Przejdź do zawartości

Hajat Tahrir asz-Szam

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hajat Tahrir asz-Szam
‏هيئة تحرير الشام‎
Ilustracja
Biało-zielono-biały baner wykorzystywany przez koalicję
Historia
Państwo

 Syria

Sformowanie

2017

Konflikty zbrojne
Wojna domowa w Syrii
Organizacja
Dyslokacja

muhafaza Idlib

Skład

Dżabhat an-Nusra, Dżajsz as-Sunna, Liwa al-Hakk

Hajat Tahrir asz-Szam (HTS) (arab. ‏هيئة تحرير الشام‎, tłum. Organizacja na rzecz Wyzwolenia Lewantu) – sunnicka koalicja grup o profilu islamistycznym, dżihadystycznym i terrorystycznym zaangażowanych wojnę domową w Syrii[1][2].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Powstała 28 stycznia 2017 r. w wyniku połączenia Dżabhat an-Nusra (do 2016 odgałęzienia Al-Ka'idy), Dżabhat Ansar ad-Din, Dżajsz as-Sunna, Liwa al-Hakk i Ruch az-Zenki[3][4].

Proces zjednoczenia odbył się z inicjatywy Abu Jabera Shaykha, islamistycznego dowódcy będącego drugim emirem Ahrar asz-Szam. W 2017 r. wezwał on wszystkie frakcje syryjskiej opozycji do zjednoczenia się pod jego islamskim przywództwem i poprowadzenia „ludowego dżihadu”, celem obalenia partii Baas, wyparcia z Syrii szyickich bojowników Hezbollahu oraz wprowadzenia szariatu[5]

Powstaniu HTS towarzyszył wybuch pełnoekranowego konfliktu między nowoutworzoną koalicją, a lojalistami konkurencyjnej Al-Ka'idy zorganizowanymi w Hurras al-Din i odrzucającymi koncept skupienia się głównie wokół kwestii syryjskiej. HTS udało się wyprzeć HAD z większości kontrolowanych przez siebie terytoriów i od tego czasu HTS realizuje program „syrianizacji” kontrolowanych terytoriów; skupia się na utworzeniu stabilnej administracji cywilnej, która oprócz utrzymywania prawa i porządku świadczy usługi publiczne i współpracuje z organizacjami humanitarnymi[4].

Ruch az-Zenki oddzielił się od Tahrir al-Szam już w lipcu 2017 r., a Dżabhat Ansar ad-Din w 2018 r.[6]

W 2017 r. HTS zezwoliła żołnierzom tureckim na patrolowanie północno-zachodniej Syrii w ramach zawieszenia broni wynegocjowanego w drodze negocjacji w Astanie[7].

HTS jest uważana za najpotężniejszą frakcję wojskową syryjskiej opozycji[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Abstract. W: Jerome, Patrick Drevon, Haenni: How Global Jihad Relocalises and Where it Leads: The Case of HTS, the Former AQ Franchise in Syria. I – 50014 San Domenico di Fiesole (FI), Italy: European University Institute, 2021, s. v. ISSN 1028-3625.
  2. 2: The Development of Political Jihadism. W: Aaron Y. Zelin: The Age of Political Jihadism: A Study of Hayat Tahrir al-Sham. 1111 19th Street NW, Suite 500, Washington DC 20036, USA: The Washington Institute for Near East Policy, 2022, s. 7–12. ISBN 979-8-9854474-4-6.
  3. Al-Qaeda and allies announce new entity in Syria [online], Long War Journal, 28 stycznia 2017 (ang.).
  4. a b Mona Alami: Syria's Largest Militant Alliance Steps Further Away From Al-Qaeda. Syria Deply, 6 grudzień 2017. [zarchiwizowane z tego adresu].
  5. Thomas Joscelyn: Hay'at Tahrir al Sham leader calls for 'unity' in Syrian insurgency. Long Wars Journal, 10 lutego 2017. [zarchiwizowane z tego adresu].
  6. New component split from "Hay'at Tahrir al-Sham". Syria Call, 9 luty 2018. [zarchiwizowane z tego adresu].
  7. Elizabeth Tsurkov: Hayat Tahrir al-Sham (Syria). ECFR, 10 listopad 2020. [zarchiwizowane z tego adresu].
  8. Hay'at Tahrir al-Sham. Stanford University. [zarchiwizowane z tego adresu].