski profesor maszynoznawstwa, rektor AGH w latach 1924–1926^[1].

Życiorys

Syn Michała Piotra Jana Konrada Eligarda Kelles-Krauze (1856–1928) i Weroniki z Makarewiczów (1959–1903). Miał pięcioro rodzeństwa: Michała, Bohdana, Adama, Zofię i Annę. Ukończył gimnazjum w Kijowie. Studiował na Uniwersytecie Św. Włodzimierza w Kijowie oraz na Politechnice Kijowskiej i Politechnice Lwowskiej^[1].

Pracę jako naukowiec rozpoczął we Lwowie. W 1920 otrzymał nominację na profesora Maszynoznawstwa Ogólnego w Akademii Górniczej w Krakowie. W latach 1923–1924 oraz 1926–1927 został wybrany prorektorem, w latach 1924–1926 rektorem Akademii, w latach 1927–1930 był Dziekanem Wydziału Górniczego. Na AGH zreorganizował studia^[1]. Jako pierwszy w Polsce wprowadził zasadę, że studenci łamiący regulamin studiów musieli składać prośbę o zezwolenie na dalsze studia.

W latach 1946–1950 był dziekanem Wydziału Elektromechanicznego.

Zmarł w Krakowie, pochowany na cmentarzu Rakowickim (kwatera XXIIA-zach-8)^[2].

Życie prywatne

Miał tytuł barona. Od 20 grudnia 1920 był mężem dr med. Marii z Kowalczyków Krivanyi Krivan.

Ordery i odznaczenia

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1937)^[3]
Złoty Krzyż Zasługi
Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Medal 10-lecia Polski Ludowej (15 stycznia 1955)^[4]
Srebrny Medal za Długoletnią Służbę
Brązowy Medal za Długoletnią Służbę

Upamiętnienie

Na parterze pawilonu B-2, jednej z siedzib Wydziału Inżynierii Materiałowej i Robotyki, znajduje się tablica pamiątkowa dedykowana profesorowi Janowi Krauzemu.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Album inżynierów i techników w Polsce. T. 1, Cz. 1, Politechnika Lwowska. Rys historyczny. Informacje., Lwów: Tow. Bratniej Pomocy Stud. Polit. Lwowskiej, 1932, s. 89 .
↑ Lokalizator Grobów – Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 2021-05-10] .
↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi na polu pracy naukowej”.
↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 – Uchwała Rady Państwa z dnia 15 stycznia 1955 r. Nr 0/165 – na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.

Bibliografia

Czy wiesz kto to jest?. Stanisław Łoza (red.). Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 331. [dostęp 2021-05-10].
Jan Krauze. AGH. [dostęp 2014-03-29].

[album89-1] Album inżynierów i techników w Polsce. T. 1, Cz. 1, Politechnika Lwowska. Rys historyczny. Informacje., Lwów: Tow. Bratniej Pomocy Stud. Polit. Lwowskiej, 1932, s. 89 .

[2] Lokalizator Grobów – Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 2021-05-10] .

[3] M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi na polu pracy naukowej”.

[4] M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 – Uchwała Rady Państwa z dnia 15 stycznia 1955 r. Nr 0/165 – na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.

[1]

Akademia Górnicza	Antoni Maria Emilian Hoborski (1919–1922) Jan Studniarski (1922–1924) Jan Krauze (1924–1926) Edmund Chromiński (1926–1928) Stanisław Skoczylas (1928–1930) Henryk Korwin-Krukowski (1930–1931) Zygmunt Bielski-Sariusz (1931–1933) Władysław Takliński (1933–1939) Walery Goetel (1939–1949)
Akademia Górniczo-Hutnicza	Walery Goetel (1949–1951) Zygmunt Kowalczyk (1951–1956) Witold Budryk (1956–1958) Feliks Olszak (1958–1961) Tadeusz Kochmański (1961–1963) Kiejstut Żemaitis (1963–1969)
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie	Jan Anioła (1969–1972) Roman Ney (1972–1975) Henryk Filcek (1975–1979) Roman Ney (1979–1981) Antoni Stanisław Kleczkowski (1981–1987) Jan Janowski (1987–1993) Mirosław Handke (1993–1998) Ryszard Tadeusiewicz (1998–2005) Antoni Tajduś (2005–2012) Tadeusz Słomka (2012–2020) Jerzy Lis (od 2020)