Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sezon 1982 Formuły 1 – 33. sezon o Mistrzostwo Świata Formuły 1. Rozpoczął się 23 stycznia 1982 na torze Kyalami w Midrand w Południowej Afryce, a zakończył się 25 września 1982 na torze Caesars Palace w Las Vegas w Stanach Zjednoczonych.
Mistrzem świata kierowców został po raz pierwszy (i jedyny) Keke Rosberg z zespołu Williams, natomiast mistrzem świata wśród konstruktorów został po raz siódmy zespół Ferrari.
| Zespół
|
Konstruktor
|
Pojazd
|
Silnik
|
Opony
|
Nr
|
Kierowca
|
Rundy
|
 Motor Racing Developments
|
Brabham-BMW
|
BT50
|
BMW 1.5 R4T
|
G
|
1
|
 Nelson Piquet
|
1, 5–16
|
| 2
|
 Riccardo Patrese
|
1, 5, 9–16
|
| Brabham-Ford
|
BT49C
BT49D
|
Ford Cosworth DFV 3.0 V8
|
1
|
Nelson Piquet
|
2–3
|
| 2
|
Riccardo Patrese
|
2–3, 6–8
|
| Team Tyrrell
|
Tyrrell-Ford
|
011
|
Ford Cosworth DFV 3.0 V8
|
G
|
3
|
Michele Alboreto
|
1–16
|
| 4
|
 Slim Borgudd
|
1–3
|
| Brian Henton
|
4–16
|
| TAG Williams Team
|
Williams-Ford
|
FW07C
FW07D
FW08
|
Ford Cosworth DFV 3.0 V8
|
G
|
5
|
 Carlos Reutemann
|
1–2
|
 Mario Andretti
|
3
|
 Derek Daly
|
5–16
|
| 6
|
 Keke Rosberg
|
1–3, 5–16
|
| Marlboro McLaren International
|
McLaren-Ford
|
MP4/1B
|
Ford Cosworth DFV 3.0 V8
|
M
|
7
|
John Watson
|
1–3, 5–16
|
| 8
|
 Niki Lauda
|
1–3, 5–16
|
 Team ATS
|
ATS-Ford
|
D5
|
Ford Cosworth DFV 3.0 V8
|
A
M
|
9
|
Manfred Winkelhock
|
1–16
|
| 10
|
 Eliseo Salazar
|
1–16
|
| Team Lotus
|
Lotus-Ford
|
87B
91
|
Ford Cosworth DFV 3.0 V8
|
G
|
11
|
Elio de Angelis
|
1–3, 5–16
|
| 12
|
Nigel Mansell
|
1–3, 5–8, 10, 12–16
|
| Roberto Moreno
|
9
|
| Geoff Lees
|
11
|
| Ensign Racing
|
Ensign-Ford
|
N180B
N181
|
Ford Cosworth DFV 3.0 V8
|
A
M
|
14
|
 Roberto Guerrero
|
1–3, 5–16
|
 Equipe Renault Elf
|
Renault
|
RE30B
|
Renault-Gordini EF1 1.5 V6T
|
M
|
15
|
Alain Prost
|
1–16
|
| 16
|
René Arnoux
|
1–16
|
Rothmans March Grand Prix Team
LBT Team March
|
March-Ford
|
821
|
Ford Cosworth DFV 3.0 V8
|
P
A
|
17
|
Jochen Mass
|
1–3, 5–11
|
| Rupert Keegan
|
12–16
|
| 18
|
Raúl Boesel
|
1–3, 5–16
|
| 19
|
 Emilio de Villota
|
5–9
|
| Fittipaldi Automotive
|
Fittipaldi-Ford
|
F8D
F9
|
Ford Cosworth DFV 3.0 V8
|
P
|
20
|
Chico Serra
|
1–3, 5–16
|
| Marlboro Team Alfa Romeo
|
Alfa Romeo
|
179D
182
182B
|
Alfa Romeo 1260 3.0 V12
Alfa Romeo 890T 1.5 V8T
