Francesco Vecellio

Francesco Vecellio
Data i miejsce urodzenia	ok. 1475 ; Pieve di Cadore
Data i miejsce śmierci	ok. 1560 ; Pieve di Cadore
Narodowość	włoska
Dziedzina sztuki	malarstwo
Epoka	renesansowy
	Multimedia w Wikimedia Commons

Francesco Vecellio (ur. ok. 1475^[a] w Pieve di Cadore, zm. ok. 1560 tamże) – włoski malarz, starszy brat Tycjana i jego bliski współpracownik. Jego obrazy znajdują się w różnych kościołach Wenecji Euganejskiej, w tym w kościele San Salvador w Wenecji^[1].

Życie twórczość

Niewiele wiadomo o życiu i twórczości Francesca Vecelllia, być może dlatego, że często zmieniał zawody, będąc na zmianę artystą, żołnierzem, przedsiębiorcą i urzędnikiem^[2].

W 1487 roku został wysłany do Wenecji aby studiować malarstwo. W 1495 roku porzucił malarstwo i został żołnierzem^[3].

W latach 1511–1513, Francesco pomagał Tycjanowi malować freski w Scuola del Santo w Padwie, po czym obaj powrócili do Wenecji i otworzyli pracownię w San Samuele. Około 1516 roku Francesco powrócił do wojska, gdzie doznał poważnych ran, po czym powrócił do wspólnego życia z bratem. Od roku 1517 do około 1524 obaj bracia pracowali w Veneto^[2].

W 1523 roku namalował kilka obrazów dla kościołów w Wenecji (San Salvador), Oriago i Camposampiero, a w 1528 obraz dla kościoła w San Vito di Cadore^[3].

Francesco był drużbą na ślubie Tycjana z Cecylią 25 listopada 1525 roku. Trzy lata później obaj pracowali obaj w Wenecji malując na zlecenie doży Andrei Grittiego freski w kaplicy San Nicolò w Pałacu Dożów. Francesco rozpoczął najbardziej twórczy okres w swojej karierze. W latach 1530–1534 korespondował z bratem pracując nad 4 obrazami, mającymi ozdobić drzwi prospektu organowego w kościele San Salvador osiągając najwyższą artystyczną ekspresję. Po powrocie do Pieve di Cadore poświęcił się handlowi i obowiązkom urzędnika komunalnego. Dokumenty wskazują, że po tym czasie bracia nie widywali się zbyt często, ale jest prawdopodobne, że Francesco od czasu do czasu przyjeżdżał do Wenecji do pracy w warsztacie Tycjana. Zmarł zimą 1559–1560 roku. Został pochowany w grobowcu rodzinnym w Pieve di Cadore. Kilka lat po jego śmierci Tycjan uhonorował pamięć brata malując kompozycję wotywną z portretem Francesca w okresie jego starości ukazanego jako świętego Andrzeja i własny autoportret jako jego czciciela^[2].

Boże Narodzenie z pasterzami, 1519–1526, Museum of Fine Arts, Houston
Madonna z Dzieciątkiem, Musée Jacquemart-André
Francesco Vecellio, Przemienienie Pańskie, kościół San Salvador
Zmartwychwstanie Pańskie, kościół San Salvador

Uwagi

↑ Według Save Venice Inc. w 1483.

Przypisy

↑ Treccani.it: Vecèllio, Francesco. www.treccani.it. [dostęp 2016-08-28]. (wł.).
↑ ^a ^b ^c Save Venice Inc.: Francesco Vecellio’s Organ Door Shutters in San Salvador. savevenice.org. [dostęp 2016-08-28]. (ang.).
↑ ^a ^b Stefano Ticozzi: Vite dei pittori Vecellj, di cadore. Milano: Antonio Fortunato Stella, 1817 (forma oryginalna), 2010 (forma cyfrowa), s. 525–529. (wł.).

[1] Według Save Venice Inc. w 1483.

[2] Treccani.it: Vecèllio, Francesco. www.treccani.it. [dostęp 2016-08-28]. (wł.).

[Save_Venice_Inc.-3] Save Venice Inc.: Francesco Vecellio’s Organ Door Shutters in San Salvador. savevenice.org. [dostęp 2016-08-28]. (ang.).

[Ticozzi-4] Stefano Ticozzi: Vite dei pittori Vecellj, di cadore. Milano: Antonio Fortunato Stella, 1817 (forma oryginalna), 2010 (forma cyfrowa), s. 525–529. (wł.).

[a]