Honeymoon Suite

Honeymoon Suite

Rok założenia	1981
Pochodzenie	Niagara Falls, Kanada
Gatunek	hard rock, AOR, glam metal, nowa fala
Aktywność	1981
Wydawnictwo	WEA Canada, Warner Bros. Records
Skład
Johnnie Dee Derry Grehan Dave Betts Gary Lalonde Peter Nunn
Byli członkowie
Brad Bent Mike Lengyell Rob Laidlaw Ray Coburn Bret Carrigan Stan Miczek Rob Preuss Steve Webster Dan Todd Randy Cooke
Strona internetowa

Honeymoon Suite – kanadyjski zespół rockowy, założony w 1981 roku.

Zespół został założony w Niagara Falls przez gitarzystę Johnniego Dee, klawiszowca Brada Benta i perkusistę Mike'a Lengyella. Nazwa grupy wzięła się od faktu, iż Niagara Falls było popularnym miastem ślubnym. W 1983 roku nowym perkusistą został Dave Betts, a gitarzystą Derry Grehan. Następnie nastąpiła częsta wymiana klawiszowców i basistów. Mimo to grupa podpisała kontrakt z WEA Canada, która w 1984 roku wydała pierwszy album zespołu, zatytułowany Honeymoon Suite. Pochodząca z niego piosenka „New Girl Now” zajęła 23. miejsce na kanadyjskiej oraz 57. na amerykańskiej liście przebojów. W 1985 roku ukazał się album The Big Prize, który zajął szóste miejsce na kanadyjskiej liście przebojów, a piosenka „Feel It Again” zajęła 16. miejsce w Kanadzie i 34. miejsce w Stanach Zjednoczonych^[1]. W 1986 roku zespół wygrał Nagrodę Juno dla grupy roku^[2].

Pochodzący z 1988 roku album Racing After Midnight zajął ósme miejsce na kanadyjskiej liście. Mimo to wkrótce później zespół opuścili Dave Betts i basista Gary Lalonde. W 1991 roku wydano album Monsters Under the Bed, po czym dwie grupy pod nazwą Honeymoon Suite, prowadzone przez Dee i Grehana, udzielały wyłącznie koncertów. W 2002 roku muzycy połączyli siły i wrócili do studia, co zaowocowało powstaniem pierwszego od jedenastu lat albumu studyjnego – Lemon Tongue. Rok później wydano Dreamland, po czym Dee i Grehan nadal prowadzili swoje zespoły koncertowe. Pierwotny skład zespołu połączył się w 2007 roku celem udzielania koncertów i nagrania albumu studyjnego – Clifton Hill, wydanego w 2008 roku. W 2009 roku zespół opuścił grający w nim od 25 lat klawiszowiec Ray Coburn, zastąpiony przez Petera Nunna. W 2016 roku ukazało się EP pt. Hands Up^[1].

• Honeymoon Suite (1984)
• The Big Prize (1985)
• Racing After Midnight (1988)
• The Singles (kompilacja, 1989)
• Monsters Under the Bed (1991)
• 13 Live (koncertowa, 1995)
• Lemon Tongue (2001)
• Dreamland (2002)
• HMS Live at the Gods (koncertowa, 2005)
• The Essentials (kompilacja, 2005)
• Clifton Hill (2008)
• Feel It Again: An Anthology (kompilacja, 2006)
• Hands Up (EP, 2016)