Hans Petter Buraas

Hans Petter Buraas
Data i miejsce urodzenia	20 marca 1975 ; Bærum
Klub	Bærum Skiklubb
Wzrost	190 cm
Debiut w PŚ	3.12 1994, Tignes (DNQ2 – gigant)
Pierwsze punkty w PŚ	12.11 1995, Tignes; (27. miejsce – gigant)
Pierwsze podium w PŚ	15.12 1997, Sestriere (3. miejsce – slalom)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ	11.12 2000, Sestriere (slalom)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Norwegia
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa świata juniorów
	Puchar Świata (Slalom)
3. miejsce ;	1997/1998
	Strona internetowa

Hans Petter Buraas (ur. 20 marca 1975 w Bærum) – norweski narciarz alpejski, mistrz olimpijski oraz brązowy medalista mistrzostw świata juniorów.

Kariera

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Hans Petter Buraas pojawił się na mistrzostwach świata juniorów w Montecampione w 1993 roku, zajmując dziewiętnaste miejsce w supergigancie i siedemnaste w gigancie. Największy sukces w tej kategorii wiekowej osiągnął podczas mistrzostw świata juniorów w Lake Placid w 1994 roku, gdzie wywalczył brązowy medal w gigancie.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 3 grudnia 1994 roku w Tignes, gdzie nie zakwalifikował się do drugiego przejazdu. Pierwsze pucharowe punkty zdobył blisko rok później, 12 listopada 1995 roku w tej samej miejscowości zajmując w gigancie 27. miejsce. Na podium po raz pierwszy stanął 15 grudnia 1997 roku w Sestriere, gdzie był trzeci w slalomie gigancie. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie jego rodak Finn Christian Jagge i Austriak Thomas Sykora. Łącznie na podium zawodów tego cyklu plasował się dziesięć razy, przy czym odniósł jedno zwycięstwo: 11 grudnia 2000 roku w Sestriere był najlepszy w slalomie. Ostatni raz w najlepszej trójce zawodów Pucharu Świata znalazł się 28 stycznia 2003 roku w Schladming, gdzie slalom zakończył na trzeciej pozycji. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1997/1998, kiedy to zajął 19. miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji slalomu był trzeci. Wśród slalomistów lepsi okazali się tylko dwaj Austriacy: Thomas Sykora i Thomas Stangassinger. W klasyfikacji slalomu był też między innymi piąty w sezonie 2000/2001 oraz siódmy w sezonie 2002/2003.

Największy sukces w karierze osiągnął w 1998 roku, kiedy podczas igrzysk olimpijskich w Nagano wywalczył złoty medal w slalomie. Po pierwszym przejeździe zajmował drugie miejsce, tracąc do prowadzącego Sykory 0,22 sekundy. W drugim przejeździe uzyskał zdecydowanie najlepszy wynik, wyprzedzając pozostałych zawodników o 0,70 sekundy. Dało mu to najlepszy czas łączny i zwycięstwo, o 1,33 s przed swym rodakiem Ole Kristianem Furusethem i o 1,37 s przed Thomasem Sykorą. Był to jedyny medal wywalczony przez Buraasa na międzynarodowej imprezie tej rangi. Z powodu kontuzji kręgosłupa nie wystąpił na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City i nie mógł bronić tytułu mistrza olimpijskiego^[1]. W tej samej konkurencji wystartował także na igrzyskach w Turynie w 2006 roku, jednak nie ukończył pierwszego przejazdu. Kilkakrotnie startował na mistrzostwach świata, najlepszy wynik osiągając podczas rozgrywanych w 2007 roku mistrzostw świata w Åre, gdzie rywalizację w slalomie ukończył na ósmej pozycji. Był to jedyny przypadek, w którym Buraas ukończył zawody w ramach mistrzostw świata.

Z powodu kontuzji kolana stracił także niemal cały sezon 2003/2004^[2]. Na rozgrywane w 2005 roku mistrzostwa świata w Bormio nie pojechał z powodu słabych wyników w sezonie 2004/2005^[3]. W 2008 roku zakończył karierę.

W 1993 roku został mistrzem Norwegii w kombinacji alpejskiej, a w 1998 roku był najlepszy w slalomie i slalomie gigancie^[4].

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
1.	21 lutego	1998	Nagano	Slalom	1:49,31 min	-	-
DNF	25 lutego	2006	Turyn	Slalom	1:43,14 min	-	Benjamin Raich

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
DNF	14 lutego	1999	Vail	Slalom	1:42,12 min	-	Kalle Palander
DNF	14 lutego	2001	St. Anton am Arlberg	Slalom	1:39,66 min	-	Mario Matt
DSQ	16 lutego	2003	Sankt Moritz	Slalom	1:40,66 min	-	Ivica Kostelić
8.	17 lutego	2007	Åre	Slalom	1:57,33 min	+3,45 s	Mario Matt

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
19.	2 marca	1993	Montecampione	Supergigant	1:38,79 min	+2,50 s	Massimiliano Iezza
17.	6 marca	1993	Montecampione	Gigant	2:06,45 min	+4,08 s	Josef Strobl
24.	11 marca	1994	Lake Placid	Supergigant	1:24,40 min	+2,90 s	Benjamin Melquiond
3.	14 marca	1994	Lake Placid	Gigant	2:27,88 min	+0,70 s	Stefan Stankalla

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium

Sestriere – 15 grudnia 1997 (slalom) – 3. miejsce
Schladming – 8 stycznia 1998 (slalom) – 3. miejsce
Kitzbühel – 26 stycznia 1998 (slalom) – 2. miejsce
Crans-Montana – 15 marca 1998 (slalom) – 2. miejsce
Park City – 22 listopada 1998 (slalom) – 2. miejsce
Sestriere – 11 grudnia 2000 (slalom) – 1. miejsce
Kitzbühel – 21 stycznia 2001 (slalom) – 3. miejsce
Schladming – 23 stycznia 2001 (slalom) – 2. miejsce
Sestriere – 12 stycznia 2003 (slalom) – 3. miejsce
Schladming – 28 stycznia 2003 (slalom) – 3. miejsce

Bibliografia

Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
Profil na Alpine Ski Database (ang.)
Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-30)]. (ang.)

Przypisy

[1] Olympic ski champion Buraas injured (ang.)

[2] Sterk «Burre» klar for comeback (ang.)

[3] Både Tom Stiansen og Hans Petter Buraas er vraket fra laget som reiser til alpin-VM i Bormio i slutten av måneden (norw.)

[4] Store Norske Leksikon: Hans Petter Buraas (norw.)

[1]