Igor Matovič

Igor Matovič
Data i miejsce urodzenia	11 maja 1973 ; Trnawa
	Premier Słowacji
Okres	od 21 marca 2020; do 1 kwietnia 2021
Przynależność polityczna	Zwyczajni Ludzie
Poprzednik	Peter Pellegrini
Następca	Eduard Heger
	Multimedia w Wikimedia Commons

Igor Matovič (ur. 11 maja 1973 w Trnawie) – słowacki polityk i przedsiębiorca, poseł do Rady Narodowej, w latach 2020–2021 premier Słowacji, od 2021 do 2022 wicepremier i minister finansów.

Życiorys

W latach 1993–1998 studiował zarządzanie finansami na wydziale zarządzania Uniwersytetu Komeńskiego w Bratysławie, po czym pracował jako prywatny przedsiębiorca. Od 2002 był prezesem regionPRESS, przedsiębiorstwa wydającego czasopisma regionalne. W wyborach w 2010 uzyskał mandat posła do Rady Narodowej z ostatniego miejsca listy formacji Wolność i Solidarność jako przedstawiciel ruchu obywatelskiego Zwyczajni Ludzie. Po przekształceniu w 2011 tego ugrupowania w partię polityczną został jej przewodniczącym. Kierował w kolejnych latach tą formacją, przyjmującą różne nazwy (od 2023 działającą jako partia Słowacja)^[1].

W 2012, 2016^[2], 2020^[3] i 2023^[4] wybierany na kolejne kadencje parlamentu, kandydując tradycyjnie z ostatniego miejsca listy wyborczej.

W wyborach do Rady Narodowej w 2020 kierowani przez niego Zwyczajni Ludzie zajęli pierwsze miejsce z wynikiem 25% głosów^[5]. W następstwie zwycięstwa jego ugrupowania 4 marca 2020 prezydent Zuzana Čaputová desygnowała go na stanowisko premiera Słowacji^[6]. Wkrótce jego partia podpisała porozumienie koalicyjne z ugrupowaniami Jesteśmy Rodziną, Wolność i Solidarność oraz Za ľudí^[7]. 21 marca 2020 został zaprzysiężony na urząd premiera wraz z pozostałymi członkami swojego rządu^[8].

W marcu 2021 doszło do kryzysu koalicyjnego w związku z decyzją o zakupie rosyjskiej szczepionki przeciwko COVID-19 o nazwie Sputnik V. W jego trakcie sześciu członków rządu (w tym wszyscy przedstawiciele Wolności i Solidarności) podało się do dymisji^[9]. Do złożenia rezygnacji wezwała premiera m.in. prezydent Zuzana Čaputová^[9]. Ostatecznie 28 marca Igor Matovič zapowiedział swoją dymisję, deklarując poparcie dla Eduarda Hegera jako nowego premiera^[10]^[11]. Zakończył urzędowanie 1 kwietnia 2021, gdy zaprzysiężono członków rządu Eduarda Hegera^[12]. W gabinecie tym Igor Matovič został wicepremierem oraz ministrem finansów^[13]. Funkcje te pełnił do grudnia 2022, ustąpił z nich w trakcie kryzysu politycznego^[14]^[15].

Kandydował w wyborach prezydenckich w 2024. Otrzymał w nich 2,2% głosów, zajmując piąte miejsce^[16].

