Przejdź do zawartości

Fernando Lahille

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fernando Lahille
Data urodzenia

18 sierpnia 1861

Data śmierci

13 lipca 1940

profesor
Specjalność: ichtiologia
Alma Mater

Uniwersytet Paryski

Uczelnia

Uniwersytet w Buenos Aires,
Uniwersytet w Tuluzie

Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)
Fragment pancerza Glyptodon clavipes z dawnej kolekcji Fernando Lahille

Fernando Lahille (18 sierpnia 1861, zm. 13 lipca 1940) – francuski zoolog. Specjalizował się w ichtiologii oraz w biologii osłonic.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się we Francji 18 sierpnia 1861 roku. Otrzymał doktorat z nauk przyrodniczych na Uniwersytecie w Paryżu w 1891 roku oraz z medycyny w roku 1893. Wykładał jako profesor na Uniwersytecie w Tuluzie w latach 1890–1892. W dniu 15 września 1893 roku wyjechał do Argentyny; towarzyszył mu Francisco Pascasio Moreno. W Argentynie rozwinął działalność naukową.

Działalność

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1893–1899 zarządzał sekcją zoologiczną w Museo de La Plata. Zaprojektowane i utworzone w 1898 w Mar del Plata nadbrzeżne laboratorium biologii morskiej zapoczątkowało INIDEP (Instituto Nacional de Investigación y Desarrollo Pesquero)[1].

Zarządzał departamentem ds. rybołówstwa i dzikiej przyrody w argentyńskim Ministerstwie Rolnictwa. Prowadził badania nad szkodnikami i hodowlą zwierząt. Założył Laboratorium Zoologii Stosowanej. W latach 1904–1930 wykładał w Escuela Mariano Acosta. Był profesorem Wydziału Rolnictwa i Medycyny Weterynaryjnej na Uniwersytecie w Buenos Aires w latach 1910–1930. Rozwinął system oznaczeń geograficznych[2].

W 1896 roku został zaproszony do Ushuaia (Ziemia Ognista) przez gubernatora Pedra Godoya, by kierował misją naukową zorganizowaną przez Francisca Morena, a następnie dyrektora Museo de La Plata, która miała na celu badania morskich i klimatycznych cech obszaru. Przebieg misji zaplanował Nicholas Alboff, który współpracował z biologami Emilio Beaufilsem oraz Carlosem Lahille. W trakcie badań miał okazję nawiązać kontakt z członkami plemienia Selknam, zamieszkałymi nieopodal San Sebastián. Wyniki badań antropologicznych nad plemieniem Selknam oraz wykonane zdjęcia ukazały się w „Revista del Museo de La Plata” w roku 1926[3][4][5][6].

Lahille podpisał umowę dla stowarzyszenia Sociedad Ornitológica del Plata, założonego 28 lipca 1916 roku; obecnie organizacja znana jako Aves Argentinas - Asociación Ornitológica del Plata.

Zmarł 13 lipca 1940 roku[3].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Otrzymał nagrody, dyplomy i medale w skali krajowej i międzynarodowej, m.in. w 1911 roku otrzymał złoty medal na wystawie w Turynie i srebrny medal na wystawie w Roubaix. W 1926 roku został określony jako „akademik” Argentyńskiego Towarzystwa Nauk Przyrodniczych, a w 1930 roku jako „Profesor Honorowy” na Uniwersytecie w Buenos Aires. W 1934 roku został odznaczony Legią Honorową[7].

Jego nazwisko zostało upamiętnione w nazwie jednego z przedstawicieli rodziny Sebastidae, Helicolenus lahillei[8], a także w nazwie wyspy Lahille Island (Antarktyka).

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Autorstwem Fernanda Lahille’a ukazały się następujące publikacje[9]:

  • Enumeración de los peces cartilaginosos, piectognatos y gimnótidos encontrados en las aguas argentinas (1921)
  • Matériaux pour servir a l'histoire des Oonas indigènes de la Terre de feu: planches (1926)
  • Estabilidad, evolución, adaptación y progreso (1938)
  • Informe preliminar del viaje de exploración del Azopardo al golfo San Matías
  • Aplicación de las ciencias naturales a la colonización de las costas del Sud
  • Fines de verano en la Tierra del Fuego
  • Las ballenas en nuestros mares; sus costumbres y aprovechamiento
  • El dominio nacional de la pesca marítima
  • Preparación de un atlas talasográfico para el fomento de las industrias marítimas
  • La verité sur les indiens de la Terre de Feu
  • Población y colonización de las costas del Sur
  • Notaciones de las nervaduras alares de los mosquitos
  • La colonización en el Sud; notas sobre la pesca en la costa atlántica
  • El transporte de pescado fresco en los ferrocarriles
  • Algunos animales marinos de las islas Sandwich
  • Vestigios griegos en el idioma de los onas

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Fundación Nuestromar: Los 30 años del INIDEP. 5 listopada 2007. [dostęp 2013-01-04].
  2. Hugo Luis López & Adriana E. Aquino: Fernando Lahille (Ictiólogo). Naturalis. Repositorio Institucional de la Facultad de Ciencias Naturales y Museo, 1996. [dostęp 2013-01-04].
  3. a b Juan E. Belza: En la isla del fuego. 3º. Población. Buenos Aires: Instituto de Investigaciones Históricas Tierra del Fuego, 1977, s. 257.
  4. El diario del Fin del Mundo: Efemérides. 3 de febrero de 1896. Esto pasó en nuestra región: llegan científicos y cambian el objetivo de su investigación. 3 lutego 2011. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-06)].
  5. Gabriela Nacach: Tierra del Fuego: construcción científico-política de la exclusión y contraimagen del ideal citadino. SciELO España - Scientific Electronic Library Online, 10 października 2011. [dostęp 2023-03-05].
  6. Carlos Baldassarre. Recortando las fotos de Lahille. Koschiot y Tenenesk, dos casos en particular sobre la cultura selk'nam (ona). „Revista TEFROS”. 7, 2009. 
  7. Horacio Aguilar. Fernando Lahille. Difundir la ciencia. „El carnotaurus. Boletín del Museo Argentino de Ciencias Naturales Bernardino Rivadavia”. 116, s. 6, 2011. 
  8. Hugo L. López, Justina Ponte Gómez y Amalia M. Miquelarena: Ictiólogos de la Argentina. Fernando Lahille. División Zoología Vertebrados Museo de La Plata UNLP. [dostęp 2013-01-04].
  9. Results for „Fernando Lahille”. WorldCat. [dostęp 2013-07-23].