Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Iivo Henrik Niskanen (ur. 12 stycznia 1992 w Oulu) – fiński biegacz narciarski, mistrz olimpijski, mistrz świata, brązowy medalista mistrzostw świata juniorów oraz mistrz świata młodzieżowców.
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Iivo Niskanen pojawił się 7 grudnia 2008 roku w zawodach FIS Race w fińskiej miejscowości Kontiolahti, gdzie zajął 69. miejsce w biegu na 15 km techniką dowolną. W styczniu 2010 roku wystąpił na mistrzostwach świata juniorów w Hinterzarten, gdzie był między innymi szósty w sztafecie i siódmy na dystansie 10 km stylem klasycznym. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Otepää wspólnie z kolegami z reprezentacji zdobył brązowy medal w sztafecie. Startował także na MŚJ w Erzurum w 2012 roku, zajmując dziewiętnaste miejsce w sprincie i czwarte w biegu na 10 km klasykiem. Ponadto podczas mistrzostw świata młodzieżowców w Val di Fiemme w 2014 roku zdobył złoty medal na dystansie 15 km techniką klasyczną.
W Pucharze Świata zadebiutował 12 marca 2011 roku w Lahti, gdzie w biegu łączonym na 20 km został zdublowany. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył blisko trzy lata później, 1 lutego 2014 roku w Toblach, gdzie w biegu na 15 km stylem klasycznym był ósmy. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanął 30 listopada 2014 roku w Ruce, wygrywając rywalizację w biegu na 15 km techniką klasyczną. zawodach tych wyprzedził Norwega Martina Johnsruda Sundby'ego i swego rodaka - Ville Nousiainena. W klasyfikacji generalnej sezonu 2019/2020 zajął ósme miejsce, a w klasyfikacji dystansów był trzeci. Ponadto w sezonie 2021/2022 zajął trzecie miejsce w klasyfgikacji końcowej Tour de Ski.
Na igrzyskach olimpijskich w Soczi w 2014 roku w parze z Samim Jauhojärvim wywalczył złoty medal w sprincie drużynowym techniką klasyczną. Był to pierwszy w historii złoty medal olimpijski dla Finlandii w tej konkurencji. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Pjongczangu zwyciężył na dystansie 50 km klasykiem, wyprzedzając Rosjan: Aleksandra Bolszunowa i Andrieja Łarkowa. Blisko kolejnego medalu był w sztafecie, w której Finowie zajęli czwarte miejsce. Podczas igrzysk olimpijskich w Pekinie w 2022 roku wywalczył trzy medale. W biegu łączonym zajął trzecie miejsce, za Bolszunowem i Dienisem Spicowem. Następnie zwyciężył w biegu na 15 km klasykiem, wyprzedzając Bolszunowa i Johannesa Høsflota Klæbo z Norwegii. Ponadto Finowie w składzie: Iivo Niskanen i Joni Mäki zdobyli srebrny medal w sprincie drużynowym stylem klasycznym.
Podczas mistrzostw świata w Lahti w 2017 roku Sami Jauhojärvi i Iivo Niskanen zdobyli brązowy medal w sprincie drużynowym stylem klasycznym. Trzy dni później zdobył też złoty medal w biegu na 15 km klasykiem, wyprzedzając Sundby'ego i Niklasa Dyrhauga. W tej samej konkurencji zajął trzecie miejsce na mistrzostwach świata w Seefeld w 2019 roku. Wyprzedzili go tylko Sundby i Rosjanin Aleksandr Biessmiertnych. Na tej samej imprezie był też czwarty w sztafecie i w biegu łączonym. Z mistrzostw świata w Oberstdorfie w 2021 roku wrócił bez medalu. Zajął szóstą pozycję w sztafecie i dystansie 50 km, trzynasty w biegu łączonym i osiemnasty w biegu na 15 km stylem dowolnym.
