Grawimorfizm

Grawimorfizm – wpływ siły ciążenia na morfogenezę roślin^[1]. Jest jednym z procesów uczestniczących w korelacji wzrostowej^[2].

Termin został wprowadzony przez Wareinga i Nasra w roku 1958^[2]. Zjawisko jest odpowiedzialne za biegunowość i grzbieto-brzuszność obserwowane głównie u młodych roślin. W wyniku odbioru informacji o kierunku siły ciążenia możliwe jest wytwarzanie korzeni jedynie na dolnej stronie pędów. Ten sam bodziec indukuje powstawanie drewna reakcyjnego u drzew^[1]. W gałęziach, których pozycja zostanie zmienione dochodzi do zaniku dominacji wierzchołkowej a dalszy rozwój ma miejsce głównie w jej górnej części. Wzrost gałęzi leżących poziomo nie jest stymulowany nawet jeżeli usunięte zostaną pąki i pędy leżące po jej górnej stronie. Grawimorfizm jest także procesem wpływającym na zakwitanie^[2].

Do zmian w morfogenezie dochodzi w wyniku regulacji hormonalnej oraz modyfikacji w dystrybucji związków odżywczych^[2].

Zobacz też

Grawitropizm

Przypisy

↑ ^a ^b Kopcewicz Jan: Rozwój wegetatywny. W: Fizjologia roślin (red. Kopcewicz Jan, Lewak Stanisław). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 498-519. ISBN 83-01-13753-3.
↑ ^a ^b ^c ^d red. Zurzycki Jan, Michniewicz Marian: Fizjologia roślin. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1985, s. 589. ISBN 83-09-00661-6.

[Kopcewicz-2002-1] Kopcewicz Jan: Rozwój wegetatywny. W: Fizjologia roślin (red. Kopcewicz Jan, Lewak Stanisław). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 498-519. ISBN 83-01-13753-3.

[Zurzycki-1985-2] red. Zurzycki Jan, Michniewicz Marian: Fizjologia roślin. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1985, s. 589. ISBN 83-09-00661-6.

[1]