Halina Łukaszenka
Halina Radyjonauna Łukaszenka z d. Żauniarowicz, biał. Галіна Радыёнаўна Лукашэнка, ros. Галина Родионовна Лукашенко, Galina Rodionowna Łukaszenko (ur. 1 stycznia 1955 w Ryżkowiczach (obecnie część Szkłowa)) – żona prezydenta Republiki Białorusi Alaksandra Łukaszenki, od 1994 pozostająca z nim w nieformalnej separacji. Z wykształcenia jest historykiem, ukończyła historię w Mohylewskim Instytucie Pedagogicznym.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Halina Żauniarowicz przyszła na świat w 1955 w Ryżkowiczach w rejonie szkłowskim. Jej rodzina kilkakrotnie przeprowadzała się, mieszkała okresowo w rejonie wilejskim, gdzie Halina Żauniarowicz ukończyła szkołę podstawową. Wkrótce potem przeprowadziła się znów do Ryżkowiczów. Tam na szkolnym wieczorku poznała późniejszego męża, z którym wzięła ślub w 1975[1][2][3].
Wedle swoich własnych słów w 1994 po wygraniu przez męża wyborów prezydenckich, Halina Łukaszenka postanowiła, że nie wyjedzie z mężem do stolicy i pozostanie w domu rodzinnym. Obecnie pracuje na stanowisku specjalisty ds. ochrony zdrowia w administracji rejonowej, rekreacyjnie zajmuje się ogrodem. Jak twierdzi, rzadko odwiedza męża oraz dzieci i wnuki, niekiedy też przyjmuje ich u siebie[4]. Wskutek przyjętego rozwiązania, Halina Łukaszenka nigdy nie wypełniała protokolarnych obowiązków pierwszej damy. Nigdy nie opuściła terytorium Białorusi.
Oficjalnie nigdy nie wydano komunikatu o rozwiązaniu małżeństwa Łukaszenków, a Halina Łukaszenka zapewnia o jego trwaniu. Pojawiają się jednak doniesienia mediowe, w których mówi się o romansie głowy państwa, a także o jego kolejnych tajnych małżeństwach. W 2004 r. Irina Abelska urodziła mu trzeciego syna – Nikołaja[5]. Początkowo Łukaszenka próbował ukryć jego istnienie, obecnie jednak syn regularnie pojawia się u jego boku. Towarzyszy ojcu podczas wizyt zagranicznych. Był m.in. u papieża Benedykta XVI i Hugo Cháveza[6].
8 stycznia 2010 roku nagrodzona Listem honorowym Rady Ministrów Republiki Białorusi[7].
W 2022 roku Halina Łukaszenka znalazła się na listach sankcyjnych Stanów Zjednoczonych[8] i Australii[9] (marzec), Ukrainy (październik)[10] i Nowej Zelandii (listopad)[11].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Anna Laszkiewicz, Supruga prezidienta Biełorussii Galina Łukaszenko: Sasza chodił ko mnie na swidanija za czetyrie kiłomietra, Komsomolskaja Prawda, 30.09.2005(ros.)
- ↑ Łarisa Kaftan, Andriej Kabannikow, Kak wyjti zamuż za prezidienta, Komsomolskaja Prawda, 24.03.2005(ros.)
- ↑ Anna Laszkiewicz, Galina Łukaszenko: Sasza – nieobyknowiennyj czełowiek, Biełorusskije Nowosti, 29.09.2005(ros.)
- ↑ Anna Laszkiewicz, Galina... (ros.)
- ↑ Katarzyna Kwiatkowska , Łukaszenka szykuje syna na swojego następcę [online], www.polityka.pl, 2012 [dostęp 2020-06-13] (pol.).
- ↑ Andrzej Brzeziecki, Małgorzata Nocuń, Łukaszenka. Niedoszły car Rosji, SIW Znak, Kraków 2014, s. 251.
- ↑ Пастанова Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь 8 студзеня 2010 г. № 10 Аб узнагароджанні Г.Р.Лукашэнка Ганаровай граматай Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь (biał.)
- ↑ USA places Lukashenko's wife on sanctions list
- ↑ Australia places additional sanctions on Russia and Belarus
- ↑ LUKASHENKO Galina Rodionovna
- ↑ Further sanctions on the political and economic elites of Russia and Belarus