Przypisy

↑ Register politických strán a politických hnutí. ives.minv.sk. [dostęp 2023-11-04]. (słow.).
↑ Voľby 2016: Pozrite si zoznam zvolených poslancov. sme.sk, 6 marca 2016. [dostęp 2016-03-06]. (słow.).
↑ Pozrite si, kto vás bude zastupovať v parlamente. pravda.sk, 1 marca 2020. [dostęp 2023-10-15]. (słow.).
↑ Andrej Kuzmány: Kto sa prekrúžkoval do parlamentu? Pozrite si zoznam 150 poslancov (voľby 2023). sme.sk, 1 października 2023. [dostęp 2023-10-01]. (słow.).
↑ Priebežné a kompletné výsledky volieb (online): Parlamentné voľby 2020 na Slovensku. webnoviny.sk, 1 marca 2020. [dostęp 2020-03-01]. (słow.).
↑ Prezidentka poverila Igora Matoviča zostavením vlády. prezident.sk, 3 marca 2020. [dostęp 2020-03-04]. (słow.).
↑ The four-leaf clover coalition presented ministerial nominations to president. sme.sk, 14 marca 2020. [dostęp 2020-03-17]. (ang.).
↑ Prezidentka Čaputová vymenovala novú vládu premiéra Matoviča. webnoviny.sk, 21 marca 2020. [dostęp 2020-03-21]. (słow.).
↑ ^a ^b Prezidentka prijala demisiu ministrov školstva a zahraničných vecí. teraz.sk, 25 marca 2021. [dostęp 2021-03-26]. (słow.).
↑ Z Matoviča má byť minister financií v Hegerovej vláde. Štvorkoalícia zostáva. sme.sk, 28 marca 2021. [dostęp 2021-03-28]. (słow.).
↑ Premier Słowacji Igor Matovicz podał się do dymisji. onet.pl, 28 marca 2021. [dostęp 2021-03-28].
↑ Piotr Białczyk: Słowacja ma nowego premiera. Eduard Heger podjął pierwszą decyzję. wp.pl, 1 kwietnia 2021. [dostęp 2021-04-01].
↑ Prezidentka SR Z. Čaputová vymenovala vládu E. Hegera. vlada.gov.sk, 1 kwietnia 2021. [dostęp 2021-04-01]. (słow.).
↑ Matovič už nie je ministrom financií. Rezort dočasne povedie Heger. pravda.sk, 23 grudnia 2022. [dostęp 2022-12-27]. (słow.).
↑ Prezidentka poverila riadiením ministerstva financií premiéra. prezident.sk, 23 grudnia 2022. [dostęp 2022-12-27]. (słow.).
↑ Voľby prezidenta Slovenskej republiky 2024: Platné hlasy odovzdané pre kandidátov podľa územného členenia. volbysr.sk. [dostęp 2024-03-23]. (słow.).

Bibliografia

Profil na stronie ktojekto.sk. [dostęp 2015-11-19]. (słow.).
Igor Matovič. obycajniludia.sk. [dostęp 2020-02-29]. (słow.).

[rej-1] Register politických strán a politických hnutí. ives.minv.sk. [dostęp 2023-11-04]. (słow.).

[2] Voľby 2016: Pozrite si zoznam zvolených poslancov. sme.sk, 6 marca 2016. [dostęp 2016-03-06]. (słow.).

[3] Pozrite si, kto vás bude zastupovať v parlamente. pravda.sk, 1 marca 2020. [dostęp 2023-10-15]. (słow.).

[4] Andrej Kuzmány: Kto sa prekrúžkoval do parlamentu? Pozrite si zoznam 150 poslancov (voľby 2023). sme.sk, 1 października 2023. [dostęp 2023-10-01]. (słow.).

[5] Priebežné a kompletné výsledky volieb (online): Parlamentné voľby 2020 na Slovensku. webnoviny.sk, 1 marca 2020. [dostęp 2020-03-01]. (słow.).

[6] Prezidentka poverila Igora Matoviča zostavením vlády. prezident.sk, 3 marca 2020. [dostęp 2020-03-04]. (słow.).

[7] The four-leaf clover coalition presented ministerial nominations to president. sme.sk, 14 marca 2020. [dostęp 2020-03-17]. (ang.).

[8] Prezidentka Čaputová vymenovala novú vládu premiéra Matoviča. webnoviny.sk, 21 marca 2020. [dostęp 2020-03-21]. (słow.).

[teraz-9] Prezidentka prijala demisiu ministrov školstva a zahraničných vecí. teraz.sk, 25 marca 2021. [dostęp 2021-03-26]. (słow.).

[10] Z Matoviča má byť minister financií v Hegerovej vláde. Štvorkoalícia zostáva. sme.sk, 28 marca 2021. [dostęp 2021-03-28]. (słow.).