|
M
|
22
|
Andrea de Cesaris
|
1–16
|
| 23
|
Bruno Giacomelli
|
1–16
|
| Equipe Talbot Gitanes
|
Ligier-Matra
|
JS17B
JS19
|
Matra MS81 3.0 V12
|
M
|
25
|
Eddie Cheever
|
1–3, 5–16
|
| 26
|
Jacques Laffite
|
1–3, 5–16
|
| Scuderia Ferrari SpA SEFAC
|
Ferrari
|
126C2
|
Ferrari 021 1.5 V6T
|
G
|
27
|
 Gilles Villeneuve
|
1–5
|
| Patrick Tambay
|
9–16
|
| 28
|
Didier Pironi
|
1–12
|
| Mario Andretti
|
15–16
|
| Arrows Racing Team
|
Arrows-Ford
|
A4
A5
|
Ford Cosworth DFV 3.0 V8
|
G
|
29
|
Brian Henton
|
1–3
|
 Marc Surer
|
5–16
|
| 30
|
Mauro Baldi
|
1–3, 5–16
|
| Osella Squadra Corse
|
Osella-Ford
|
FA1C
FA1D
|
Ford Cosworth DFV 3.0 V8
|
M
|
31
|
Jean-Pierre Jarier
|
1–16
|
| 32
|
Riccardo Paletti
|
1–8
|
 Theodore Racing Team
|
Theodore-Ford
|
TY01
TY02
|
Ford Cosworth DFV 3.0 V8
|
A
G
|
33
|
Derek Daly
|
1–3
|
 Jan Lammers
|
5–7, 9–11
|
| Geoff Lees
|
8
|
| Tommy Byrne
|
12–16
|
Candy Toleman Motorsport
Toleman Group Motorsport
|
Toleman-Hart
|
TG181B
TG181C
TG183
|
Hart 415T 1.5 R4T
|
P
|
35
|
Derek Warwick
|
1–6, 9–16
|
| 36
|
Teo Fabi
|
1–6, 9–16
|
| Zespół
|
Konstruktor
|
Pojazd
|
Silnik
|
Opony
|
Nr
|
Kierowca
|
Rundy
|
- Héctor Rebaque przeniósł się do serii CART. Jego miejsce w zespole Brabham zajął Riccardo Patrese.
- Po sezonie 1981, kierowcy Williamsa, Alan Jones i Carlos Reutemann ogłosili, że kończą starty w Formule 1. Miejsce Jonesa zajął dotychczasowy kierowca Fittipaldi, Keke Rosberg. Reutemann zaś zmienił zdanie i powrócił do brytyjskiej stajni.
- Po trzech latach, Niki Lauda powrócił do Formuły 1, zastępując Andreę de Cesarisa w ekipie McLaren.
- Riccardo Paletti zastąpił Beppe Gabbiani w zespole Osella.
- Chico Serra zastąpił Keke Rosberga w ekipie Fittipaldi.
- Pierwotnie Marc Surer miał zająć miejsce Riccardo Patrese w zespole Arrows, jednak w trakcie testów przedsezonowych złamał obie nogi podczas testów przedsezonowych na torze Kyalami. Jego miejsce miał zająć Patrick Tambay, lecz przed pierwszym wyścigiem sezonu, z powodu strajku kierowców, Francuz opuścił Arrowsa, a jego miejsce zajął Brian Henton.
- Eliseo Salazar przeniósł się z zespołu Ensign do ekipy ATS. Jego miejsce w brytyjskim zespole zajął Roberto Guerrero.
- Derek Daly zajął miejsce Marka Surera w zespole Theodore.
- Teo Fabi zastąpił Briana Hentona w Tolemanie.