7 lipca 2018 poślubił Saanę Kemppainen[1]. Jego starsza siostra[2], Kerttu Niskanen również uprawia biegi narciarskie.
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Czas biegu
|
Strata
|
Zwycięzca
|
25.
|
9 lutego
|
2014
|
Soczi
|
30 km bieg łączony
|
1:08:15,4
|
+2:06,6
|
Dario Cologna
|
4.
|
14 lutego
|
2014
|
Soczi
|
15 km stylem klasycznym
|
38:29,7
|
+39,0
|
Dario Cologna
|
6.
|
16 lutego
|
2014
|
Soczi
|
Sztafeta 4x10 km[3]
|
1:28:42,0
|
+1:48,4
|
Szwecja
|
1.
|
19 lutego
|
2014
|
Soczi
|
Sprint drużynowy stylem klasycznym[4]
|
23:14,89
|
–
|
–
|
10.
|
23 lutego
|
2014
|
Soczi
|
50 km stylem dowolnym
|
1:46:55,2
|
+32,3
|
Aleksandr Legkow
|
19.
|
11 lutego
|
2018
|
Pjongczang
|
30 km bieg łączony
|
1:16:20,0
|
+1:14,2
|
Simen Hegstad Krüger
|
14.
|
11 lutego
|
2018
|
Pjongczang
|
Sprint stylem klasycznym
|
3:05,75
|
—
|
Johannes Høsflot Klæbo
|
4.
|
18 lutego
|
2018
|
Pjongczang
|
bieg sztafetowy 4x10 km[5]
|
1:33:04,9
|
+1:40,5
|
Norwegia
|
1.
|
24 lutego
|
2018
|
Pjongczang
|
50 km stylem klasycznym
|
2:08:22,1
|
—
|
3.
|
6 lutego
|
2022
|
Zhangjiakou
|
30 km bieg łączony
|
1:16:09,8
|
+ 2:00,2
|
Aleksandr Bolszunow
|
1.
|
11 lutego
|
2022
|
Zhangjiakou
|
15 km stylem klasycznym
|
37:54,8
|
—
|
6.
|
13 lutego
|
2022
|
Zhangjiakou
|
bieg sztafetowy 4 x 10 km[6]
|
1:54:50,7
|
+ 4:37,9
|
Rosyjski Komitet Olimpijski
|
2.
|
16 lutego
|
2022
|
Zhangjiakou
|
Sprint drużynowy stylem klasycznym[7]
|
19:22,99
|
+ 2,46
|
Norwegia
|
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Czas biegu
|
Strata
|
Zwycięzca
|
26.
|
21 lutego
|
2015
|
Falun
|
30 km bieg łączony
|
1:16:26,9
|
+2:53,5
|
Maksim Wylegżanin
|
8.
|
27 lutego
|
2015
|
Falun
|
Sztafeta 4x10 km[8]
|
1:34:18,5
|
+2:39,0
|
Norwegia
|
3.
|
26 lutego
|
2017
|
Lahti
|
Sprint drużynowy stylem klasycznym[9]
|
17:40,69
|
+8,64
|
Rosja
|
1.
|
1 marca
|
2017
|
Lahti
|
15 km stylem klasycznym
|
36:44,0
|
—
|
—
|
5.
|
3 marca
|
2017
|
Lahti
|
bieg sztafetowy 4x10 km[3]
|
1:37:20,1
|
+2:42,4
|
Norwegia
|
4.
|
23 lutego
|
2019
|
Seefeld in Tirol
|
30 km bieg łączony
|
1:10:21,8
|
+12,3
|
Sjur Røthe
|
7.
|
24 lutego
|
2019
|
Seefeld in Tirol
|
Sprint drużynowy stylem klasycznym[10]
|
18:49,86
|
+27,52
|
Norwegia
|
3.
|
27 lutego
|
2019
|
Seefeld in Tirol
|
15 km stylem klasycznym
|
38:22,6
|
+20,4
|
Martin Johnsrud Sundby
|
4.
