Gościcino
wieś | |
Centrum Gościcina | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2023) |
6324[2] |
Strefa numeracyjna |
58 |
Kod pocztowy |
84-241[3] |
Tablice rejestracyjne |
GWE |
SIMC |
0176503[4] |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Wejherowo | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu wejherowskiego | |
54°36′06″N 18°09′18″E/54,601667 18,155000[1] | |
Strona internetowa |
Gościcino (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Gòscëcëno) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, w gminie Wejherowo[5][4].
Wieś szlachecka położona była w II połowie XVI wieku w powiecie puckim województwa pomorskiego[6]. W latach 1954–1972 istniała Gościcino do której należała wieś, ale była siedzibą gromady tylko do 1959 r. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
W miejscowości znajduje się rzymskokatolicka parafia Matki Bożej Nieustającej Pomocy należąca do dekanatu Luzino, archidiecezji gdańskiej.
We wsi znajduje się Dworek Drzewiarza, w którym można obejrzeć stare narzędzia do obróbki drewna[7].
Części wsi
[edytuj | edytuj kod]SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
1015860 | Letni Dwór | część wsi |
1015877 | Zielony Dwór | część wsi |
0176590 | Zybertowo | przysiółek |
Mieszkańcy wyróżniają jeszcze:Białasowizna, Nowe Osiedle
Demografia
[edytuj | edytuj kod]- 2002: 4399 mieszkańców
- 2006: 5091 mieszkańców
- 2007: 5180 mieszkańców
- 2008: 5278 mieszkańców
- 2011: 5607 mieszkańców
- 2012: 5753 mieszkańców
- 2014: 5893 mieszkańców
- 2016: 5964 mieszkańców
- 2017: 6029 mieszkańców
Nazwa
[edytuj | edytuj kod]Podczas zaboru pruskiego wieś nosiła nazwę niemiecką Gossentin.
Wieś jest położona nad rzekami Bolszewką i Gościciną. Liczba mieszkańców Gościcina każdego roku zwiększa się. Przez wieś Gościcino biegnie linia kolejowa Gdańsk – Stargard Szczeciński oraz droga krajowa nr 6. We wsi Gościcino znajduje się stacja kolejowa Gościcino Wejherowskie. Kolejowy ruch pasażerski obsługiwany jest przez pociągi oraz trójmiejską SKM.
Komunikacja miejska MZK Wejherowo
[edytuj | edytuj kod]- Linia nr 3: Gościcino Robakowska - Wejherowo Odrębna
- Linia nr 7: Gościcino PKP / Gościcino Robakowska - Wejherowo Cegielnia
- Linia nr 10: Kębłowo Wiejska - Wejherowo Pomorska
Budynki użyteczności publicznej w Gościcinie
[edytuj | edytuj kod]- Kościół
- Biblioteka Parafialna
- Ośrodek Zdrowia
- Straż Pożarna
- Szkoła Podstawowa
- Przedszkole
- Sklepy spożywcze i przemysłowe
- Zakłady usługowe
- Dworzec kolejowy
Kluby sportowe
[edytuj | edytuj kod]- Klub Sportowy Amator Gościcino
- Młodzieżowy Klub Sportowy Promotor Fan Gościcino
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Według rejestru zabytków NID[8] na listę zabytków wpisane są domy robotnicze (11 domów), ul. Drzewiarza 23-45, 30-48, 1909, nr rej.: A-1046 z 28.12.1983.
Ludzie związani z Gościcinem
[edytuj | edytuj kod]Cezary Klimek – nauczyciel, kierownik szkoły i działacz społeczny. W zaborze pruskim aż do 1920 roku językiem wykładowym był niemiecki, jedynie religii do 1905 roku uczono po polsku. Przed 1918 rokiem kierownikiem szkoły był Niemiec o nazwisku Fett, a nauczycielem Polak Cezary Klimek. Po zakończeniu I wojny światowej oraz odzyskaniu niepodległości (dla Pomorza było to w lutym 1920 roku) kierownikiem został Cezary Klimek, który pełnił tę funkcję do 1935 roku[9]. Angażował się również społecznie – w 1938 roku był sekretarzem kółka rolniczego w Gościcinie[10]. Jego imieniem i nazwiskiem nazwano jedną z ulic w Gościcinie[11].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 35385
- ↑ BIP gminy, sołectwa i sołtysi. Stan ludności w dn. 31.12.2023 [dostęp=2024-02-27]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 324 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Tomasz Panecki (red.), Prusy Królewskie w drugiej połowie XVI wieku : suplement. Cz. 1, Mapy, plany, Warszawa: Instytut Historii PAN, 2021, ISBN 978-83-66911-07-9 (pol.).
- ↑ "Najlepsza przestrzeń publiczna dla mieszkańców jest w... Osowej" https://archive.is/20160212054125/http://trojmiasto.wyborcza.pl/trojmiasto/56,35612,12975682,Goscicino___Dworek_Drzewiarza_,,3.html [dostęp 04.12.2012]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2021-12-28] .
- ↑ mgr Teresa Papis: Historia szkoły - Gościcino. Samorządowa Szkoła Podstawowa w Gościcinie. [dostęp 2017-02-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-12)].
- ↑ Bogusław Breza: Nieco o kółkach rolniczych. Miesięcznik Samorządowy Gminy Wejherowo, 2006, 10 (2006) s. 15. [dostęp 2017-02-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-11)].
- ↑ ul. Cezarego Klimka. infopolska.com. [dostęp 2020-04-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-09-28)].