Jacek Guliński

Jacek Guliński

Bronisław Marciniak oraz Jacek Guliński podczas odsłonięcia ławeczki Heliodora Święcickiego (2010)
Data i miejsce urodzenia	25 września 1950 Poznań
Doktor habilitowany nauk chemicznych
Specjalność: chemia krzemoorganiczna (synteza, właściwości, zastosowania)
Alma Mater	Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Doktorat	1983 – nauki chemiczne Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Habilitacja	1996 – nauki chemiczne Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Nauczyciel akademicki
uczelnia	Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Okres zatrudn.	od 1973
Prorektor ds. programów europejskich i współpracy z gospodarką
Uczelnia	Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Okres spraw.	2008–2012
Podsekretarz stanu
Ministerstwo	Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego
Okres spraw.	2012–2014
Odznaczenia

Jacek Guliński (ur. 25 września 1950 w Poznaniu) – polski chemik, nauczyciel akademicki, prorektor Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu w latach 2008–2012, podsekretarz stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego w latach 2012–2014, dyrektor Poznańskiego Parku Naukowo-Technologicznego.

W 1973 ukończył studia na Wydziale Chemii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza. W tym samym roku został absolwentem inżynierii ogrodnictwa na Akademii Rolniczej w Poznaniu. Doktoryzował się w 1983 na Wydziale Chemii UAM, gdzie uzyskał stopień doktora nauk chemicznych^[1], a w 1996 stopień doktora habilitowanego na podstawie rozprawy zatytułowanej Aktywacja niektórych kompleksów rutenu i platyny – prekursorów procesów hydrosililowania olefin i reakcji konkurencyjnych^[2]

Zawodowo związany z Uniwersytetem im. Adama Mickiewicza, gdzie doszedł do stanowiska profesora nadzwyczajnego w Zakładzie Chemii Metaloorganicznej^[2]. W sferze jego zainteresowań badawczych znajdują się zagadnienia naukowe z zakresu chemii krzemoorganicznejj^[1][2] jak również zagadnienia dotyczące innowacji, komercjalizacji wyników badań, a także przedsiębiorczości akademickiej.

Autor patentów i technologii z dziedziny chemii krzemoorganicznej, kierował projektami krajowymi i międzynarodowymi (Phare, Projekty Ramowe Badań i Rozwoju UE, Bank Światowy, fundusze strukturalne UE) dotyczącymi głównie relacji nauki z gospodarką. Członek m.in. Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Stowarzyszenia Organizatorów Ośrodków Innowacji i Przedsiębiorczości w Polsce (w latach 1999–2005 prezes zarządu) oraz Stowarzyszenia Absolwentów Uniwersytetu w Poznaniu.

Na UAM był kierownikiem Centrum Technologicznego Wydziału Chemii (1997–2005) oraz kierownikiem Uczelnianego Centrum Innowacji i Transferu Technologii (2004–2008). Od 2008 do 2012 pełnił funkcję prorektora uniwersytetu ds. programów europejskich i współpracy z gospodarką^[1].

10 lutego 2012 został podsekretarzem stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego, odpowiadającym m.in. za politykę rozwoju i innowacyjności, a także sprawy związane z organizacją jednostek naukowych^[3][4][5]. 17 listopada 2014 podał się do dymisji z zajmowanego stanowiska (kierując się względami osobistymi), która została przyjęta 28 listopada 2014^[6].

W latach 1995–2008 był zastępcą dyrektora Poznańskiego Parku Naukowo-Technologicznego. W 2015 został dyrektorem tej instytucji^[7], a także prezesem zarządu Fundacji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza^[8].

• Złoty Krzyż Zasługi (1994)^[9]
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2019)^[10]

• Dr hab. Jacek Guliński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2016-02-18] .
• Nota biograficzna na stronie Wydziału Chemii UAM. [dostęp 2016-02-19].
• Prezentacja kandydatów na prorektorów. wyboryuam.pl, 22 kwietnia 2008. [dostęp 2016-02-18].