Henri-Georges Adam
| Data i miejsce urodzenia |
14 stycznia 1904 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
27 sierpnia 1967 |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
.jpg)
| |
Henri-Georges Adam (ur. 14 stycznia 1904 w Paryżu, zm. 27 sierpnia 1967 w La Clarté en Perros-Guirec w Bretanii) – francuski rzeźbiarz i grafik.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Początkowo praktykował w pracowni swojego ojca złotnika[1][2]. Studiował w École des Beaux-Arts w Paryżu[2]. Zajął się grafiką, tworząc prace ekspresyjne, w tym również satyryczne[1][2]. W 1936 stworzył cykl graficzny na temat hiszpańskiej wojny domowej. W 1938 za twórczość graficzną otrzymał Prix Blumenthal[1]. Na początku lat 40. XX w. zaczął rzeźbić[1]. Pod wpływem przyjaźni z Pablem Picassem poświęcił się wyłącznie rzeźbiarstwu[2]. Picasso pozostawił mu swoją pracownię przy Rue des Grands-Augustins w Paryżu. W 1945 był jednym ze współzałożycieli Salonu de Mai[1]. Od 1959 był profesorem rzeźby w paryskiej École des Beaux-Arts[1].
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]Jego styl charakteryzował się prostotą i monumentalizmem, w połowie lat 40. przekształcony w zgeometryzowane, dynamiczne formy abstrakcyjne[1][2]. Wśród jego ważniejszych dzieł znajdują się m.in. Wielki akt (1949), Pomnik więźnia politycznego (1952) oraz Latarnia umarłych (1957–1958) – pomnik poświęcony pamięci ofiar obozu w Oświęcimiu[2].
Adam zajmował się też medalierstwem, projektował tkaniny artystyczne, nadal uprawiał grafikę i wykonywał ilustracje książkowe, m.in. cykl do Les Chimères Gérarda de Nerval (1947–1949)[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Katalog wystawy: H.-G. A., Stedelijk Museum, Amsterdam, 1955
- Lexikon der Kunst, wyd. Karl Müller Verlag Erlangen 1994 s. 45