Gwidon z Toskanii

Gwidon z Toskanii (ur. w 896^[1], zm. w 930^[2]) – władca Toskanii^[1], drugi mąż Marozji, wpływowej kobiety w Rzymie^[2].

Życiorys

Był synem markiza Toskanii, Adalberta II i Berty, córki władcy longobardzkiego, Lotara II^[1]. W 915 roku, po śmierci swojego ojca, odziedziczył po nim władzę i tytuły markiza Toksanii i hrabiego Lukki^[2]. W latach 916-920 przebywał w więzieniu w Mantui^[2]. Gdy zmarł Alberyk I, Gwido został drugim mężem Marozji i miał z nią trójkę dzieci (m.in. Teodorę i Bertę)^[2]. Władzę w Toksanii przejął po nim jego brat, Lambert^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Lindsay Brook: Popes and pornocrats in the early middle ages – 2c. Guido/Wido of Tuscany. Foundation for Medieval Genealogy, 2003. s. 8. [dostęp 2012-11-19]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Marchesi di Tuscany: Guido. Foundation for Medieval Genealogy. [dostęp 2012-11-18]. (ang.).

Bibliografia

Gilbert Dagron, Pierre Riche, Andre Vauchez: Historia chrześcijaństwa. T. 4: Biskupi, mnisi i cesarze 610-1054. Warszawa: Krupski i S-ka, 1999, s. 625-627. ISBN 83-86117-31-1.

[FMGpdf-1] Lindsay Brook: Popes and pornocrats in the early middle ages – 2c. Guido/Wido of Tuscany. Foundation for Medieval Genealogy, 2003. s. 8. [dostęp 2012-11-19]. (ang.).

[FMG-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Marchesi di Tuscany: Guido. Foundation for Medieval Genealogy. [dostęp 2012-11-18]. (ang.).

[1]