Przejdź do zawartości

Georg Schünemann

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Georg Schünemann
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 marca 1884
Berlin

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

2 stycznia 1945
Berlin

Przyczyna śmierci

samobójstwo

Instrumenty

flet

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

muzykolog, pedagog

Georg Schünemann (ur. 13 marca 1884 w Berlinie, zm. 2 stycznia 1945 tamże[1][2]) – niemiecki muzykolog i pedagog.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował grę na flecie u Emilla Prilla w konserwatorium Sterna w Berlinie[1]. Odbył też studia na Uniwersytecie Berlińskim w zakresie filologii i filozofii oraz muzykologii u Hermanna Kretzschmara, Oskara Fleischera, Maxa Friedlaendera, Carla Stumpfa i Johannesa Wolfa[1]. W 1907 roku uzyskał tytuł doktora na podstawie dysertacji Geschichte des Dirigierens (wyd. Lipsk 1913)[1]. Przez kilka lat występował z różnymi orkiestrami jako flecista[1][2]. W 1919 roku uzyskał habilitację i został wykładowcą berlińskiej Akademische Hochschule für Musik na stanowisku docenta, a od 1923 roku profesora[1]. Od 1920 do 1933 roku pełnił też funkcję jej dyrektora[1]. Zdymisjonowany w 1933 roku, pełnił w następnych latach funkcję dyrektora Staatliche Musikinstrumenten-Sammlung (od 1933) i oddziału muzycznego Preußische Staatsbibliothek (od 1935)[1].

Popełnił samobójstwo[2].

Wybrane prace

[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[2])

  • Das Lied der deutschen Kolonisten in Russland (Berlin 1923)
  • Die Musica des Listhenius (Berlin 1927)
  • Geschichte der deutschen Schulmusik (Lipsk 1928, 2. wydanie 1931)
  • Die Musikerziehung, cz. 1: Die Musik in Kindheit und Jugend, Schule und Volk (Lipsk 1930)
  • C.F. Zelter, der Begründer der preussischen Musikpflege (Berlin 1932)
  • Führer durch die deutsche Chorliteratur (2 tomy, Wolfenbüttel 1935–1936)
  • C.F. Zelter, Der Mensch und sein Werk (Berlin 1937)
  • Die Violine (Hamburg 1940)
  • Geschichte der Klaviermusik (Hamburg 1940, 2. wydanie w red. H. Gerigka 1953, 3. wydanie 1956)
  • Die Singakademie zu Berlin (Regensburg 1941)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 9. Część biograficzna s–sł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 186. ISBN 978-83-224-0865-0.
  2. a b c d Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3240–3241. ISBN 0-02-865530-3.