Przejdź do zawartości

Glynis Barber

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Glynis Barber
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 października 1955
Durban

Zawód

aktorka

Współmałżonek

Paul Antony-Barber
(1976–1979; rozwód)
Michael Brandon
(od 1989)

Lata aktywności

od 1978

Glynis Barber z domu van der Riet[1] (ur. 25 października 1955 w Durbanie) – południowoafrykańska aktorka telewizyjna pochodzenia afrykanerskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w Durbanie[2] jako córka Heather Maureen z domu Robb i Fredericka Werndlya Barry’ego van der Rieta[3]. Kiedy miała pięć lat, jej rodzice rozwiedli się; wraz z matką przeprowadziła się do Johannesburga[4]. Dorastała w czasach apartheidu[5]. Glynis Barber wspominała, że zainspirowała ją Helen Suzman, kiedy gościła w szkole[5].

Jak wspominała, w wieku pięciu lat, po obejrzeniu komedii rodzinnej Rodzice, miejcie się na baczności z Hayley Mills, postanowiła zostać aktorką[5]. Dołączyła do grupy teatralnej i zainteresowała się literaturą[5]. Kiedy miała piętnaście lat, zainspirowana przez jednego z nauczycieli, przeczytała wszystkie dzieła Williama Szekspira. Jej matka i ojczym zgodzili się, że po ukończeniu szkoły będzie mogła wyjechać do Londynu, by studiować aktorstwo. Gdy miała siedemnaście lat, zmarła jej matka[5]. Przez następny rok podejmowała różne prace, była m.in. modelką[5]. W wieku osiemnastu lat, dzięki wsparciu ojczyma, opuściła RPA i rozpoczęła trzyletnie studia w Mountview Theatre School w Londynie[5]. Po ich ukończeniu pozostała w Anglii, gdzie podjęła pracę[5]. W latach 1976–1979 była żoną aktora Paula Anthony’ego-Barbera, którego poznała w szkole teatralnej[3].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Występowała w teatrze, w tym w przedstawieniu Once In A Lifetime w reżyserii Trevora Nunna w Royal Shakespeare Company i Hamlecie w roli Ofelii. W 1978 zadebiutowała w filmie kinowym w horrorze Terror u boku Jamesa Aubreya, Michaela Craze'a, Williama Russella i Petera Mayhew. W 1981 otrzymała pierwszą większą rolę Soolin w serialu science fiction BBC Blake’s 7. Rok później wcieliła się w tytułową postać w serialu Jane (1982).

W latach 1985–1986 grała policjantkę Harriet Makepeace w serialu kryminalnym ITV Dempsey i Makepeace na tropie[2]. Na planie tej produkcji poznała Michaela Brandona, grającego Jamesa Dempseya, jej serialowego partnera. Aktorzy pobrali się 18 listopada 1989[3]. Mają syna Alexandra (ur. 1992)[6].

Glynis Barber występowała także w filmach: dramacie Michaela Winnera The Wicked Lady (1983) z Faye Dunaway i Alanem Batesem, melodramacie Déjà Vu (1997) z Vanessą Redgrave i Stephenem Dillane, komedii fantasy On the Nose (2001) u boku Dana Aykroyda i Robbie’go Coltrane'a. W latach 2010–2011 i 2016–2017 wystąpiła łącznie w ponad 100 odcinkach opery mydlanej BBC EastEnders w roli Glendy Mitchell.

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]
  • 1978: Terror
  • 1981: Blake’s 7 (serial TV)
  • 1982: Horror Safari
  • 1982–1984: Jane (serial TV)
  • 1983: The Wicked Lady
  • 1983: Pies Baskerville’ów
  • 1985: Tangiers
  • 1985–1986: Dempsey i Makepeace na tropie (serial TV)
  • 1988: Tales of the Unexpected (serial TV)
  • 1994: Diagnoza morderstwo (serial TV)
  • 1997: Déjà Vu
  • 1998: Beings
  • 1999: Highlander: The Raven (serial TV)
  • 2001: On the Nose
  • 2006–2007: Emmerdale (serial TV)
  • 2009–2011: The Royal (serial TV)
  • 2010–2017: EastEnders (serial TV)
  • 2013: Na sygnale (serial TV)
  • 2013: Hammer of the Gods: Młot bogów[7]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Personalidade: Glynis Barber (África do Sul). InterFilmes.com. [dostęp 2012-03-17]. (port.).
  2. a b Glynis Barber. TV.com. [dostęp 2012-03-17]. (ang.).
  3. a b c Glynis Barber Biography. Film Reference. [dostęp 2018-07-11]. (ang.).
  4. Glynis Barber. Listal. [dostęp 2017-09-30]. (ang.).
  5. a b c d e f g h Glynis Barber: Biography. glynisbarber.com. [dostęp 2012-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-03)]. (ang.).
  6. Glynis Barber and Michael Brandon raise a toast as they celebrate 20 years of marriage. „Daily Mail”, 15 lutego 2010. [dostęp 2019-05-04]. (ang.).
  7. Glynis Barber w bazie IMDb (ang.). [dostęp 2019-05-04].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]