Przejdź do zawartości

Jakub Kagan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jakub Kagan
Ilustracja
Jakub Kagan w Warszawie
Data i miejsce urodzenia

7 lutego 1896
Nowogródek

Data i miejsce śmierci

1942
Warszawa

Instrumenty

pianino

Aktywność

1918–1942

Zespoły
Kagan’s Jazz Band

Jakub Kagan (ur. 26 stycznia?/7 lutego 1896 w Nowogródku, zm. 1942 na terenie getta w Warszawie) – polski kompozytor pochodzenia żydowskiego. Był również pianistą, aranżerem, muzykiem jazzowym.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem Morducha i Sary z Kantorów. Przed 1918 ukończył Warszawski Instytut Muzyczny i został członkiem Stowarzyszenia Kompozytorów Polskich.

W 1920 walczył w wojnie polsko-bolszewickiej, m.in. broniąc Warszawy podczas bitwy pod Radzyminem. Na początku lat 20. XX wieku założył Kagan’s Jazz Band, własny zespół, z którym występował w operetkach, kabaretach i w hotelach. W 1922 rozpoczął występy w kabarecie „Mirage” oraz w teatrze operetkowym „Nowości”, w 1926 podpisał dwuletni kontrakt z Hotelem Bristol. Jego zespół występował w tym hotelu grając podczas programu artystycznego oraz standardy muzyki rozrywkowej. Na ten okres datuje się początek pracy kompozytorskiej Jakuba Kagana, jednym z pierwszych utworów było tango „Złota pantera”. Jego premiera miała miejsce w 1929 w Żegiestowie i natychmiast stała się przebojem, jej popularność dotarła do Andrzeja Własta, który był dyrektorem warszawskiej rewii „Morskie Oko”. Jesienią tego samego roku utwór ten stał się częścią rewii „Tysiąc pięknych dziewcząt”, z którą zespół udał się w tournée do Niemiec, Austrii i na Węgry.

Kolejnym szlagierem autorstwa Jakuba Kagana była skomponowana dla Hanki Ordonówny „Jesienna piosenka” i dla Stefana Witasa „Tyś mych uczuć nie warta”. Dzięki osiąganym sukcesom prowadził dostatnie życie, był właścicielem apartamentu w Alejach Ujazdowskich w Warszawie. Założony przez niego zespół stał się orkiestrą koncertującą w najelegantszych lokalach w całym kraju m.in. w warszawskiej „Adrii”, „Carltonie” i „Casanovie”, w „Fenixie” w Krakowie, „Patrii” w Krynicy oraz w „Ritzu” w Białymstoku. W latach 30. Jakub Kagan został dyrektorem studia nagrań „Cristall-Electro” oraz reżyserem spektakli muzycznych w warszawskim teatrze Collosseum.

W 1940 roku został przesiedlony do getta warszawskiego. Aby przeżyć grał na pianinie w Teatrze Melody Palace i w restauracji „Splendid”, zginął prawdopodobnie w 1942. Okoliczności śmierci i miejsce pochówku są nieznane.

Wybrane utwory

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]