|
1 marca
|
2019
|
Seefeld in Tirol
|
bieg sztafetowy 4×10 km[11]
|
1:42:32,1
|
+1:02,8
|
Norwegia
|
13.
|
27 lutego
|
2021
|
Oberstdorf
|
30 km bieg łączony
|
1:11:33,9
|
+ 2:03,2
|
Aleksandr Bolszunow
|
18.
|
3 marca
|
2021
|
Oberstdorf
|
15 km stylem dowolnym
|
33:48,7
|
+1:24,9
|
Hans Christer Holund
|
6.
|
5 marca
|
2021
|
Oberstdorf
|
bieg sztafetowy 4×10 km[12]
|
1:52:39,0
|
+1:49,4
|
Norwegia
|
6.
|
7 marca
|
2021
|
Oberstdorf
|
50 km stylem klasycznym
|
2:10:52,9
|
+31,4
|
Emil Iversen
|
13.
|
24 lutego
|
2023
|
Planica
|
30 km bieg łączony
|
1:09:40,3
|
+2:44,2
|
Simen Hegstad Krüger
|
2.
|
3 marca
|
2023
|
Planica
|
bieg sztafetowy 4×10 km[13]
|
1:32:54,7
|
+46,9
|
Norwegia
|
6.
|
5 marca
|
2023
|
Planica
|
50 km stylem klasycznym (start masowy)
|
2:01:30,2
|
+9,4
|
Pål Golberg
|
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurs
|
Wynik
|
Strata
|
Zwycięzca
|
7.
|
27 stycznia
|
2010
|
Hinterzarten
|
10 km stylem klasycznym
|
23:58,0
|
+45,8
|
Pål Golberg
|
14.
|
29 stycznia
|
2010
|
Hinterzarten
|
20 km łączony
|
56:54,1
|
+2:03,1
|
Piotr Siedow
|
6.
|
31 stycznia
|
2010
|
Hinterzarten
|
Sztafeta 4x5 km[14]
|
54:15,1
|
+47,7
|
Norwegia
|
7.
|
28 stycznia
|
2011
|
Otepää
|
Sprint stylem klasycznym
|
?
|
–
|
Aleksandr Panżynski
|
15.
|
30 stycznia
|
2011
|
Otepää
|
20 km łączony
|
53:31,1
|
+1:43,8
|
Markus Weeger
|
3.
|
31 stycznia
|
2011
|
Otepää
|
Sztafeta 4x3,3 km[15]
|
49:10.5
|
+2.2
|
Norwegia
|
19.
|
20 lutego
|
2012
|
Erzurum
|
Sprint stylem dowolnym
|
–
|
–
|
Gleb Rietiwych
|
4.
|
22 lutego
|
2012
|
Erzurum
|
10 km stylem klasycznym
|
25:24,7
|
+33,4
|
Siergiej Ustiugow
|
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Czas biegu
|
Strata
|
Zwycięzca
|
1.
|
30 stycznia
|
2014
|
Val di Fiemme
|
15 km stylem klasycznym
|
38:26,6
|
-
|
-
|
Miejsca na podium w zawodach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie
[edytuj | edytuj kod]
Nr
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Czas biegu
|
Strata
|
Miejsce
|
Zwycięzca
|
1.
|
30 listopada
|
2014
|
Ruka
|
15 km stylem klasycznym
|
35:09,4
|
—
|
1.
|
—
|
2.
|
27 listopada
|
2016
|
Ruka
|
15 km stylem klasycznym
|
35:27,6
|
—
|
1.
|
—
|
3.
|
19 lutego
|
2017
|
Otepää
|
15 km stylem klasycznym
|
40:38,2
|
+37,1
|
2.
|
Martin Johnsrud Sundby
|
4.
|
11 marca
|
2017
|
Oslo
|
50 km stylem klasycznym (bieg masowy)
|
2:02:59,7
|
+9,9
|
2.
