Przejdź do zawartości

Gibbsyt

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gibbsyt
Ilustracja
Właściwości chemiczne i fizyczne
Inne nazwy

Hydrargilit

Skład chemiczny

Al(OH)3

Twardość w skali Mohsa

2,5–3,5

Przełam

nierówny

Łupliwość

doskonała, najczęściej nierozpoznawalna w małych kryształach

Pokrój kryształu

kryształy drobne, tabliczkowe, słupkowe o kształcie pseudoheksagonalnym

Układ krystalograficzny

jednoskośny

Gęstość

2,30–2,40 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

zwykle biała, jasnoszara zielonawa lub czerwonawa

Rysa

biała

Połysk

szklisty lub perłowy

Gibbsyt (hydrargilit) Al(OH)3minerał, odmiana polimorficzna wodorotlenku glinu o zawartości 65,4% Al2O3, może zawierać domieszki SiO2, Fe2O3, MgO i inne. Występuje w skupieniach zbitych, blaszkowatych lub o budowie promienistej; czasem w postaci naskorupień i form naciekowych. Nazwa pochodzi o nazwiska amerykańskiego mineraloga George Gibbs (1776–1833).

Powstawanie

[edytuj | edytuj kod]

Powstaje w wyniku wietrzenia chemicznego glinokrzemianów w klimacie tropikalnym i subtropikalnym. Taki proces wietrzenia nazywany jest lateryzacja, a powstająca zwietrzelina wzbogacona w wodorotlenki/tlenki glinu nazywana jest laterytem lub boksytem.

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Składnik skał osadowych boksytów i laterytów; boksyty są rudą glinu. Jest typowym minerałem dla strefy utleniania.

Złoża: we Francji, na Węgrzech, w Jugosławii, Afryce Zachodniej, USA.

W Polsce znany z Jordanowa i Nowej Rudy.

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]