Przejdź do zawartości

Józef Kieszczyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Kieszczyński
Data i miejsce urodzenia

13 grudnia 1908
Łódź

Data i miejsce śmierci

19 sierpnia 1982
Ustroń

Miejsce spoczynku

Cmentarz ewangelicki przy ul. Francuskiej w Katowicach

Zawód, zajęcie

hutnik, polityk

Stanowisko

poseł do KRN, na Sejm Ustawodawczy i Sejm PRL I, II i III kadencji (1945–1965)

Partia

PPR (1943–1948)
PZPR (1948–1982)

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy I klasy Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Order Sztandaru Pracy II klasy Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej

Józef Kieszczyński, pseud. Sam (ur. 13 grudnia 1908 w Łodzi, zm. 19 sierpnia 1982 w Ustroniu) – polski hutnik, działacz polityczny i związkowy, poseł kolejno do Krajowej Rady Narodowej, na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I, II i III kadencji w latach 1945–1965, w okresie 1945–1949 przewodniczący Zarządu Głównego Centralnego Związku Metalowców w Polsce, w latach 1951–1971 przewodniczący ZG Związku Zawodowego Hutników, w okresie 1959–1964 zastępca członka Komitetu Centralnego PZPR.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem Józefa. Od 1916 mieszkał z rodziną w Sosnowcu, gdzie od 1927 był praktykantem ślusarskim, potem wiertaczem. Sympatyk Komunistycznej Partii Polski od 1928. W latach 1930–1933 mieszkał w Łodzi, od 1933 ponownie w Sosnowcu, gdzie był stolarzem i spawaczem. Od 1943 należał do Polskiej Partii Robotniczej i sekretarz Komitetu Dzielnicowego partii w Sosnowcu. Od lutego do marca 1945 pełnił funkcję sekretarza sosnowieckiej Okręgowej Rady Związków Zawodowych. Od 21 listopada 1945 zasiadał w Komisji Centralnej Związków Zawodowych, od 22 listopada 1945 do 31 maja 1949 w jej Komitecie Wykonawczym. W grudniu 1945 był delegatem na I Zjazd PPR, w grudniu 1948 – na I Zjazd Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, w marcu 1954 na II Zjazd PZPR, w marcu 1959 na III Zjazd PZPR, na którym został zastępcą członka Komitetu Centralnego PZPR (do 1964). W latach 1945–1948 był członkiem egzekutywy Komitetu Wojewódzkiego PPR w Katowicach, a od 1949 do 1951 pełnił analogiczną funkcję w KW PZPR w Poznaniu. W 1953 zasiadł w KW PZPR w Katowicach, należał także do Komisji Rewizyjnej KW.

Od 29 grudnia 1945 pełnił mandat posła do Krajowej Rady Narodowej, następnie posła na Sejm Ustawodawczy oraz Sejm PRL I, II i III kadencji. Na Krajowym Zjeździe Metalowców został wybrany na przewodniczącego Zarządu Głównego Centralnego Związku Metalowców w Polsce (do 28 lutego 1949). Od sierpnia 1949 był przewodniczącym Okręgowej Rady Związków Zawodowych w Poznaniu, następnie od października 1951 był przewodniczącym Zarządu Głównego Związku Zawodowego Hutników w Katowicach (do października 1971). 30 marca 1952 został członkiem Centralnej Rady Związków Zawodowych, w której w latach 1954–1958 i 1967–1972 był członkiem prezydium. Od 1972 przewodniczący Komisji Historycznej ZG Związku Zawodowego Hutników i pracownik Komisji Historii Ruchu Zawodowego CRZZ. W 1976 ponownie wybrany do ZG Związku Zawodowego Hutników.

Odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Orderem Sztandaru Pracy I i II (1954)[1] klasy, Złotym Krzyżem Zasługi (1946)[2] oraz Medalem 10-lecia Polski Ludowej (1955)[3].

Był żonaty z Janiną (1920–2000). Pochowany na ewangelickim cmentarzu parafialnym w Katowicach[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego t. 3, Warszawa 1992, s. 163.
  • Informacje w BIP IPN.