Przejdź do zawartości

Grębałów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grębałów
Część miasta Krakowa
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miasto

Kraków

Dzielnica

XVII Wzgórza Krzesławickie

SIMC

0950760

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Grębałów”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Grębałów”
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Grębałów”
Ziemia50°05′50″N 20°04′22″E/50,097100 20,072800

Grębałów – obszar Krakowa wchodzący w skład Dzielnicy XVII Wzgórza Krzesławickie, dawna wieś. Osiedle Grębałów jest obecnie osiedlem mieszkalnym. Zabudowa nie jest zbyt zróżnicowana. Prawie cały teren pokryty jest domkami jednorodzinnymi. Niewiele wprawdzie pozostało już z dawnej wsi, aczkolwiek poniektórzy mieszkańcy posiadają własne, małe, prywatne gospodarstwa o wielkości nie przekraczającej 0,5 ha.

Wieś dóbr prestymonialnych kapituły katedralnej krakowskiej w powiecie proszowickim województwa krakowskiego w końcu XVI wieku[1]. W XX-leciu międzywojennym właścicielem folwarku Grębałów był prawnik i porucznik rezerwy Wojska Polskiego Władysław Cieślewcz (1890-1940) syn Józefa i Marii z Miklaszewskich, ofiara zbrodni katyńskiej zamordowana w Katyniu[2].

Ośrodki kultury i sportu:

  • Klub Ośrodka Kultury Kraków Nowa-Huta – Dukat,
  • Siedziba i stadion KS Grębałowianka.

Na terenie dzielnicy znajduje się także Cmentarz Grębałów.

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]
  • Fort 49 1/4 Grębałów – powstał w latach 1897-1899. Brał on udział w walkach podczas I wojny światowej w czasie tzw. pierwszej bitwy o Kraków. Pomysłodawcą i projektantem był austriacki nadporucznik sztabu fortyfikacji Maurycy Brenner.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 2008, s. 101.
  2. Janina Snitko-Rzeszut: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Warszawa: Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2000, s. 83. ISBN 83-905590-7-2. [dostęp 2024-08-03]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]