Glisno (gmina Lubniewice)
Wygląd
Na mapach:
52°28′33″N 15°14′31″E/52,475833 15,241944

wieś | |
![]() Pałac w Gliśnie – elewacja frontowa | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) |
761[2] |
Strefa numeracyjna |
95 |
Kod pocztowy |
69-210[3] |
Tablice rejestracyjne |
FSU |
SIMC |
0182900 |
Położenie na mapie gminy Lubniewice ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu sulęcińskiego ![]() | |
![]() | |
Strona internetowa |
Glisno (niem. Gleißen[4]) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie sulęcińskim, w gminie Lubniewice.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa gorzowskiego.
We wsi swoją siedzibę ma Klub Sportowy Glisno, który występuje w A-klasie. Na południowy wschód od wsi (folwark Posersfelde, późniejsze Osieczyce) funkcjonowała od roku 1820 najstarsza kopalnia węgla brunatnego na Ziemi Lubuskiej "Caroline & Herrmann"[5].
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[6]:
- kościół ewangelicki, obecnie rzymskokatolicki filialny pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa z 1837 roku
- zespół pałacowy z XVIII/XIX wieku:
- pałac
- oficyna
- park
- pawilon parkowy – sztuczna ruina
- mauzoleum.

Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 33194
- ↑ Wieś Glisno w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-07-20] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 301 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Gleißen. [dostęp 2021-09-09]. (niem.).
- ↑ Agnieszka Gontaszewska , W poszukiwaniu najstarszej kopalni węgla brunatnego na Ziemi Lubuskiej, „Przegląd Geologiczny”, 65, 2017, s. 549-554 .
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego - stan na 31.12.2012 r.. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 65. [dostęp 2013-02-11].