- Po dwóch wyścigach, Carlos Reutemann zdecydował się opuścić Williamsa. Jego miejsce zajmowali Mario Andretti (w Grand Prix Stanów Zjednoczonych - Zachód) i Derek Daly (od Grand Prix Belgii do końca sezonu).
- Z powodu konfliktu FISA-FOCA z rywalizacji w Grand Prix San Marino wycofało się część zespołów stojących po stronie FOCA, czyli McLaren, Brabham, Williams i Lotus.
- Gilles Villeneuve zginął w wypadku, do którego doszło podczas kwalifikacji do wyścigu o Grand Prix Belgii. W trzech kolejnych wyścigach, Ferrari wystawiało samochód tylko dla Didiera Pironiego. Od Grand Prix Holandii drugie miejsce we włoskiej stajni zajmował Patrick Tambay.
- Z powodu urazu, którego doznał podczas Grand Prix Kanady, Nigel Mansell był zastępowany przez Roberto Moreno (w Holandii) i Geoffa Leesa (w Wielkiej Brytanii).
- Riccardo Paletti zginął w wyniku obrażeń odniesionych podczas Grand Prix Kanady. Zespół Osella do końca sezonu wystawiał samochód tylko dla Jean-Pierre Jariera.
- Po wypadku podczas Grand Prix Francji, Jochen Mass opuścił Formułę 1. Jego miejsce w zespole zajął Rupert Keegan.
- Derek Daly przejął drugi kokpit Williamsa, po odejściu Mario Andrettiego. Jego miejsce w ekipie Theodore zajmowali Jan Lammers (od Grand Prix Belgii do Grand Prix Stanów Zjednoczonych - Wschód i od Grand Prix Holandii do Grand Prix Francji), Geoff Lees (w Grand Prix Kanady) i Tommy Byrne (od Grand Prix Niemiec do końca sezonu).
- Didier Pironi przed startem wyścigu o Grand Prix Niemiec miał wypadek, w którym odniósł poważne obrażenia nóg. Na dwa wyścigi przed końcem zastąpił go Mario Andretti.
- Grand Prix Argentyny pierwotnie miało się odbyć 7 marca, jednak został on odwołany wskutek braku sponsorów. Większość z nich wycofała się, wskutek niepewności po strajku kierowców podczas Grand Prix Południowej Afryki.
- Grand Prix Hiszpanii po zeszłorocznej edycji nie został uwzględniony w kalendarzu na sezon 1982 z kilku powodów. Tor nie był lubiany przez kierowców, ponadto organizatorzy wyścigu nie wpłacili za organizację wyścigu w sezonie 1981. Po uiszczeniu wpłaty, wyścig został przywrócony do kalendarza i miał on odbyć się 27 czerwca, jednak protest zespołów wobec niebezpiecznej natury toru Circuito del Jarama spowodował, że runda została wykreślona z kalendarza.
- Do kalendarza dołączyły dwa wyścigi – Grand Prix Stanów Zjednoczonych - Wschód i Grand Prix Szwajcarii. Dzięki rundzie w Detroit, Stany Zjednoczone zostały pierwszym państwem w Formule 1, który organizował w jednym sezonie trzy wyścigi. Grand Prix Szwajcarii wróciło po 28 latach do kalendarza – choć od 1955 wyścigi samochodowe są zakazane na terenie Szwajcarii[a], eliminacja odbyła się na torze Circuit Dijon-Prenois we Francji.
