Przejdź do zawartości

Francis Bourne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Francis Bourne
Kardynał prezbiter
Prymas Anglii i Walii (1903–1935)
Ilustracja
Ne cede malis
Kraj działania

Anglia

Data i miejsce urodzenia

23 marca 1861
Claphan

Data i miejsce śmierci

1 stycznia 1935
Londyn

Miejsce pochówku

katedra Westminsterska

Arcybiskup Westminster
Okres sprawowania

1903–1935

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

11 czerwca 1884

Nominacja biskupia

27 marca 1896

Sakra biskupia

1 maja 1896

Kreacja kardynalska

27 listopada 1911
Pius X

Kościół tytularny

S. Pudenziana

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

1 maja 1896

Konsekrator

Herbert Vaughan

Współkonsekratorzy

John Baptist Butt
Thomas Whiteside

Francis Alphonsus Bourne (ur. 23 marca 1861 w Claphan, zm. 1 stycznia 1935 w Londynie) – angielski duchowny katolicki, arcybiskup Westminster, prymas Anglii i Walii, kardynał.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jego matka pochodziła z Irlandii, ojciec był konwertytą. Początkowo wstąpił do dominikanów, ale po roku opuścił zakon i po ukończeniu studiów między innymi we Francji otrzymał święcenia kapłańskie 11 czerwca 1884. Pracował w Blackheath, Mortlake i West Grinstead.

27 marca 1896 otrzymał nominację na koadiutora biskupa Southwark. Sakry udzielił kardynał Herbert Vaughan. Sukcesję przejął rok później. Po śmierci kard. Vaughana w 1903 został jego następcą na urzędzie arcybiskupa westminsterskiego. Był odtąd zwierzchnikiem Kościoła w Anglii i Walii. W 1911 podniesiony do rangi kardynała prezbitera z tytułem Santa Pudenziana. Jego dewizą było hasło Ne cede malis (pol. Nie ustępuj przed złem). Był raczej konserwatystą i przeciwnikiem modernizmu, nie popierał też dialogu międzywyznaniowego. Jego rządy trwały ponad 30 lat. W tym czasie brał udział w konklawe 1914 i 1922 roku.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]