[11] Premier Słowacji Igor Matovicz podał się do dymisji. onet.pl, 28 marca 2021. [dostęp 2021-03-28].

[12] Piotr Białczyk: Słowacja ma nowego premiera. Eduard Heger podjął pierwszą decyzję. wp.pl, 1 kwietnia 2021. [dostęp 2021-04-01].

[13] Prezidentka SR Z. Čaputová vymenovala vládu E. Hegera. vlada.gov.sk, 1 kwietnia 2021. [dostęp 2021-04-01]. (słow.).

[14] Matovič už nie je ministrom financií. Rezort dočasne povedie Heger. pravda.sk, 23 grudnia 2022. [dostęp 2022-12-27]. (słow.).

[15] Prezidentka poverila riadiením ministerstva financií premiéra. prezident.sk, 23 grudnia 2022. [dostęp 2022-12-27]. (słow.).

[16] Voľby prezidenta Slovenskej republiky 2024: Platné hlasy odovzdané pre kandidátov podľa územného členenia. volbysr.sk. [dostęp 2024-03-23]. (słow.).

[a-17] Autonomia w ramach Republiki Czecho-Słowackiej

[b-18] Początkowo (1939) jako Państwo Słowackie

[c-19] Część Czechosłowackiej Republiki Socjalistycznej

[d-20] Część Czechosłowackiej (1990), a następnie Czeskiej i Słowackiej (1990–1992) Republiki Federacyjnej

[1]

Kraj słowacki (1938–1939)^[A]	Jozef Tiso (1938–1939) Jozef Sivák (1939) Karol Sidor (1939)
Republika Słowacka (1939–1945)^[B]	Jozef Tiso (1939) Vojtech Tuka (1939–1944) Štefan Tiso (1944–1945)
Słowacka Republika Socjalistyczna (1969–1990)^[C]	Štefan Sádovský (1969) Peter Colotka (1969–1988) Ivan Knotek (1988–1989) Pavol Hrivnák (1989) Milan Čič (1989–1990)
Republika Słowacka (1990–1992)^[D]	Milan Čič (1990) Vladimír Mečiar (1990–1991) Ján Čarnogurský (1991–1992) Vladimír Mečiar (1992)
Republika Słowacka (od 1993)	Vladimír Mečiar (1993–1994) Jozef Moravčík (1994) Vladimír Mečiar (1994–1998) Mikuláš Dzurinda (1998–2006) Robert Fico (2006–2010) Iveta Radičová (2010–2012) Robert Fico (2012–2018) Peter Pellegrini (2018–2020) Igor Matovič (2020–2021) Eduard Heger (2021–2023) Ľudovít Ódor (2023) Robert Fico (od 2023)

W dniu powstania	Eduard Heger (OĽaNO) Richard Sulík (SaS) Štefan Holý (Sme Rodina) Veronika Remišová (Za ľudí) Igor Matovič (OĽaNO) Roman Mikulec (OĽaNO) Vladimír Lengvarský (OĽaNO) Jaroslav Naď (OĽaNO) Ján Mičovský (OĽaNO) Ján Budaj (OĽaNO) Natália Milanová (OĽaNO) Andrej Doležal (Sme Rodina) Ivan Korčok (SaS) Branislav Gröhling (SaS) Mária Kolíková (Za ľudí)
Późniejsi członkowie rządu	Karel Hirman Samuel Vlčan (OĽaNO) Milan Krajniak (Sme Rodina) Rastislav Káčer Ján Horecký Viliam Karas

W dniu powstania	Igor Matovič (OĽaNO) Richard Sulík (SaS) Štefan Holý (Sme Rodina) Veronika Remišová (Za ľudí) Eduard Heger (OĽaNO) Roman Mikulec (OĽaNO) Marek Krajčí (OĽaNO) Jaroslav Naď (OĽaNO) Ján Mičovský (OĽaNO) Ján Budaj (OĽaNO) Natália Milanová (OĽaNO) Andrej Doležal (Sme Rodina) Milan Krajniak (Sme Rodina) Branislav Gröhling (SaS) Mária Kolíková (Za ľudí)
Późniejsi członkowie rządu	Ivan Korčok (SaS)