Jadwiga Sarama
Wygląd
Data urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Odznaczenia | |
Jadwiga Sarama z domu Ryniak (ur. 1921, zm. 2009) – polska nauczycielka.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Córka Józefa Ryniaka i Katarzyny z domu Ząbkiewicz[1]. Miała siostrę Zofię (po mężu Brzęk, nauczycielka w Brzozowie) oraz braci Mirosława i Teodora[1].
Pracę w szkolnictwie rozpoczęła ok. 1948[2]. Była nauczycielką języka rosyjskiego oraz języka niemieckiego[3]. Po utworzeniu Szkoły Podstawowej nr 4 w Sanoku sprawowała stanowisko jej dyrektora od 1965 do 1978[4][5].
Jej mężem był Mieczysław Sarama (1913-1974[6][7]), także nauczyciel i pedagog, inspektor szkolny, kierownik ośrodka wychowawczego w Sanoku[8][1].
Oboje zostali pochowani w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Centralnym w Sanoku.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1982)[9][10]
- Wpis do „Księgi zasłużonych dla województwa rzeszowskiego” (1974)[2]
- Wpis do „Księgi zasłużonych dla województwa krośnieńskiego” (1976, w gronie pierwszych trzydziestu wyróżnionych osób)[11]
- Odznaka honorowa „Za zasługi dla Województwa Krośnieńskiego” (1979)[12]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Drozd 2015 ↓, s. 339.
- ↑ a b Spotkanie Egzekutywy KW PZPR w wpisanymi do „Księgi ludzi zasłużonych dla województwa”. „Nowiny”. Nr 199, s. 5, 23 lipca 1974.
- ↑ Liceum lat siedemdziesiątych. W: Małgorzata Szybiak: Księga pamiątkowa. 125 lat Gimnazjum Męskiego im. Królowej Zofii – I Liceum Ogólnokształcącego im. Komisji Edukacji Narodowej w Sanoku (1880–2005). Sanok: 2005, s. 87. ISBN 83-922492-0-8.
- ↑ Krystyna Chowaniec: W latach powojennych, Szkoły podstawowe. Szkoła Podstawowa nr 2. W: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka. Kraków: Secesja, 1995, s. 869. ISBN 83-86077-57-3.
- ↑ Dyrektorzy. g2.sanok.pl. [dostęp 2016-01-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
- ↑ Kondolencje. „Nowiny”. Nr 63, s. 2, 5 marca 1974.
- ↑ Podziękowanie. „Nowiny”. Nr 67, s. 2, 9 marca 1974.
- ↑ Krystyna Chowaniec: W latach powojennych. W: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka. Kraków: Secesja, 1995, s. 859, 893. ISBN 83-86077-57-3.
- ↑ Odznaczenia, wyróżnienia i nagrody dla nauczycieli i wychowawców z Podkarpacia.... „Nowiny”. Nr 206, s. 1, 20 października 1982.
- ↑ Odznaczenia i nagrody dla zasłużonych pedagogów. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 17 (251), s. 1-2, 1-10 listopada 1982.
- ↑ W dniach lipcowego święta. Pierwszy wpis do „Księgi Zasłużonych dla województwa krośnieńskiego”. „Nowiny”. Nr 165, s. 3, 21-22 lipca 1976.
- ↑ Wysokie odznaczenia dla mieszkańców Sanoka i pracowników SFA na 30-lecie PRL. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 21 (150), s. 1, 2, 20-31 lipca 1979.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Marcin Drozd: Wspomnienia. Sanok: 2015, s. 1-350.