Habib al-Adli

Habib al-Adli (ur. 1 marca 1938) – egipski polityk, minister spraw wewnętrznych w latach 1997-2011.

Początkowo pracował w irackich służbach bezpieczeństwa^[1]. W 1997 był zastępcą ministra spraw wewnętrznych do spraw bezpieczeństwa. Opowiadał się za bezwzględnym zwalczaniem radykalnych grup islamskich^[1], które przy pomocy terroru od początku lat 90. XX w. starały się doprowadzić do upadku rządów Husniego Mubaraka^[2].

Stanowisko ministra spraw wewnętrznych objął po zamachu Grupy Islamskiej na zagranicznych turystów odwiedzających Luksor, w którym zginęło 58 obywateli państw obcych. Husni Mubarak zdymisjonował po tym wydarzeniu ministra Hasana al-Alfiego^[3]. O wyborze al-Adliego prawdopodobnie zdecydowało jego doświadczenie wyniesione ze służb bezpieczeństwa^[4].

W kolejnych latach podległe mu ministerstwo spraw wewnętrznych dopuszczało się tortur, opozycja egipska oskarżała go o kierowanie represjami względem krytyków Mubaraka. Według Amnesty International ministerstwo spraw wewnętrznych mogło bezkarnie torturować więźniów i dopuszczać się pogwałcenia praw człowieka. Szczególny rozgłos osiągnęła sprawa Chalida Sajjida, zamęczonego przez policjantów w Aleksandrii w 2010^[4].

Al-Adli pozostawał ministrem spraw wewnętrznych Egiptu do rewolucji w 2011^[4]. Jego dymisja była jednym z postulatów manifestantów występujących przeciwko rządowi. Żądanie sformulowano po rozpędzeniu pokojowych demonstracji przez policję, która użyła gazów łzawiących i dopuściła się pobić uczestników protestów 31 stycznia 2011. W czasie protestów, Husni Mubarak dokonał rekonstrukcji rządu, mając nadzieję na uspokojenie nastrojów i pozostanie przy władzy. Jednym z usuniętych z rządu ministrów był al-Adli, którego zastąpił Mahmud Wadżdi^[5].

Po rewolucji al-Adli został oskarżony wraz z Mubarakiem o wydanie nakazu strzelania do manifestantów występujących przeciwko rządowi, czego rezultatem była śmierć sześciu osób^[4]. 17 lutego 2011 postanowiono mu również zarzuty korupcji^[6]. Nie przyznał się do winy^[7], sąd jednak uznał go za winnego i wymierzył mu karę 7 lat pozbawienia wolności za bezprawne wzbogacenie się, 5 lat za pranie brudnych pieniędzy, nakazał mu także zapłatę 15 mln funtów egipskich^[8].

2 czerwca 2012 został uznany za współwinnego niepowstrzymania ataków na pokojowe demonstracje i skazany na dożywotnie pozbawienie wolności. Analogiczny wyrok w tym samym procesie otrzymał Husni Mubarak^[9].

13 stycznia 2013 Sąd Kasacyjny polecił powtórzenie jego procesu w sprawie dotyczącej śmierci manifestantów; taką samą decyzję podjął w sprawie Mubaraka^[4].