Przejdź do zawartości

Hieronim (Močević)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hieronim
Siniša Močević
Biskup jegarski
Kraj działania

Serbia

Data i miejsce urodzenia

26 września 1969
Sarajewo

Data i miejsce śmierci

24 listopada 2016
Nowy Sad

Miejsce pochówku ?
Biskup jegarski
Okres sprawowania

2014–2016

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Serbski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Eparchia Baczki

Śluby zakonne

1990

Diakonat

27 stycznia 1991

Prezbiterat

22 czerwca 2003

Nominacja biskupia

23 maja 2014

Chirotonia biskupia

28 maja 2014

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

28 września 2014

Miejscowość

Nowy Sad

Miejsce

Sobór św. Jerzego

Konsekrator

Ireneusz

Współkonsekratorzy

Grzegorz (Stergiu), Ignacy (Lappas), Atenagoras (Dikeakos), Jerzy (Chrisostomu), Porfiry (Perić), Makary (Mawrojanakis), Dymitr (Szarbak), Ireneusz (Bulović), Dosyteusz (Motika), Lucjan (Vladulov), Pachomiusz (Gačić), Jan (Mladenović), Ignacy (Midić), Focjusz (Sladojević), Gerazym (Popović), Dawid (Perović), Marek (Kimew), Dawid (Ninow), Hilarion (Golubović), Sergiusz (Karanović), Antoni (Pantelić), Andrzej (Ćilerdžić)

Hieronim, imię świeckie Siniša Močević (ur. 26 września 1969 w Sarajewie, zm. 24 listopada 2016 w Nowym Sadzie) – serbski biskup prawosławny.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W wieku 21 lat został postrzyżony na mnicha w monasterze Kovilj. 27 stycznia 1991 biskup backi Ireneusz wyświęcił go na diakona. Duchowny pozostał w monasterze Kovilj; pewien czas spędził w monasterze Grigoriu na Athosie, poznając tradycje monastyczne i liturgiczne Athosu[1]. W 2002 ukończył studia teologiczne na Uniwersytecie Belgradzkim, zaś rok później, 22 czerwca, został wyświęcony na kapłana. W 2005 ukończył studia podyplomowe w Papieskim Instytucie Wschodnim, specjalizując się w liturgice. W 2008 otrzymał godność archimandryty[1].

Oprócz ojczystego języka serbskiego władał językami greckim, włoskim, francuskim, rosyjskim, niemieckim i angielskim. 23 maja 2014 został nominowany na biskupa jegarskiego, wikariusza eparchii backiej[1]. Jego chirotonia biskupia odbyła się 28 maja tego samego roku w soborze św. Jerzego w Nowym Sadzie[2]. Jego rezydencja biskupia znajdowała się w monasterze Kovilj[3].

Zmarł na atak serca w 2016[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Животопис новоизабраног Епископа јегарског Јеронима [online], www.spc.rs [dostęp 2016-05-03].
  2. Хиротонисан Епископ јегарски г. Јероним [online], www.spc.rs [dostęp 2016-05-03].
  3. a b Скончался епископ Егарский Иероним, викарий Бачской епархии Сербской Православной Церкви, „Церковно-Научный Центр «Православная Энциклопедия»” [dostęp 2016-11-29].