Legenda oznaczeń w tabelach wyników
Wyświetl szablon na nowej stronie
|
| Oznaczenie
|
Wyjaśnienie
|
| Złoty
|
Zwycięzca lub mistrzostwo
|
| Srebrny
|
2. miejsce lub wicemistrzostwo
|
| Brązowy
|
3. miejsce lub II wicemistrzostwo
|
| Zielony
|
Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
|
| Niebieski
|
Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
|
| Czerwony
|
Nie zakwalifikował się (NZ)
|
| Nie prekwalifikował się (NPK)
|
| Różowy
|
Nie ukończył (NU)
|
| Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
|
| Czarny
|
Zdyskwalifikowany (DK)
|
| Wykluczony (WYK/EX)
|
| Biały
|
Nie wystartował (NW)
|
| Kontuzjowany (K/INJ)
|
| Wyścig odwołany (OD/C)
|
| Bez koloru
|
Został wycofany (WYC/WD)
|
| Nie przybył (NP/DNA)
|
| Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
|
| Nie został zgłoszony (–)
|
| Pogrubienie
|
Start z pole position
|
| Kursywa
|
Najszybsze okrążenie wyścigu
|
| †
|
Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
|
| *
|
Sezon w trakcie
|
| 1/2/3
|
Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
|
| Lista systemów punktacji Formuły 1
|
| Poz.
|
Konstruktor
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Punkty
|
| 1
|
Ferrari
|
NU
|
NU
|
DK
|
2
|
NW
|
|
|
|
8
|
3
|
4
|
1
|
4
|
NW
|
2
|
NW
|
74
|
| 18
|
6
|
NU
|
1
|
NW
|
2
|
3
|
9
|
1
|
2
|
3
|
NW
|
|
|
3
|
NU
|
| 2
|
McLaren-Ford
|
6
|
2
|
6
|
|
1
|
NU
|
1
|
3
|
9
|
NU
|
NU
|
NU
|
9
|
13
|
4
|
2
|
69
|
| 4
|
NU
|
1
|
|
DK
|
NU
|
NU
|
NU
|
4
|
1
|
8
|
NW
|
5
|
3
|
NU
|
NU
|
| 3
|
Renault
|
1
|
1
|
NU
|
NU
|
NU
|
7
|
NS
|
NU
|
NU
|
6
|
2
|
NU
|
8
|
2
|
NU
|
4
|
62
|
| 3
|
NU
|
NU
|
NU
|
NU
|
NU
|
10
|
NU
|
NU
|
NU
|
1
|
2
|
NU
|
16
|
1
|
NU
|
| 4
|
Williams-Ford
|
2
|
NU
|
NU
|
|
NU
|
6
|
5
|
7
|
5
|
5
|
7
|
NU
|
NU
|
9
|
NU
|
6
|
58
|
| 5
|
DK
|
2
|
|
2
|
NU
|
4
|
NU
|
3
|
NU
|
5
|
3
|
2
|
1
|
8
|
5
|
| 5
|
Lotus-Ford
|
8
|
NU
|
5
|
|
4
|
5
|
NU
|
4
|
NU
|
4
|
NU
|
NU
|
1
|
6
|
NU
|
NU
|
30
|
| NU
|
3
|
7
|
|
NU
|
4
|
NU
|
NU
|
NZ
|
NU
|
12
|
9
|
NU
|
8
|
7
|
NU
|
| 6
|
Tyrrell-Ford
|
7
|
4
|
4
|
3
|
NU
|
10
|
NU
|
NU
|
7
|
NU
|
6
|
4
|
NU
|
7
|
5
|
1
|
25
|
| 16
|
7
|
10
|
NU
|
NU
|
8
|
9
|
NS
|
NU
|
