Gia Long
 Nguyễn Phúc Ánh, późniejszy cesarz Wietnamu Gia Long | |
| cesarz Wietnamu | |
| Okres | |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data i miejsce urodzenia |
1762 |
| Data i miejsce śmierci |
3 lutego 1820 |
| Miejsce spoczynku | |
| Ojciec |
Nguyễn Phúc Luân |
| Matka |
Nguyễn Thị Hoàn |
| Żona |
Thừa Thiên |
| Żona |
Thuận Thiên |
| Dzieci | |
Gia Long (Nguyễn Phúc Ánh), bardziej znany jako Nguyễn Ánh (ur. 1762, zm. 1820) – cesarz Wietnamu.
W 1777 jako najstarszy ocalały z rodu, został nominalnym władcą ogarniętego wojną domową południa Wietnamu. W 1802 po pokonaniu wszystkich przeciwników i zjednoczeniu całego kraju ogłosił się jedynym władcą Wietnamu i przyjął imię Gia Long.
Jako cesarz prowadził politykę umiarkowanego izolacjonizmu, kierując się raczej w stronę Chin i reszty Azji, niż mocarstw europejskich.
Zmarł w 1820. Założona przez niego dynastia Nguyễn panowała do 1945[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wiesław Olszewski, "Historia Wietnamu", Ossolineum, 1991