|
Martin Johnsrud Sundby
|
5.
|
4 marca
|
2018
|
Lahti
|
15 km stylem klasycznym
|
33:21,0
|
+11,8
|
2.
|
Aleksandr Bolszunow
|
6.
|
20 stycznia
|
2019
|
Otepää
|
15 km stylem klasycznym
|
40:07,1
|
—
|
1.
|
—
|
7.
|
17 lutego
|
2019
|
Cogne
|
15 km stylem klasycznym
|
34:48,4
|
+43,7
|
2.
|
Aleksandr Bolszunow
|
8.
|
1 grudnia
|
2019
|
Ruka
|
Ruka Triple (31,4 km)
|
1:13:06,7
|
+11,1
|
3.
|
Johannes Høsflot Klæbo
|
9.
|
18 stycznia
|
2020
|
Nové Město na Moravě
|
15 km stylem dowolnym
|
33:45,0
|
+24,3
|
2.
|
Aleksandr Bolszunow
|
10.
|
29 lutego
|
2020
|
Lahti
|
15 km stylem klasycznym
|
32:15,5
|
—
|
1.
|
—
|
11.
|
27 listopada
|
2021
|
Ruka
|
15 km stylem klasycznym
|
33:08,6
|
—
|
1.
|
—
|
12.
|
4 stycznia
|
2022
|
// Tour de Ski
|
58 km
|
2:24:56,0
|
+3:14,5
|
3.
|
Johannes Høsflot Klæbo
|
13.
|
27 lutego
|
2022
|
Lahti
|
15 km stylem klasycznym
|
33:06,5
|
—
|
1.
|
—
|
14.
|
29 stycznia
|
2023
|
Les Rousses
|
20 km stylem klasycznym (start masowy)
|
49:29,1
|
+ 1,2
|
2.
|
Johannes Høsflot Klæbo
|
15.
|
25 listopada
|
2023
|
Ruka
|
10 km stylem klasycznym
|
23:31,7
|
+ 2,9
|
2.
|
Martin Løwstrøm Nyenget
|
Miejsca na podium w etapach zawodów Pucharu Świata chronologicznie
[edytuj | edytuj kod]
Nr
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Zawody
|
Konkurencja
|
Czas biegu
|
Strata
|
Miejsce
|
Zwycięzca
|
1.
|
25 listopada
|
2017
|
Ruka
|
Ruka Triple
|
15 km stylem klasycznym
|
33:56,5 min
|
+17,7 s
|
3.
|
Johannes Høsflot Klæbo
|
2.
|
30 listopada
|
2019
|
Ruka
|
Ruka Triple
|
15 km stylem klasycznym
|
35:17,0 min
|
—
|
1.
|
—
|
3.
|
1 stycznia
|
2020
|
Toblach
|
Tour de Ski
|
15 km stylem klasycznym (bieg pościgowy)
|
38:14,9 min
|
+24,8 s
|
3.
|
Aleksandr Bolszunow
|
4.
|
23 lutego
|
2020
|
Trondheim
|
Ski Tour
|
30 km stylem klasycznym (bieg pościgowy)
|
1:21:25,9 h
|
+10,9 s
|
2.
|
Emil Iversen
|
5.
|
29 grudnia
|
2021
|
Lenzerheide
|
Tour de Ski
|
15 km stylem klasycznym
|
34:51,7 min
|
—
|
1.
|
—
|
6.
|
3 stycznia
|
2022
|
Val di Fiemme
|
Tour de Ski
|
15 km stylem klasycznym (start masowy)
|
41:31,2 min
|
+20,8 s
|
2.
|
Johannes Høsflot Klæbo
|
stan na koniec sezonu 2021/2022
Lp.
|
Rok
|
Dystans
|
1.
|
2016
|
50 km styl. klasycznym
|
2.
|
2018
|
50 km styl. klasycznym
|
3.
