Przejdź do zawartości

Franjo Šeper

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franjo Šeper
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Herb duchownego Veritatem facientes in caritate
Czynić prawdę w miłości
Kraj działania

Jugosławia, Watykan

Data i miejsce urodzenia

2 października 1905
Osijek

Data i miejsce śmierci

30 grudnia 1981
Rzym

Miejsce pochówku

Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Zagrzebiu

Prefekt Świętej Kongregacji Nauki Wiary
Okres sprawowania

1968–1981

Arcybiskup metropolita Zagrzebia
Okres sprawowania

1960–1969

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

26 października 1930

Nominacja biskupia

22 lipca 1954

Sakra biskupia

21 sierpnia 1954

Kreacja kardynalska

22 lutego 1965
Paweł VI

Kościół tytularny

Santi Pietro e Paolo a Via Ostiense

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

21 sierpnia 1954

Konsekrator

Josip Antun Ujcic

Współkonsekratorzy

Franjo Salis-Seewis
Josip Lach

Franjo Šeper (ur. 2 października 1905 w Osijeku, zm. 30 grudnia 1981 w Rzymie) – chorwacki biskup rzymskokatolicki, arcybiskup metropolita Zagrzebia w latach 1960–1969, prefekt Świętej Kongregacji Nauki Wiary w latach 1968–1981, kardynał od 1965.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie ubogiego krawca w Osijeku. Ukończył Papieski Uniwersytet Gregoriański w Rzymie, gdzie też 26 października 1930 przyjął święcenia kapłańskie. Razem z nim został wyświęcony Alojzije Stepinac, późniejszy kardynał.

W latach 1930–1934 pracował jako duszpasterz w archidiecezji zagrzebskiej. Od 1934 do 1941 był sekretarzem arcybiskupa Zagrzebia. Od 1941 pełnił funkcję rektora seminarium w Zagrzebiu.

22 lipca 1954 papież Pius XII mianował go koadiutorem arcybiskupa Zagrzebia i arcybiskupem tytularnym Philippopolis w Tracji. 5 marca 1960 został arcybiskupem metropolitą Zagrzebia. W latach 1962–1965 był aktywnym uczestnikiem soboru watykańskiego II. W 1965 został wyniesiony do godności kardynalskiej z tytułem prezbitera Santi Pietro e Paolo a Via Ostiense przez papieża Pawła VI, który 8 stycznia 1968 mianował go prefektem Świętej Kongregacji Nauki Wiary. 20 sierpnia 1969 zrezygnował z rządów archidiecezją zagrzebską. Od 12 grudnia 1974 do 24 maja 1976 był kamerlingiem Świętego Kolegium Kardynałów. Uczestniczył w dwóch konklawe w 1978. Zrezygnował z kierowania kongregacją 25 listopada 1981, a miesiąc później zmarł w Rzymie.

Pochowany został w katedrze metropolitalnej w Zagrzebiu.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]