Przejdź do zawartości

Jakub Lanckoroński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jakub Lanckoroński
Ilustracja
Zadora (herb szlachecki)
generał major wojsk koronnych
Data i miejsce urodzenia

ok. 1758
Rawa Mazowiecka

Data śmierci

po 1825

Przebieg służby
Lata służby

1774–1794

Siły zbrojne

armia koronna

Jednostki

14 Regiment Pieszy im. Potockich

Stanowiska

dowódca

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-rosyjska 1792

Herb hrabiowski Lanckorońskich

Jakub Lanckoroński herbu Zadora (ur. ok. 1758 w Rawie Mazowieckiej, zm. po 1825) – generał major wojsk koronnych, jeden z dowódców 14 Regimentu Pieszego im. Potockich w czasie wojny polsko-rosyjskiej w 1792 roku.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1770–1774 uczył się w Szkole Rycerskiej w Warszawie. Zachowało się niewiele faktów z jego życia:

Piotr Ożarowski w liście do Stanisława Augusta Poniatowskiego z 28 września 1793 roku pisał o Lanckorońskim, że należał do tych „godnych oficerów, nie przyjmujących służby obcej i dochowujących raz przysiężonej Rzplitej”, którzy „są dziś bez placu”[1].

Na sejmie grodzieńskim 20 listopada 1793 roku zgłoszono projekt nadania Lanckorońskiemu „Nagrody wierności”[1].

W 1825 roku jego tytuł hrabiowski został uznany w Królestwie Polskim.

Życie rodzinne

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny Lanckorońskich herbu Zadora. Był synem Franciszka Kazimierza, starosty rawskiego, i Eleonory z domu Garczyńskiej, córki Stefana Garczyńskiego, wojewody poznańskiego (jej ojczymem był Aleksander Jan Czapski). Miał co najmniej 8 rodzeństwa. Byli to:

Ożenił się w 1798 roku z Józefą Biernacką, siostrą Felicjana Biernackiego, bibliotekarza. Mieli co najmniej 3 dzieci: Jana Chryzostoma Jakuba (1799–1800), Felicję Antoninę Józefę zamężną za Wenantym Bożeńcem-Jełowickim i Mariannę Barbarę Teodozję (1804). Pierwsze i trzecie dziecko zmarło w wieku niemowlęcym. Wnukiem Lanckorońskiego był Michał Sozański, inny jego wnuk, Wacław Walerian Jakub Bożeniec-Jełowicki ożenił się z Marią Elżbietą Łubkowską, córką Romana Łubkowskiego.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Kowecki 1971 ↓, s. 442.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]