Generaloberst im Range eines Generalfeldmarschalls

Generaloberst im Range eines Generalfeldmarschalls lub Generaloberst mit dem Range als Generalfeldmarschall (pol. generał-pułkownik w stopniu feldmarszałka) – honorowy stopień generalski w siłach lądowych Armii Cesarstwa Niemieckiego, Reichswehry oraz Wehrmachtu^[1].

Generaloberst im Range eines Generalfeldmarschalls

Wojska Lądowe

Stopień wyższy	Generalfeldmarschall
Stopień niższy	Generaloberst
Oznaczenie stopnia Generaloberst w Armii Cesarstwa Niemieckiego 1854–1919
naramiennik
naramiennik do munduru wyjściowego
Oznaczenie stopnia w Armii Cesarstwa Niemieckiego 1871–1911
naramiennik
naramiennik do munduru wyjściowego
Oznaczenie stopnia w Armii Cesarstwa Niemieckiego 1911–1919
naramiennik
naramiennik do munduru wyjściowego
Oznaczenie stopnia w Heer 1919–1945
naramiennik
Multimedia w Wikimedia Commons

• 
  Naramiennik Generaloberst mit dem Rang als Generalfeldmarschall (1911–1919)

Stopień Generaloberst został utworzony w 1854 roku, pierwotnie dla cesarza Wilhelma I, ponieważ członkowie rodziny królewskiej nie byli awansowani do rangi marszałka polnego, gdyż stopień ten można było uzyskać jedynie za ważne zasługi w czasie wojny. W XIX wieku stopień Generaloberst był stopniem honorowym i zazwyczaj nadawanym tylko członkom rodzin książęcych. Regularny awans zawodowych oficerów do tego stopnia rozpoczął się dopiero w 1911 roku^[2].

Ponieważ stopień Generalfeldmarschall był nadawany tylko w czasie wojny, utworzono dodatkowe wyróżnienie, Generaloberst im Range eines Generalfeldmarschalls. Generałowie awansowani na ten stopień mieli prawo nosić trzy gwiazdki i skrzyżowane laski marszałkowskie na naramiennikach (w porównaniu do trzech gwiazdek u generała-pułkownika), jednak w 1911 roku laski marszałkowskie zostały zastąpione przez cztery gwiazdki^[3][4][5]. Stopień ten otrzymali m.in. Hans von Plessen^[6] i Alexander von Pape(inne języki)^[7].

• 
  Epolety do munduru galowego