|
2019
|
15 km styl. dowolnym
|
4.
|
2019
|
15 km styl. klasycznym (pościgowy)
|
5.
|
2019
|
50 km styl. dowolnym
|
6.
|
2021
|
15 km styl. dowolnym
|
7.
|
2021
|
15 km styl. klasycznym
|
8.
|
2021
|
50 km styl. dowolnym
|
9.
|
2022
|
10 km styl. dowolnym
|
10.
|
2022
|
50 km styl. klasycznym
|
Lp.
|
Rok
|
Dystans
|
Klub
|
Partnerzy
|
1.
|
2013
|
sztafeta 4 x 10 km
|
Vuokatti Ski Team Kainuu
|
Sami Jauhojärvi, Mikko Koutaniemi, Teemu Härkönen
|
2.
|
2014
|
sztafeta 4 x 10 km
|
Vuokatti Ski Team Kainuu
|
Martti Jylhä, Mikko Koutaniemi, Sami Jauhojärvi
|
3.
|
2015
|
sztafeta 4 x 10 km
|
Vuokatti Ski Team Kainuu
|
Martti Jylhä, Mikko Koutaniemi, Sami Jauhojärvi
|
4.
|
2016
|
sztafeta 4 x 10 km
|
Vuokatti Ski Team Kainuu
|
Martti Jylhä, Mikko Koutaniemi, Teemu Härkönen
|
5.
|
2016
|
sprint drużynowy
|
Vuokatti Ski Team Kainuu
|
Martti Jylhä
|
6.
|
2019
|
sprint drużynowy
|
Puijon Hiihtoseura
|
Perttu Hyvärinen
|
7.
|
2021
|
sprint drużynowy
|
Puijon Hiihtoseura
|
Perttu Hyvärinen
|
8.
|
2021
|
sztafeta 4 x 10 km
|
Puijon Hiihtoseura
|
Joonas Sarkkinen, Perttu Hyvärinen, Petteri Koivisto
|
- ↑ Olympiavoittaja Iivo Niskanen meni naimisiin! Julkaisi riemukkaan kuvan juhlapaikalta. mtvuutiset.fi, 2018-07-08. [dostęp 2022-02-06]. (fiń.).
- ↑ Kerttu and Iivo Niskanen at Sochi Winter Olympics. ponsse.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-21)]. (ang.)
- ↑ a b Skład drużyny: Sami Jauhojärvi, Iivo Niskanen, Lari Lehtonen, Matti Heikkinen
- ↑ Skład drużyny: Iivo Niskanen, Sami Jauhojärvi
- ↑ Skład drużyny: Perttu Hyvärinen, Iivo Niskanen, Matti Heikkinen, Lari Lehtonen
- ↑ Skład drużyny: Ristomatti Hakola, Iivo Niskanen, Perttu Hyvärinen, Joni Mäki.
- ↑ Skład drużyny: Iivo Niskanen, Joni Mäki.
- ↑ Skład drużyny: Sami Jauhojärvi, Iivo Niskanen, Matti Heikkinen, Ville Nousiainen
- ↑ Skład drużyny: Sami Jauhojärvi, Iivo Niskanen
- ↑ Skład drużyny: Iivo Niskanen, Ristomatti Hakola
- ↑ Skład drużyny: Ristomatti Hakola, Iivo Niskanen, Matti Heikkinen, Perttu Hyvärinen
- ↑ Skład zespołu: Ristomatti Hakola, Iivo Niskanen, Perttu Hyvärinen, Joni Mäki
- ↑ Skład zespołu: Ristomatti Hakola, Iivo Niskanen, Perttu Hyvärinen, Niko Anttola
- ↑ Skład zespołu: Juho Mikkonen, Iivo Niskanen, Perttu Hyvärinen, Jouni Komu
- ↑ Skład drużyny: Sami Lähdemäki, Iivo Niskanen, Antti Ojansivu, Perttu Hyvärinen