8
|
10
|
7
|
NU
|
11
|
NU
|
8
|
| 7
|
Brabham-BMW
|
NU
|
|
|
|
5
|
NU
|
NZ
|
1
|
2
|
NU
|
NU
|
NU
|
NU
|
4
|
NU
|
NU
|
22
|
| NU
|
|
|
|
NU
|
|
|
|
15
|
NU
|
NU
|
NU
|
NU
|
5
|
NU
|
NU
|
| 8
|
Ligier-Matra
|
NU
|
NU
|
NU
|
|
3
|
NU
|
2
|
10
|
NZ
|
NU
|
16
|
NU
|
NU
|
NU
|
6
|
3
|
20
|
| NU
|
NU
|
NU
|
|
9
|
NU
|
6
|
NU
|
NU
|
NU
|
14
|
NU
|
3
|
NU
|
NU
|
NU
|
| 9
|
Brabham-Ford
|
|
DK
|
NU
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
19
|
|
|
NU
|
3
|
|
|
1
|
NU
|
2
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 10
|
Alfa Romeo
|
13
|
NU
|
NU
|
NU
|
NU
|
3
|
NU
|
6
|
NU
|
NU
|
NU
|
NU
|
NU
|
10
|
10
|
9
|
7
|
| 11
|
NU
|
NU
|
NU
|
NU
|
NU
|
NU
|
NU
|
11
|
7
|
9
|
5
|
NU
|
12
|
NU
|
10
|
| 11
|
Arrows-Ford
|
NZ
|
NZ
|
NU
|
|
7
|
9
|
8
|
5
|
10
|
NU
|
13
|
6
|
NU
|
15
|
NU
|
7
|
5
|
| NZ
|
10
|
NZ
|
|
NU
|
NZ
|
NU
|
8
|
6
|
9
|
NU
|
NU
|
6
|
NZ
|
12
|
11
|
| 12
|
ATS-Ford
|
10
|
5
|
NU
|
DK
|
NU
|
NU
|
NU
|
NZ
|
12
|
NZ
|
11
|
NU
|
NU
|
NU
|
NZ
|
NS
|
4
|
| 9
|
NU
|
NU
|
5
|
NU
|
NU
|
NU
|
NU
|
13
|
NZ
|
NU
|
NU
|
NZ
|
14
|
9
|
NZ
|
| 13
|
Osella-Ford
|
NU
|
9
|
NU
|
4
|
NU
|
NZ
|
NU
|
NU
|
14
|
NU
|
NU
|
NU
|
NZ
|
NU
|
NU
|
NW
|
3
|
| NZ
|
NPK
|
NZ
|
NU
|
NPK
|
NPK
|
NW
|
NU
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 14
|
Fittipaldi-Ford
|
17
|
NU
|
NZ
|
|
6
|
NPK
|
11
|
NZ
|
NU
|
NU
|
NZ
|
11
|
7
|
NZ
|
11
|
NZ
|
1
|
| —
|
March-Ford
|
12
|
8
|
8
|
|
NU
|
NZ
|
7
|
11
|
NU
|
10
|
NU
|
NZ
|
NU
|
NU
|
NZ
|
12
|
0
|
| 15
|
NU
|
9
|
|
8
|
NPK
|
NU
|
NU
|
NU
|
NZ
|
NZ
|
NU
|
NZ
|
NU
|
NZ
|
13
|
|
|
|
|
|
NPK
|
NPK
|
NZ
|
NZ
|
NPK
|
|
|
|
|
|
|
|
| —
|
Ensign-Ford
|
WD
|
NZ
|
NU
|
|
NZ
|
NZ
|
NU
|
NU
|
NZ
|
NU
|
NZ
|
8
|
NU
|
NU
|
NS
|
NW
|
0
|
| —
|
Toleman-Hart
|
NU
|
NZ
|
NPK
|
NU
|
NU
|
NZ
|
|
|
NU
|
NU
|
15
|
10
|
NU
|
NU
|
NU
|
NU
|
0
|
| NZ
|
NZ
|
NZ
|
NS
|
NU
|
NPK
|
|
|
NZ
|
NU
|
NU
|
NZ
|
NU
|
NU
|
NU
|
NZ
|
| —
|
Theodore-Ford
|
14
|
NU
|
NU
|
|
NZ
|
NZ
|
NZ
|
NU
|
NU
|
NZ
|
NZ
|
NZ
|
NU
|
NZ
|
NZ
|
NU
|
0
|
| Poz
|
Kierowca
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Punkty
|
- ↑ Zakaz został częściowo zniesiony w 2015, lecz tylko do wyścigów z samochodami elektrycznymi
