Języki klasyfikacyjne
Języki klasyfikacyjne, klasyfikacje – języki informacyjno-wyszukiwawcze, tworzony za pomocą relacji hierarchicznych, odwzorowanych w strukturach jego wyrażeń. Słownikiem klasyfikacji są tablice klasyfikacyjne, a wyrażeniami – symbole klasyfikacyjne[1].
Najpopularniejsze klasyfikacje
[edytuj | edytuj kod]Do najczęściej używanych klasyfikacji zalicza się następujące klasyfikacje:
Rodzaje klasyfikacji
[edytuj | edytuj kod]Ze względu na zakres
[edytuj | edytuj kod]- Klasyfikacje uniwersalne:
- Klasyfikacja przedmiotowa Browna;
- Klasyfikacje specjalistyczne,
- Klasyfikacja branżowe (działowe),
- Klasyfikacje specjalne.
Ze względu na zastosowanie
[edytuj | edytuj kod]- Klasyfikacje biblioteczne,
- Klasyfikacje bibliograficzne:
- Klasyfikacja Bibliograficzna Blissa;
- Klasyfikacje dokumentacyjne.
Ze względu na rodzaj struktury
[edytuj | edytuj kod]- Klasyfikacje wyliczające:
- Klasyfikacja alfabetyczno-przedmiotowa;
- Klasyfikacje fasetowe:
- Klasyfikacje analityczno-syntetyczne;
- Klasyfikacje częściowo-fasetowe,
- Klasyfikacje częściowo-monohierarchiczne,
Klasyfikacje piśmiennictwa
[edytuj | edytuj kod]- Klasyfikacje monohierarchiczne:
- Klasyfikacja biblioteczno-bibliograficzna ZSRR,
- Klasyfikacja Harrisa,
- Klasyfikacja Rozciągliwa (Cuttera)
- Klasyfikacja nauk;
- Klasyfikacje polihierarchiczne,
- Klasyfikacje częściowo-monohierarchiczne,
- Klasyfikacje częściowo-polihierarchiczne[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wiesław Babik: Słownik encyklopedyczny informacji, języków i systemów informacyjno-wyszukiwawczych. Warszawa: Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich, 2002, seria: Nauka, Dydaktyka, Praktyka. ISBN 83-87629-84-7.